Gisteren belde mijn ex dat hij met me wilde praten. N.a.v. dat ik ondekte dat hij met "dat kind" een weekend weg was geweest en hij tijdens dat hij daar was mij smste dat hij het gestopt had met haar. Ik met hem afgesproken gisteren.

Wat een weekend, vorige week hadden mijn "ex" en ik afgesproken rustig aan af te spreken en te kijken wat we voelden voor elkaar. Hij gaf toen aan niet verliefd te zijn op die collega en niet meer met haar af te zullen spreken. Ik had hem gevraagd of hij echt niet verliefd was want dat hij dan eerlijk moest zijn en dan zou ik ook verder gaan, echt niet. begin van de week heb ik hem een aantal keer gesproken en voorgesteld afgelopen weekend af te spreken. Dit wist hij nog niet, hij wilde het rustig aan doen. Prima.

De laatste keer schreef ik over dat mijn ex de deur nog steeds open laat, dat ik hem ruimte moet geven om na te denken dat hij nog steeds in de war is. (maar wel inmiddels met ander in bed gelegen)

Pff, ik word gek van mezelf! Ik wil hem haten, het voelt alsof hij keihard is vreemdgegaan (had sex met collega van flirt binnen week nadat het uit was) hij zegt dat hij netjes heeft gehandeld door het eerst uit te maken, dat hij tenminste niet is vreemdgegaan. Het maakt me kapot, ik heb dat meisje opgezocht en natuurlijk alle foto's bekeken die er te vinden waren (ik HAAT sociale media!) en maak mezelf helemaal gek, ze is klein, blond en kak, compleet niet ik. Ziet er uit als 16 en toch ziet hij iets in haar?

we zijn vanmiddag bij de relatietherapeut geweest (mijn ex was gisteravond al bij me gekomen, en ja zwak als ik ben weer samen in bed beland) in ieder geval het gesprek ging wel redelijk. Hij gaf alleen hetzelfde aan dat hij het gevoel had iets te missen, iets van spanning, voor me te moeten vechten oid, we kwamen ook aan de praat over die gevoelens die ontstaan waren voor die collega op de borrel, waarvan hij aangaf dat het alleen maar kriebels waren en aantrekkingskracht en dat er verder niks was.

Een tijdje geleden postte ik dat mijn vriend het uit heeft gemaakt (is het nog steeds). Sinds het uit is ben ik nauwelijks alleen geweest, ik heb een vriendin die een paar dagen per week bij me slaapt en was met een andere vriendin een paar dagen naar het buitenland (tijd geleden al gepland) Toen ik zondag thuis kwam in een leeg huis, stortte ik in. Maandag is hij bij me geweest om te praten over de situatie (wat er voornamelijk op neer kwam dat ik uithuilde bij hem en hij vertelde dat hij nog achter zijn besluit stond).

Mijn vriend (ex) heeft het gisteren uitgemaakt na 3,5 jaar samen te zijn geweest. Sinds een aantal weken had hij twijfels of dit het nu wel was tussen ons. Ik was zijn eerste serieuze relatie en hij heeft het gevoel alsof er meer is, hij mistte spanning, hij is 29 ik 31. We hebben wel eens eerder dipjes gehad en zijn daar altijd goed uit gekomen. Wat mee speelde is dat hij een aantal weken geleden op een werkborrel met een collega wel heel leuk in gesprek raakte. Zo ver dat na een paar borrels ze bijna stonden te zoenen (lippen raakten elkaar verder niets).