Dag allen,
Eerst even een update over hoe ik mij momenteel voel:
Overdag, op het werk zelf, denk ik niet (veel) meer aan haar. Dus hier al beter. Alleen smorgens en savonds blijft ze nog altijd wel rondzweven. Ergens had ik gehoopt een soort van over haar te zijn tegen vandaag. Niet dus en ga ik doen wat ik gezegd had, namelijk contact zoeken.
Wat wil ik van haar:
Ik zou nog steeds het liefst haar willen. Natuurlijk moet je hiervoor met 2 zijn. En als zij niets wil denk ik niet dat ik vrienden met haar wil worden, niet dat ik ze nietmeer wil zien of horen integendeel, maar anderzijds wil ik ze niet met iemand anders zien.
Sowiso wil ik haar wel nog eens zien, eens spreken om te snappen wat het voor haar betekende. Al weet ik ook dat ik dit onderwerp nier direct naar boven moet halen als ik haar nog eens zie, mss dat hiervoor weer een klein beetje "vriendschap" opgebouwd moet worden.
Nu zoals sommigen dus wel weten had ik voorgenomen voor maart geen contact te zoeken. Het is nu sinds eind oktober geleden dat we het laatst deftig contact hadden en sinds november dat ik een hopeloze poging heb gedaan. In januari een klein beetje gefaald door ze succes met haar examens te wensen. Maar nu maart nadert zit ik toch wel met twijfels en angst en voel ik het piekeren toenemen.
Twijfels over hoe het aan te pakken.
Angst voor zou ze al iemand anders hebben, zoals haar vriendin mij had verteld? Angst voor dat ze mij zou negeren.
Nu hoe ik het dacht was gewoon eens aanbellen bij haar. Ik weet het, redelijk direct, maar dan weet je direct waartoe & waaraan.
Als ik een sms stuur en ze antwoord niet, is het natuurlijk ook wel duidelijk. Hoewel ik vind dat ik toch ergens wel met haar eens mag spreken, gewoon voor mijzelf. Ik zou trouwens ook niet weten wat sturen via sms behalve een "hoi, hoe is het nog?" Dit is ook een bericht dat na 3 heen en weers direct uitgestorven is en mij dus niets vooruit helpt.
Anderzijds als ik haar opzoek, moet ik dan iets meenemen? Ik bedoel geen bloemen ofzo. Maar een klein kaartje waarop iets staat in de zin van "dat ik wel nog aan haar denk"?
Best case, als ze in het beste geval open doet. In eerste instantie mijn schaamte voorbij gaan van mijn gedrag .
En dan, stel nu dat ze opendoet en zegt woow wat leuk.. Tuurlijk wil ik dat horen, maar als ze het echt zo leuk vind, had ze toch al eens kunnen sms'en. En ergens ben ik dan ook in staat van haar dat te zeggen, al weet ik dat dit totaal niet bevorderend gaat zijn..
Hoe denken jullie dat ik het het best doe? Eerst eens een berichtje sturen, al weet ze dan wss dat ik weer haar eens wil zien en spreken...
Als en nog iemand input en advies heeft, ervaringsdeskundige is... alles is welkom.
Nog 2 hels lange weken.. :/
Thx alvast
Tips uit eigen ervaring
Hey!
Vooreerst gefeliciteerd dat je nu toch wel als enige tijd geen contact hebt gehouden.
Als je met haar contact wil nemen met de wens om ooit terug samen te komen moet je gegroeid overkomen. Je bent vanbinnen veranderd en hebt bvb dingen weggewerkt die de relatie met jou voor haar twijfelachtig of onhandelbaar/tijdelijk maakten. Weet je wat die aspecten waren en heb je er voor jezelf korte metten meegemaakt? Zolang dat niet is gebeurd is het beter geen contact op te nemen. Je kan dat ook niet 'faken', ze zal het aanvoelen dat je veranderd bent of niet, iets dergelijks faken zal al je kansen in het water doen vallen. Als je meer tijd nodig hebt om te veranderen, dan moet je die nemen, zoweel voor jezelf, als voor haar, als voor jullie eventuele nieuwe relatie in de toekomst.
