Heb me ex nu al 3en halve week niet meer gezien en 2 en halve week niet meer gesproken. En ergens is het heel erg rustig en makkelijker om het te verwerken en los te laten.

Ondertussen probeer ik alles op een rijtje te zetten voor mezelf.
Zie nu dat ik eigenlijk gewoon bepaalde dingen in de relatie heb gemist. Hele belangrijke dingen.

- Hij deed geen moeite voor me terwijl ik alles voor hem over had
- Hij kwam beloftes niet na

Ik weet dat ik verder wil, dat ik dit gevoel wat ik heb niet meer wil en dat ik weet dat ik hier alleen maar sterker uit kan komen.

Maar waarom doet het zoveel pijn, waarom blijft die pijn. Waarom blijft het voelen alsof die 2 jaar die we gedeeld hebben eigenlijk helemaal niks voor hem betekend hebben en hij het gewoon over zijn schouder heeft gegooid en het hem niks kan schelen... Voel me soms afgedankt, niks waard gewoon alsof ik helemaal niks betekend heb voor hem....

Merk aan mezelf dat ik me steeds sterker begin te voelen in het hele verhaal. Ik laat me hierdoor niet uit het veld slaan! Ook al moet ik misschien alles opnieuw gaan opbouwen vanaf nul.

Feeling broken
Barely holding on
But there's just some thing so strong
Somewhere inside me
And I am down but I'll get up again
Don't count me out just yet

I've been brought down to my knees
And I've been pushed way past the point of breaking
But I can take it , I'll be back
Back on my feet
This is far from over
You haven't seen the last of me
You haven't seen the last of me

They can say that I won't stay around
But I'm gonna stand my ground
You're not gonna stop me
You don't know me
You don't know who I am
Don't count me out so fast

I've been brought down to my knees

Het is een lang verhaal maar moet het gewoon even van me afschrijven!

Zoals ik in me vorige blog schreef heb ik me ex gesproken vorige week zondag. Na dit gesprek voelde ik me de rest van de week redelijk sterk. Vooral door het gevoel dat ik hem langzaam aan het loslaten ben ondanks dat het pijn doet wat er allemaal gebeurd en gebeurd is in 6 weken tijd. Maar eigenlijk ging het dus redelijk goed.

Me ex belde me vanavond terug zoals die beloofd had dat die zou bellen.

Ik heb geprobeerd rustig te blijven geen verwijten te maken tegen over hem. Hem eerst het woord laten doen.
Hij zegt ik kan alleen zeggen dat het me spijt echt waar. Ik weet dat het fout is wat ik gedaan heb en niet zo had moeten gaan. Maar ik kan het niet terug draaien.

Doet pijn om dit hem te horen zeggen. Dat die het weet zoals die zeg maar geloof eigenlijk weinig van ook al wil ik dit wel.

In mijn vorige blog vroeg ik wat te doen!
Ik ben er uit heb veel blogs terug gelezen en op internet ook nog wat dingen gelezen.

Me ex zei donderdagmiddag dat die me 's avonds zou terug bellen, niet gebeurd vanwege eerst een smoesje dat zijn werk uit liep en daarna gelijk ging slapen later in whatsapp gesprek kwam er naar voren dat andere meisje kwam, niet anders verwacht eigenlijk omdat zijn ouders op vakantie die dag gingen. Maar goed vrijdagavond zou die ook bellen niet gebeurd vanwege weer uitloop van zijn werk. Heb beide avonden tegen hem gezegd okee hoor wel wanneer je belt!