Ik hoop dat het ooit nog zomer wordt in mijn hart.
Ben het beu om dag in dag uit met dat zwaarmoedige gevoel rond te lopen.
Een nieuwe liefde..stapelverliefd worden..
dan zou ik wel meteen van dat ellendige gevoel verlost zijn.
Maar ja een nieuwe liefde komt natuurlijk niet zomaar ineens
uit de lucht vallen,
om nog maar te zwijgen van de hartpijn die men achteraf
zo vaak ervaart...

Ben effen buiten geweest maar weer terug thuis.
Wat moet ik tussen al die mensen die maar vrolijk verder doen..
Voel me er nog ellendiger door.
Weet echt niet meer wat te beginnen.
Ik hoop dat ik ooit nog de oude wordt.
Voel me zo ellendig,
het is met geen woorden te beschrijven.
Heb nergens meer plezier in.

Wat mensen elkaar al niet aandoen.
Hartverscheurend die verhalen hier.
Liefde kan mooi zijn maar is vaak ook bron van diep lijden.
Het is zo mooi wat twee mensen met elkaar hebben,
men zou elkaar achteraf toch met respect mogen behandelen
vind ik.
Als ik ooit iets nieuws begin
zal ik een stuk cooler zijn en niet meer zo goedgelovig,
kortom realistischer.

Als ik naar buiten ga
en ik zie dan lachende en vrolijke mensen,
of paartjes die genieten van elkaars aanwezigheid
dan krijg ik het moeilijk.
Ik gun het ze natuurlijk wel,
maar het versterkt het gemis aan wat eens was..

Onze liefde is voor altijd zei hij...
En ik geloofde dat..

Hoe langer ik erover nadenk,
hoe onrechtvaardiger ik het vind.
Het is niet in proportie..
Wat hij me aandeed verdien ik niet.
Ik kan hier niet over uitwijden maar ik heb echt alles gedaan
voor hem.
Als je van iemand houdt dan laat je die niet vallen
tenzij je geen hart hebt.
En sorry hé mensen dat ik hier momenteel enkel maar
negatieve dingen schrijf maar ik moet ergens heen met
mijn gevoelens.

Ik zie vaak mensen die op hem lijken en dat doet pijn.
Ik dacht en hij dacht
dat een breuk in geen geval ons zou overkomen..
Waarom moeten dingen beginnen
als ze toch weer eindigen?
Ik wou dat het leven meer standvastigheid bood.
Hoeveel kan een mens verdragen vraag ik mij soms af..
Ik wou dat ik mij beter voelde.