Ik hoor veel twijfel en denkwerk in je tekst. Mijn inziens duidt dit op ergens de onzelfzekerheid, die zeer natuurlijk is (je weet immers niets en vraagt je vanalles af). Maar je moet eerst zelfzekerheid terugvinden. De waarheid en de antwoorden zullen dan wel losjes komen in een los gesprek met haar.
Bezie het zo : zij maakt een kans nog eens met je te spreken. Hoe hard je haar ook mist zou je zo weinig mogelijk mogen deren. Bekijk het als een soldaat die ten strijde trekt, ook al heeft hij zijn geliefde reeds jaren niet meer gezien en heeft hij geen idee wat ze doet en met wie ze het doet aan het thuisfront... Het doet er ook niet toe. Je leven loopt zich af volgens je eigen tijdlijn, net zoals haar leven haar tijdlijn volgt, en binnenkort kruisen beide tijdslijnen elkaar terug. Of ze nu bezig is met iemand anders of niet, doet er ook niet toe. 1) het is haar leven. 2) voor jullie relatie zal ze ook wel andere venten hebben gekend (en dingen mee gedaan). Tijd is relatief, net als relaties en seksuele betrekkingen. Of het nu voor, tijdens of na jullie relatie was, dat doet er niet toe. Wat er wel toe doet is hoe diep jullie gemeenschappelijke gevoelens elkaar raakten op de momenten dat jullie samen waren... waren die de eeuwigheid waard of niet? Dat moet je voor jezelf uitmaken.
Maar stress er niet over. Vertrek met de gedachte dat alles relatief is. Of ze nu iemand heeft of niet, het doet er niet toe, jullie emotionele historie doet er wel toe. En misschien nog meer - als je dat voor mogelijk ziet en zij ook - jullie toekomstige emotionele historie samen.
Neem haar geen geschenkjes mee, dat gaat manipulatief overkomen. Ik heb daar ook reeds enkele keren aan gedacht (en bij een vorige ex ook gedaan), ik pas er nu wijselijk voor. Alweer : bezie het als een eerste date. Ze wilt een nieuwe man zien, geen oude versie of verbeterde versie. Ze wilt iemand zien tot wie ze (nog steeds) aangetrokken is op fysiek en verbaal vlak, maar vooral (relationeel) volgroeider als haar vorige lief (je oude versie) : een nieuwe man moet ze zien.
Bel niet zomaar aan haar deur aan, dat gaat haar ongemakkelijk en onvoorbereid doen voelen. Bezie het als een eerste date, aan de deur gaan aanbellen is not done. Stuur haar een berichtje, een open uitnodiging, zonder druk, manipulatie of verwachtingen. Iets in de genre van
Stuur haar geen berichtje van "hey hoe gaat het?", dat is inderdaad een klein chatgesprekje, en dan is het weer bij af. En neen, je moet niet eerst vrienden worden via sms, in het echte leven gebeurt dat ook niet. Dit kan enkel face-to-face. Je voordeel is : je hebt samen een geschiedenis en haar dus vragen om eens af te spreken (geen date!!), maar 'for good old times' is de normaalste zaak van de wereld. Kans is groot dat zij daar nu mss ook wel klaar voor is (wat haar situatie ook moge zijn).
Een voorbeeldberichtje is
"Hey! Het lijkt me een goed moment om nog eens bij te praten. Zou dat ergens volgende week lukken voor jou? Indien je het geen geschikt moment vind zal ik daar begrip voor hebben. Kus".
Gewoon om een voorbeeld te geven : open, zonder dwang, en je geeft haar alle mogelijkheden om zonder schuldgevoel of dwanggevoel te antwoorden. Het antwoord dat je krijgen zal zal het correcte éénduidige antwoord zijn.
Zo heb ik het aangepakt, en dat werkte zéér goed. Nu heb ik 2 weken later (buiten enkel een verjaardagsberichtje gestuurd tussenin) haar nog eens gestuurd "Hey! Kunnen wij ergens deze week afspreken? :)" en ze antwoordde direct dat het goed is tegen eind deze week. Geen dwang dus, geen tijdsdruk, heb haar keuze gegeven om erover na te denken, ze weet dat ik met een neen kan leven, en dat helpt haar... en vooral, hetgene dat je haar hebt gegeven de laatste periode, blijven geven! Ruimte! Zelfs na je vernieuwde contact... ruimte blijven geven. Een klein beetje contact betekent niet dat je opeens terug deel van haar leven uitmaakt. Neen, dat betekent dat je ook daarna terug no-contact moet gaan en haar weer enkele weken de tijd moet geven om verder te denken.
