Het is een lang verhaal maar moet het gewoon even van me afschrijven!

Zoals ik in me vorige blog schreef heb ik me ex gesproken vorige week zondag. Na dit gesprek voelde ik me de rest van de week redelijk sterk. Vooral door het gevoel dat ik hem langzaam aan het loslaten ben ondanks dat het pijn doet wat er allemaal gebeurd en gebeurd is in 6 weken tijd. Maar eigenlijk ging het dus redelijk goed.

Ondanks dat er weer wat gebeurde waarvan ik dacht okee wie kan ik nu eigenlijk vertrouwen. Zt namelijk zo de vriendengroep waar ik met me ex in zat die weet gewoon niet goed hoe ze met de situatie om moeten gaan en ergens vind dit begrijpelijk omdat ze dit zelf nog nooit mee hebben gemaakt maar aan de andere kant ook heel pijnlijk om te zien dat ik genegeerd word. Het gevoel eigenlijk alsof ik degene ben die vreemd is gegaan. Weet dat het zijn vriendengroep is en waar ik bij ben gekomen. Maar heb zoveel voor iedereen gedaan, stond altijd klaar voor ze, ze konden hun verhaal bij me kwijt enzovoort. Dit 2 jaar lang. Maar nu is het alsof ik niks heb betekend dat ik gewoon ingeruild word alsof het niks is. Want dat nieuwe meisje van me ex word overal mee gevraagd naar weekje weg met oud en nieuw en naar de stad. Ze neemt eigenlijk gewoon mijn plek over bij me ex in zijn leven en bij de groep. Dit doet pijn maar ergens weet ik ook dat ik niet van de groep dingen kan verwachten omdat ze gewoon bang zijn om de groep te verliezen. Daar draait alles om. De vriendinnen die ik dacht te hebben daarin die durven hun echte mening niet te geven omat ze bang zijn de mannen te verliezen en de mannen die een mening hebben durven om ook niet te geven ook om bang om alles te verliezen. Maar ik hoor via via dat sommige een mening erover hebben maar die gewoon niet durven uit te spreken. Vind dit lastig om te zien.

Nu heb ik eigenlijk sinds dat uit is heel veel contact met zusje van een van die 'vriendinnen' was al soort van vriendin maar word nu hecjter. Die zei dat ze ook niet begreep waar haar zus en de groep mee bezig is (ze kent hun ook goed) en dat ze ervoor me is en dat ze aan mijn kant staat. Naja gewoon heel veel contact. Dus dacht okee die is er voor me! Wat zag ik ineens op fb staan dat ze het nieuwe meisje van me ex vroeg of ze gisteravond in de stad zou zijn. Toen ben ik boos op haar geworden en gezegd dit voelt als verraad je zegt dat je er voor me bent dat ik niet in te ruilen ben dat je aan mijn kant staat. En wat doe je vervolgens energie steken in dat meisje ipv aan mij te vragen of ik er ben of ik mee ga. Nou ze begreep het wel. Ze snapte waar ik vandaan kwam en dat het haar speet. Naja rest van de week relaxt over al onder gebleven gedacht naja dit kan er ook nog wel bij ga gewoon door. Tot gisteren.

Was gisteren de hele dag emotioneel wrak. Lag in me bed begon weer te malen te huilen. Te denken waar heb ik dit aan verdiend! Was er altijd voor iedereen, doe van alles voor iedereen, sta altijd klaar voor ze . Wat heb ik mis gedaan wat is er mis met me! Ging het allemaal op mezelf betrekken. Mezelf de grond eigenlijk in praten. Weer over me ex nadenken was ik dan zo onaantrekkelijk voor hem geworden heb ik hem slecht behandeld gewoon ergste denken eigenlijk in alles. Was heel erg!
Hele dag daarvoor in bed gelegen opgerold in een hoekje! Gwoon heel erg slecht! Tot vriend vroeg hoe het ging! Gooide alles eruit wat erin me zat tegen over hem via de whatsapp! Tot die me erop wees dat die alles al wist dat die er voor me was maar dat ik nu toch even verder moest en niet zo door kon! En dat die me even met rust ging laten omdat hij een leuke avond ging hebben. Op dat moment ging er knopje bij me om! Hij heeft gelijk kan zo niet door moet verder! Af en toe een traan laten of me down voelen over wat er is gebeurd okee maar dit! Nee niet meer zo in dit verdriet storten! Toen begon alles op zijn plek te vallen.

