Ik kom net uit een langdurige msn sessie met mijn ex. Ik kon het niet laten om ook even online te gaan. Nu heb ik hem uit de doeken gedaan waar ik sta hoe ik denk en hoe ik nu denk over onze gestrande relatie. geen verwijten helemaal niks. Nu ben ik er van overtuigd dat hij me echt niet begrijpt. het enige wat hij probeerde te doen was mij onderuit halen en me te kwetsen door de vragen die hij stelde. En het mooie is ik ben nu niet eens gekwetst. Ik heb hem nu heel duidelijk gemaakt waar ik mee bezig ben wat op dit moment belangrijk voor me is en ik heb hem ook gezegd dat ik niet veel steun voelde uit het mailtje dat hij had gestuurd maar daarbij de opmerking dat ik misschien te onduidelijk was dus dat hij het daardoor niet. Tijdens deze msn ben ik heel eerlijk geweest en aardig. Het moge duidelijk zijn dat hij gewoon bezig is met doorgaan en niet meer en dat hij heel rationeel bezig is en daarom ging het gesprek ook erg lang elkaar heen. Toch ben ik blij ik heb mijn zegje gezegd en me niet uit het veld laten slaan. Op dit ik moment weet ik dat er nog veel werk voor me ligt mbt mezelf. Ik merk het ook mijn lichaam geeft het op (uitslag koorts, eczeem (heb ik nooit!)) maar mijn geest wil verder. Ik ga nu eens alles wat ik ooit verdrongen heb afsluiten, hij vind dit vaag en denkt dat ik beter bezig kan zijn met de uiterlijke schijn (zie vorige blog pantser). maar ik ben er van overtuigd dat ik nu eindelijk de kern heb gevonden van mijn problemen. Het valt me zwaar, ik ben ook niet altijd even sterk maar wil nu wel doorzetten. Eigenlijk is dit niet zozeer liefdesverdriet meer oud zeer uit vorige hele slechte relaties met lichamelijke en geestelijke pijn en daar komt deze gekwetstheid bovenop. Ik voel me zeer sterk na dit gesprek, ik heb laten zien wie ik ben.
Ik heb wat mailcontact gehad met mijn ex en nu loop ik al de hele dag in gedachten met die mail ik weet niet wat ik er van moet denken en wat ik ermee moet. Ik heb natuurlijk al een hele mail opgesteld (niet verstuurd) maar ik weet het niet meer zo goed. Wat er in zijn mail staat klopt gewoon niet heeft heeft totaal geen idee waar hij het over heeft. Ik had hem een mail gestuurd dat ik aan mezelf aan het werken ben en wat dan precies en dat ik nog veel verdriet heb van de afgelopen jaren om aan te werken en dat ik bezig ben met een positiever zelfbeeld te krijgen enz. Nu kreeg ik dit terug.
Ik heb vandaag een mail gestuurd naar mijn ex.. We waren al aan het mailen over ditjes en datjes. Aangezien wij de intentie hebben vrienden te blijven dacht ik nu is het af met dat oppervlakkige gebabbel. Dus ik hem hem een mail gestuurd waarin ik hem ook uitleg dat ik nog niet altijd even aardig tegen hem kan zijn omdat ik nog bezig ben met hem los te laten. Verder vertel ik over mezelf waar ben ik mee bezig, het feit dat ik nu heel hard aan het werk ben met mezelf en bezig ben met alles te verwerken van de afgelopen jaren. Daarnaast heb ik er ingezet dat ik hoop dat we vrienden kunnen zijn. nu zit ik hier met tranen in mijn ogen.
Ik ga mijn eigen pad trekken, lekker carnaval vieren met mijn vriendinnen ben weer over mijn dip van eergisteren heen en heb er nu weer zin in! Ik geloof dat dat positief denken begint te werken. Ik ben bezig met het loslaten van pijn en het begint nu zijn vruchten af te werken, weer een stukje lichter opgestaan vandaag. Sterkte iedereen!
Ik had gisteren er nog zo'n zin in nu zie ik het nut niet om het te vieren. Vorig jaar carnaval zijn mijn ex en ik bij elkaar gekomen en nu..Bah weer al die negatieve gedachten. Ik ben er alleen maar mee bezig dat hij terug is of morgen komt van vakantie. Ik heb bewust geen contact opgenomen ik ben benieuwd of hij dat doet. Het grootste deel van de tijd denk ik het is goed zo dat we uit elkaar zijn. In in mij hoopt een klein stukje nog steeds dat hij er spijt van heeft. Dat krijg ik er nog niet uit. Ik mag daar niet van uit gaan maar ik krijg het gewoon niet uit mijn hoofd-hart. Het ging zo goed en dan nu weer zo'n dip.
ik had vandaag een goed gesprek met een vriend over de wereld, de oerknal, de liefde en het geloof (hij probeert mij nog steeds te overtuigen van het christendom). Maar gaandeweg het gesprek zei hij dat ik altijd een soort onrust uitstraal. dit heeft me aan het denken gezegd. Ik voel deze onrust ook dit heeft niet te maken met het feit dat het uit is maar dat is nog een cadeautje uit die relatie daarvoor. Dit was zo'n nare relatie en heeft mijzelf en mijn zelfvertrouwen zo dermate beschadigd dat ik altijd op mijn hoede ben. Dit bracht me ook weer terug naar mijn liefdesverdriet. Nu weet ik wat ik het meeste mis.
Valentijn is nooit zo'n beste dag voor mensen met liefdesverdriet maar vandaag was echt een lichtpuntje voor mij. een goede vriendin van mij wenste mij een fijne valentijn en zij dat ze zo blij was dat ik altijd voor haar klaarstond in voor en tegenspoed en dat ze van me hield. dan is de valentijn toch helemaal gered. heb je toch geen man meer nodig! mensen keep the spirit hou van jezelf, het leven en van de lieve vrienden om je heen! veel liefs bianca