Sterkte.
Inhoud van het gesprek
En zodra je haar ziet, moet je haar uiteraard niets verwijten of van "ja je mocht me ook al toch eens vragen hoe het ging?". Neen, ze moest helemaal niets. Je was uit elkaar en haar tijdslijn was van haar en haar alleen. Ze had geen verplichtingen whatsoever.
Ik had 2 weken geleden het eerste gesprek met m'n ex, en dat ging zeer goed. Je kan het in mijn blog "afgesproken met ex" lezen. Het bestond uit 3 delen.
Het eerste deel : koetjes en kalfjes, rustig bijpraten, lachen, grappen en grollen.
Tweede deel : eventjes puntjes op de i zetten, tonen dat ik haar ruimte, keuze en vrijheid respecteer, hoewel ik haar nog steeds graag zie, haar duidelijk maken dat ik m'n fouten heb gedetecteerd en mij focus om beste versie van mezelf te worden, en dit voor een deel ook al bereikt is.
Derde deel : het ijs is gebroken, de moeilijke onderwerpen (letterlijk) achter ons gelaten ("oké, blij dat ik dat heb kunnen zeggen, doet me goed, andere zaken nu "). En dan dus terug over toekomstplannen van elkaar gehad, dingen die je vind over de wereld, wat grapjes, misschien een flirterige blik of opmerking hier en daar. Afsluiten als een echte date. Haar thuis afzetten/deur openhouden, tot ziens zeggen, kus op de wang/voorhoofd. Zoiets.
Beter kan het niet voor een eerste date met historie. Het moeilijkste is je koelte te bewaren, zeker wanneer het gesprek bvb gaat over haar eventuele nieuwe relatie. Ze zal je zien zweten en je emoties zien, maar je moet tonen dat je volwassen en gegroeid bent, haar vrijheid en ruimte respecteert, haar keuzes (ook deze voor een andere man) respecteert en dat je deze shit wel kan dragen, ook op je eentje. Je moet ook appreciatie tonen dat ze de ballen had om nog eens met je af te spreken, want ook voor haar is dit een ongelooflijk moeilijke actie.
Koelte bewaren, het ergste verwachten (en het beste niet verwachten), haar respectvol behandelen, speels zoals op een eerste date blijven, tonen dat je gegroeid bent, niets pushen en haar ruimte respecteren, zowel tijdens als na de date. Dit is het beste wat je kan doen in mijn ogen.
@rodeo
thx voor je reactie,
Ik denk te weten waar wel mijn fout lag, dat ik te snel te veel duidelijkheid wou. En zij gezien haar vorige relatie nog niet klaar was.
Nu wat je zegt over niet aanbellen, nog een reden waarom ik het zo zou doen was omdat ze via sms altijd wel bleek uitschijnen van dat ze wou afspreken, als het dan uiteindelijk zo ver was kwam er altijd iets tussen. Dat ze nog niet ten volle over haar ex was was dus duidelijk en ik denk dat hierbij dus ook de angst? voor afspreken zat... En toch als ik dan voor haar stond was er altijd wel chemie.
En je zegt wel "eerste date" voor de deur is not done.. Maar onze eerste echte afspraak was wel bij haar thuis.. Hoewel ze hierop dan natuurlijk voorbereid was.
Nuja, mss dat ik het eerst via sms eens probeer, antwoord ze niet, zie ik mij in staat om haar wel nog eens op te zoeken. Alleen niet zo opdringerig als de vorige keer.
Wat je zegt in je 2e reactie, geef haar ruimte etc.. Deze wil ik haar ook geven, (ondanks dat ik hierboven zeg dat ik ze mss eventueel wel wil opzoeken).
Nu wat ik wil zeggen is als zij niet verder wil met mij wil ik dat ook respecteren, alleen zou ik dan zo horen wat het juist betekende, deed ze het om over haar ex te komen? so be it. Maar dan weet ik het eindelijk. En je zal nu afvragen wat helpt het je vooruit dat te weten? Voor jullie mss niets, maar voor mij veel duidelijkheid..