Ik heb niks ergs gedaan. Ik ben eerlijk geweest tegen over de groep en me ex in me gevoel. Heb me ex misschien weg gedreven van ons omdat ik mezelf beetje verloor in de relatie, teveel van hem ging verwachten, me in bochten ging wringen voor hem. Dit is niet goed maar dit deed ik wel uit liefde voor hem. Ben niet me gevoelens bij een ander gaan zoeken zoals hij heeft gedaan (ook al was dit alleen via de whatsapp met het nieuwe meisje) Heb me best gedaan en dit was alles wat ik heb kunnen doen. Met de groep het ligt niet aan mij. Het is gewoon voor hun heel erg lastig zijn bang om die groep te verliezen voor de leuke dingen want als puntje bij paaltje komt zijn ze er niet voor elkaar. Het is heel oppervlakkig. Prima als zij het zo willen kunnen ze het zo krijgen. Ga me niet laten kennen. Ga geen energie meer in stoppen als ze me willen zien of mee hebben willen met stappen ga ik het wel zien hoor het wel van ze! Als er problemen zijn veel succes ermee! Hoef het even niet meer te horen. Ga wel zien hoe het gaat lopen en me er niet teveel druk om maken. Die energie kan ik nu wel ergens anders in steken.

Voel me hierdoor stuk sterker. Ga me niet uit het veld laten slaan kom op zeg! Wil dit niet hoe moeilijk het misschien ook zal zijn. Maar wil laten zien dat ik sterk ben dat ik mijn mannetje wel kan staan.
Word wel lastig omdat ik me ex ook zal gaan zien met dat nieuwe meisje. Maar wil hem ook bewijzen dat ik sterk ben! Eigenlijk het meisje laten zien waar die op gevallen is. Dat meisje wat ik beetje ben verloren in onze relatie. Wat niet goed is maar dat heb ik alleen aan mezelf te danken! Ook hem eigenlijk die aantrekkingskracht waar die op gevallen is terug te laten komen. Ondanks dat die al met die ander is want onze band is zo sterk en dit is heel lastig om uit te leggen. Maar ik weet dat die er nog is. Ook door de verhalen die ik om me heen hoor. Spreek hem zelf niet meer sinds vorige week maar de gesprekken die we ervoor hebben gehad samen laat hij dat ook nog merken. Mensen vertellen over de 'no contact' regel maar dat betekend niet dat je hem moet negeren heb ik geleerd uit verhalen op internet maar ook om me heen. Dit werkt averechts. Dus als ik hem ga zien zeg ik hem gedag. Ga verder met andere gedag zeggen. Me voorstellen aan dat nieuwe meisje (ondanks dat ik er niet kan uitstaan omdat ze aan mijn vent heeft gezeten) maar gewoon te laten zien kijk ik ben er ook nog! En wacht dan wel af of hij gesprek met me aan gaat. Zo ja dan doe ik luchtig ga het niet over ons samen hebben. Eigenlijk het tegenovergestelde doen wat me gevoel eigenlijk zegt. Als die niet met me komt praten zal dit waarschijnlijk zijn omdat die het erg lastig vind en geen rare situatie wil creëren. Maar zal dan zelf ook geen gesprek beginnen uit respect voor zijn beslissing en de no contact rule toe pas. Weet dat dit allemaal lastig gaat zijn. Maar wil door en niet meer in slachtoffer rol kruipen eigenlijk hem dat gevoel geven.

Voel me stapje voor stapje hierdoor sterker worden ook al weet ik dat met ups en downs zal gaan. Maar ik kom er wel

Everything will be okay in the end. If it's not okay, it's not the end.