Gewoon even alles hieronder eruit gekotst...

Ik wil NIET meer....
- tegen die frons op jouw voorhoofd aan kijken
- op een terrasje zitten waarbij jij zoals gewoonlijk tegenover mij zit verzonken in een boek
- altijd voor jou koken, terwijl jij het nooit voor mij hebt gedaan
- degene zijn die zoals jij zei 'leven in de brouwerij brengt'
- dat jij niet luistert naar mijn verhalen
- dat jij wanneer je wel luistert geen gevoelsreactie geeft op mijn verhalen maar een stellige mening. Daarmee houdt het gesprek op en ik kan er niets tegenin brengen

We zijn weer een aantal (zware, heftige en verdrietige) dagen verder...Dit weekend heb ik mijn ex ontmoet. Het maakte veel indruk. Vooral ook bij hem. Hij was weer totaal onder de indruk van mij. Hij bleef me de afgelopen dagen smsen. Hij vertelde dat zijn gevoel en ratio overhoop lagen. Elke nacht voordat ik ging slapen stuurde hij een smsje met lieve teksten (ik wil je niet kwijt, ik hou van je, ik ben nog knetter verliefd op je...enz) Hierna sliep ik haast niet. Het maakte mij weer aan het wankelen. Ik was mezelf aan het herpakken. Maar nu was ik de weg weer kwijt.

Daar zat ik dan met een vriendin die helemaal in love is (pfff tegenovergestelde van mij) in een cafeetje. Mijn ex had me gister een smsje gestuurd met de vraag hoe het met me ging. Op het moment dat zij naar de wc gaat, besluit ik hem wat luchtigs terug te sturen. Ze komt terug en zegt met ingehouden adem 'hij zit hier ook' Waaaaaaaaaat? Mijn ex zat twee tafeltjes verderop. Zo'n cafeetje waar wij samen echt nooit naartoe gingen. Leek mij wel veilig, niet dus! Mijn hart bonkt als een bezetene. Wat moet ik doen? Ik werd ongelofelijk zenuwachtig.

Waar zal ik eens beginnen? Er is zo'n 1,5 jaar relatie overheen gegaan. Ik werd smoorverliefd op een stoere kerel van 12 jaar ouder. Ik dacht..(jaja daar komt tie) 'Dit is hem!' Stoer, creatief, muzikaal, tof met kinderen en ga zo maar door. Ik zette hem op een gigantisch hoog voetstuk. Ik was in die tijd ontzettend druk met mijn stage en studie. Hij kwam elke dag langs en volgde zijn gevoel. Plots na drie maanden werd ik ziek (ernstig). Waar was hij? Nergens te bekennen.