Dankje, veel succes jij nog
Duidelijkheid
Inderdaad, duidelijkheid is superbelangrijk om je eigen situatie, leed en verwerkingsproces te kunnen plaatsen. Veel breuken lopen dan ook slecht omdat exen elkaar niet genoeg informatie willen gunnen (uit emotioneel zelfbehoud). Afspreken na een breuk is voor mij superbelangrijk.
Ik wens je sterkte en veel succes.
Net telefoontje gehad voor mijn afspraak morgen, en super was het gesprek nu ook weer niet. Heb er net een blog over geschreven en zit opeens zelf met een kleine stress-aanval
zorg voor de basis en ga dan pas verder
Hoi En_nu,
Ik heb je verhaal een beetje gevolgd, en snap je onzekerheid en twijfel over hoe je het aan zal pakken maar al te goed. Je wilt het graag op de juiste manier doen, en niet meteen met een grote fuck-up van start gaan. Niet te voorzichtig met een smsje, maar ook niet te direct en haar enorm overvallen. Wat de juiste manier is? Dat kan jij het beste beoordelen denk ik. Jij kent haar, kent jezelf en kan op basis daarvan een inschatting maken. Wij moeten het slechts stellen met dat wat jij vertelt en kunnen je hooguit onze eigen mening geven, wat wij zouden doen, maar dat wil niet zeggen dat het daarmee automatisch ook dé beste manier is.
Wat ik je zou willen adviseren is uitgaan van jezelf, je eigen krachten en vertrouwen in jezelf hebben. Bedenk van tevoren wat het ergste is dat er kan gebeuren, en hoe erg is dat nu helemaal? Je weet nu niets, in het slechtste geval heeft ze een nieuwe vriend die een enorme kleerkast is en die doet de deur open, en je gaat met een blauwe kijker naar huis toe. Ach, dan ben je in ieder geval een mooi blauw oog rijker, en verder sta je op hetzelfde punt. Je weet nu immers niets, en daarna weet je niet veel meer, behalve dan dat ze een nieuwe vriend heeft. Niet zo gek veel te verliezen dus en alles te winnen Nu is dat ook wel weer meteen het aller donkerste scenario en zeer waarschijnlijk ook niet realistisch. De kans dat dit scenario gebeurt is minimaal uiteraard.
Wel zou ik je adviseren om pas een dergelijke stap te nemen als je er klaar voor bent. Je hebt jezelf begin maart voorgenomen, maar dat wil niet zeggen dat je begin maart dan ook zelf al zover bent. Het is nuttiger om eerlijk naar jezelf toe te zijn en objectief te proberen te beschouwen of je inderdaad zo ver bent. Het is nutteloos om jezelf wijs te maken dat je het kan, en daarna weer diep in de put te belanden. Dan was je duidelijk dus nog niet zo ver. Zorg dus dat je een stabiele basis hebt waar vandaan je gaat kijken wat je wilt, zodat je ook tegenslag prima aan kan en je gewoon vrolijk verder gaat met leven. De wereld stopt namelijk niet op het moment dat het niet gaat zoals je wilt; die blijft vrolijk door draaien, no matter what. En ook dan moet je dus verder kunnen en niet weer terug bij af zijn. Het klinkt behoorlijk afgezaagd natuurlijk, maar een relatie zou een uitbreiding op je leven moeten vormen, en niet je doel van leven. Wat ik bedoel is dat je zelf gelukkig moet zijn, een leuk leven moet hebben, en daar kan iemand dan een aanvulling op zijn zodat jullie elkaar gelukkiger kunnen maken, en het leven leuker maken. Maar ook zonder die uitbreiding is het nog steeds leuk, ben je nog steeds gelukkig.
Ben je nog niet op dat punt dat je weer gelukkig bent en je leven leuk vindt? wacht dan gewoon en werk eraan zodat je wel op dat punt komt. Probeer het eens vanuit de andere kant te bekijken. Als jij thuis zit, jij bent degene die verder is gegaan met z'n leven bent gelukkig, alles is leuk en je voelt je prima. De bel gaat en je ex staat voor je deur... Ze is niet gelukkig met haar leven, vind het allemaal niet leuk meer... Ze heeft nog net geen potje Prozac in haar hand, maar het scheelt niet veel... Sta je dan te trappelen om met haar samen te zijn? Of denk je dan "mwoch, dat is geen aanvulling op mijn leven, maar eerder een afbraak... ik bedank liever ervoor". De kans dat je voor de "mwoch-optie" kiest is dan wel erg groot toch? Dan weet je dus ook automatisch wat je te doen staat... Een happy camper worden, gelukkig zijn, blij zijn met je leven en dan kan je eventueel overwegen om te kijken of er wat mogelijk is tussen jullie.
