Hey lieverds,
Nee, ik denk niet dat mensen die zo reageren weten wat echt liefdesverdriet is. Liefdesverdriet en alles wat er bij komt kijken is echt een van de ergste dingen die je kunt voelen. Als je dat ooit gevoeld hebt, dan begrijp je anderen ook. Ik denk dat er heel veel mensen door het leven gaan zonder ooit echt liefde gevoeld te hebben. Wel een glimp van liefde, maar niet het echte gevoel. En ondanks de pijn ben ik toch blij dat ik echte liefde gevoeld heb...

Maar ik heb hetzelfde gevoel als jullie: hoe kun je ooit zeker van iets zijn? Waarom zou ik mezelf ooit nog aan iemand geven als er daarna een periode van verdriet en pijn komt die ik niet wil? Is het het waard? Een vraag die in mijn hoofd hangt, al een tijd. En de gedachte dat het het niet waard is, maakt me verdrietig. Het is het wel. Ondanks de pijn die er kan komen. Het enige wat je kunt doen is voorzichtig zijn met je hart, goed uitkijken aan wie je het geeft. Niet je hele leven rond 1 persoon bouwen maar je steeds maar weer ook blijven richten op jouw eigen dingen, jouw eigen vrienden en jezelf. En blijven praten, op je gevoel afgaan in een relatie. Het is het enige dat je kunt doen... Het vereist moed om na deze pijn toch opnieuw je hart te geven. Maar ik wil het wel opnieuw kunnen. Want ik geloof dat sommige combi's wel echt werken. Het is nooit perfect. Maar als je niet meer geloven kunt in liefde word je hard. En als er iets is dat ik niet wil is het dat...