Goed, even ervan uitgaande dat je dat punt dan wel bereikt hebt, dan zou ik persoonlijk er niet voor kiezen om plotsklaps voor haar deur te staan. Je overvalt haar wel heel erg dan, en stelt haar enorm voor het blok. Ook hier weer, bekijk het eens andersom als zij plots bij jou voor de deur staat. Zou je het leuk vinden, zou je schrikken, zou je de deur dicht smijten of wat anders? Probeer je dus in haar positie te verplaatsen en te bedenken wat zij zou willen. Ok, dat is natuurlijk niet makkelijk nadat jullie zo'n tijd geen contact hebben gehad. Een beetje research doen kan dus geen kwaad... Gelukkig is daar dan weer het internet Facebook kan al een leuk beeld geven als ze daar actief op is. Met name foto's van mobieltje geupload kunnen een indicatie geven dan. Tekst kan een hoop verbergen, maar gezichtsuitdrukkingen verklappen een hoop. Ook bij vrienden/vriendinnen die haar wel spreken informeren kan geen kwaad natuurlijk. Ga niet af op 1 verhaaltje van 1 vriendin, maar informeer bij meerdere bronnen. Als je eenmaal een beetje een beeld hebt van hoe ze op het moment in het leven staat kan je op basis daarvan bedenken wat een handige stap is.
In ieder geval veel succes ermee, en ik ben benieuwd wat het wordt
@kroegtijger
Bedankt,
Ja wat het juiste is kunnen jullie mij spijtig genoeg niet zeggen, en kan niemand mij zeggen. Wat ze vandaag mss zou appreciëren, heeft ze mss morgen totaal geen zin in.. Dus het kan zo variëren.
En wanneer ben je er klaar voor, tjaah lastig vraag. Als ik diep diep eerlijk ben zal ik het mss nog niet zijn, alleen zou ik niet kunnen zeggen wat nodig is om het wel te zijn. Nu het is niet dat ik dagelijks zit te wenen om haar, wat effectief zo wel is geweest . Ik spreek regelmatig met vrienden af, meer dan tevoren eigenlijk. Mss dat het een soort van vlucht was, maar het houdt je hoe dan ook bezig. Dus denk op dat vlak dat ik wel goed bezig ben.
Nu, laatst dat ik plots voor haar deur stond, was ze wel geschrokken, maar was het toch goed, tot we ruzie kregen.. Dus mss dat ik mijn gedacht van plots voor haar deur te staan hier wel een beetje haalde.. Ze was toen toch ook blij.
En voor ik haar hoe dan ook geen opzoeken of whatever was ik wel zinnens haar FB te proberen checken. Alleen probeer ik het uit te stellen om de recentste info te verkrijgen en niet nu te checken dat ze nog single is, maar als ik dan over 2 weken check dat ze dan een koppel is..
Door jullie reacties te lezen denk ik mijn "tactiek" een klein beetje aan te passen, eerst eens sturen. Eens zien wat en hoe ze reageert. En dan een weekje of twee later haar eens bezoeken, omdat ik vrees dat als ik eens wil afspreken ik weer in die onduidelijke situatie ga terechtkomen..
Thx alvast!
tot we ruzie kregen??
Wanneer je er klaar voor bent, tja dat is altijd een lastige vraag. Wanneer ben je klaar voor een examen bijvoorbeeld? Al ken je een boek van voren naar achteren uit je hoofd, ben je er dan ook wel echt klaar voor? Geeft het ooit een garantie om dan dus per definitie te slagen? Je komt er helaas maar op 1 manier achter, en dat is door het te proberen. Pas dan weet je zeker of je er inderdaad klaar voor was of niet. Slaag je? Dan was je er klaar voor. Zak je? Dan dus duidelijk niet. Dit is hetzelfde min of meer. Als het mis gaat en je zit in de put, dan ben je gezakt. Als het mis gaat en je loopt fluitend de deur uit en gaat lekker verder met je leven, dan ben je geslaagd.
Uiteraard hoop je op een positief einde en wil je graag dat jullie weer bij elkaar komen. Daar zal je niet snel een garantie op krijgen, maar dat is weer een ander verhaal natuurlijk.
Nu, laatst dat ik plots voor haar deur stond, was ze wel geschrokken, maar was het toch goed, tot we ruzie kregen..
Toen ik begon met het lezen van deze zin die je schreef klonk het nog heel hoopvol, maar het einde is wat je opbrak zo te lezen Goed, daar kan je dus enigszins aan afleiden dat een spontaan bezoekje in ieder geval niet per definitie slecht hoeft te vallen bij haar. Dat is alvast een goed teken. En wat is je plan daarna? Wil je wat met haar gaan drinken of zo? Of wil je met haar praten? Of bel je aan, geef je een kaartje en vertrek je weer?? De vorige keer eindigde in ruzie, dus het lijkt me zinvol om iets te bedenken en een nieuwe ruzie te voorkomen.
@kroegtijger
Ja die ruzie is het begin van het einde geweest. Lag bij haar en waren wat over gevoelens bezig dat ik het niet snap dat ze zei niets te voelen maar daar dan toch zo deed met mij. Banaal begonnen maar tis hoe het is, soms denk ik goed dat we die ruzie hadden, zij weet nu wat ze voor mij was, anderzijds, wat als.. iets waar ik nooit antwoorden zal op krijgen
En denk haar gewoon kort eens te spreken, dan zal blijken of we eens iets willen gaan drinken .
De oorzaak weggenomen?
Zolang de oorzaak van die ruzie (waarmee ik dus bedoel het einde van de relatie) maar is weggenomen en niet opnieuw in de weg zal staan dan. En inderdaad, het is hoe het is. Je kan heel lang treuren om het verleden, maar het veranderd niet. Je kan wel leren van het verleden en toepassen wat je ervan hebt geleerd en niet dezelfde fouten begaan. Zolang je dat kan, is een ruzie net zoveel waard als een mooi moment.
@ rodeo
Heb er nog eens over zitten denken, n overweeg sterk om toch een sms te sturen. Maar je raadt aan haar te vragen iets te gaan drinken.. is dat niet te direct, te snel na 3 maand niet meer te bestaan? En ik weet aan haar deur staan is nog directer, maar het is anders). Ik dacht eerst iets te sturen van, "dag x, moest aan je denken n vroeg me af hoe het nog was. Kus." Pikt ze hierop in, zou ik haar alsnog kunnen vragen..
Of zou dit te pussy zijn?
Nuja jullie Nederlanders zijn an sich al veel directer, terwijl Belgen op dat vlak seutjes zijn.. ☺
@ rodeo
Sorry sat ik in stukken brokken schrijf maar het zijn gedachten die binnensijpelen, mss dat ik eerst alles moet bundelen..
Nu je zei van vriendschap moet komen, face to face. Dat denk ik ook en dus lijkt het mij andetzijds hier wel een goed idee direct naar haar toe te gaan. Spreken we af, zal ze al haar gedacht over mij opnieuw invullen, terwijl ik eigenlijk opnieuw moet beginnen, niet? Daarmee denk ik dat haar overvallen met mijn bezoek (daarom niet lang) hoop haar wat te triggeren.
En als ik eerlijk denk, hoeveel zouden effectief hun deur dichtsmijten als persoon x, die je al zoveel maand niet gehoord, hebt voor je deur staat? Dat je niet weet wat zeggen, je geschrokken bent en het wat onwennig aanvoelt kan ik best geloven, maar effectief dichtslaan denk ik niet.. Hoewel dat onwennig ook zal gelden wanneer je afspreekt.. Natuurlijk riskeerbik het risico sat ze niet opendoet. Indien dat zo is zal ik haar 2 weekjes later een smsje sturen. Vraagt ze wrm ik niet eerst stuurde, zal ik eerlijk ook zeggen dat ik niet wist wat zeggen.. nuja mss denk ik er vanmiddag terug anders over
Moeilijk moeilijk.. en niet dat ik je advies niet ten rade neem, het is gewoon zoeken wat juist is, als er al een juist bestaat