Dag allemaal,
Een weekje zonder blog. Wel nog iedere dag hier gelezen en vraag me nu af of deze site mij tegenhoud (iedere keer weer de confrontatie) of me juist vooruit helpt (de opluchting het te delen)
Nu de essentie: ik weet niet hoe ik mij voel.
Ik kan nog steeds lachen etc & voel me ook trots dat ik al 2 weken niet op haar fb-profiel gekeken heb (behalve haar profielfoto in een vriendenlijst). Ik ga gewoon uit en amuseer mij (eerder een soort van amuseren, niets lijkt nog hetzelfde).
Of mss is dit gewoon peptalk om mezelf wat moet in te praten, anders zou ik hier niets meer neerschrijven.
Anderzijds loopt ze nog constant in mijn gedachten rond. Ik kijk zo uit naar het moment waarop we weer eens contact zouden hebben dat ze weer invloed heeft op mijn slaap, dat ik er echt wakker van lig. Dat ze overdag in mijn gedachten rondloopt oke, maar AUB niet als ik wil slapen. Wat verlang ik naar contact met haar. Gewoon vriendschappelijk is voldoende!
Weer vraag ik me af of zij nu en dan eens aan me denkt. Zich afvraagt "wat zou hij nu aan het doen zijn". Of ze gwn er nog maar eens aan denkt hoe het met mij gaat.
Moest ze zelf een berichtje sturen, ik denk niet dat ik hierop zou antwoorden, maar het toont dan wel dat ze eens aan mij denkt wat mij wel "goed" zou doen voelen.
Nu heb ik goesting om op mijn bed te gaan liggen en te blijten als een klein kind. Maar weiger dit te doen omdat ik mezelf zeg dat ik geen traan meer om haar moet laten.
Zou ik haar een gelukkig nieuwjaar wensen? Gewoon een simpel bericht, geen aanspreking van naam of niets...
Krijg ik antwoord, oke that's it.
Krijg ik geen antwoord, dan snap ik zelf niet waarom zij mij nog negeert (oke ik heb eens stom gedaan, ze weet dat ik zot was van haar, maar we zijn toch geen kinderen meer). Dan moet er toch een reden zijn dat ze mij ontloopt als zelfs een "thx jij ook" er niet zou afkunnen...
Hoi en-nu Ik loop hier ook al
Hoi en-nu
Ik loop hier ook al 2 weken mee rond. Zou ik haar deze avond een kort simpel sms berichtje sturen of niet? Ik weet het nog niet en de uren naar middarnacht worden korter. Net zoals jij denk ik ook: " komaan we zijn volwassen mensen". Maar wat als ze me niets terg stuurt, daar vrees ik wat voor. Ik wil niet terug naar af. Tranen zijn er bij mij al lang niet meer bij. Ik ga verder met mn leven maar ook zij nog in mn gedachten. Vind het allemaal zo gek.5 maand geleden was alles koek en ei, maar nu? Geen ruzie ofzo maar toch ieder nu een gescheiden leventje.
@dirk30
Het is ons bij kerst gelukt niets te sturen, dus moet het nu ook maar lukken! Al hoop ik dat de drank vnvnd mij geen stomme dinges gaat laten doen .
Vrezen doe ik niet, waarschijnlijk zal ze toch niets antwoorden, dat kon ze al niet meer als ik eens vroeg hoe het was. Het voelt alsof ik haar ooit bedrogen heb... Dat ze kwaad is op mij. Terwijl ik het "recht heb" om kwaad te zijn omdat zij onduidelijke signalen uitzond.
Ik wil en ga ook verder met mijn leven, maar wil gewoon dat het stopt dat zij nog zo dominerend is. Ik wil kunnen lachen om wat gebeurd is, niet meer terugdenken waarom het zo gegaan is.
En het stomme is dat ik daar de sleutel voor in handen heb, alleen niet weet welk slotje ik daar mee moet open doen.
En dat allemaal voor een meisje dat ik 1,5 maand gekend heb. Haar karakter totaal niet ken en ook niet de knapste is die ik ooit ben tegen gekomen. Waarom was ik hier zo verliefd op... Wat moet dat dan niet geven bij iemand waarmee ik vb 4 jaar samen mee ben geweest...
Sterkte nog!
@en nu
Ik zit met dezelfde vraag...moet ik heb een goed nieuwjaar wensen of niet. Voor mij eerlijk gezegd zou ik moeten denken waarom nog, hij heeft het toch uit gemaakt hij heeft toch die ander...dus mja maakt het dan nog wat uit of je het hem zegt.
Misschien als je haar toch iets stuurt hoop je stiekem op dat antwoord, maar als je het niet krijgt voelt dat misschien weer aan als een stukje verdriet. ik weet het niet, zo zal het bij mij misschien wel zijn. Daarom denk ik...haha (denk ik) dat ik niets stuur zo kan ik in ieder geval niet nog een keer gekwetst voelen.
En ook ik vraag me hetzelfde af, zou hij denken (Wat zou ze doen, hoe zou ze zich voelen?) al die vragen spoken door me hoofd, echter weet ik dat ik daar geen antwoord op krijg en dat volt alsof het hem koud laat...
Ach ik denk zo, als hij en bij jou je ex iets voelde of nog dat beetje geven om zouden hebben, dan zou je toch wel wat horen denk ik zo...
Heel veel sterkte en liefs dikke knuf Arya X
@arya
Hey Arya,
Tuurlijk moet het niet van een kant komen en als hij het heeft uitgemaakt, zouden we er idd geen energie meer moeten insteken.
Wss wel, al hoop ik echt al lang niet meer. En dat meen ik oprecht, alleen begin ik hier zelf meer en meer aan te twijfelen omdat ik toch blijf verlangen naar haar. & Het is niet dat ik dieper gekwetst zal worden als ze niet antwoord. Ik zit hier nu al gekwetst
Alleen, waarom is het zo fout te sturen en wordt het eigenlijk niet aanvaard. Oke, hij of zij is niet meer verliefd op ons. En ja wij moeten dat respecteren. Maar is het zo fout om dan toch nu en dan iets te willen horen...
Die vragen idd, en een antwoord zullen we wss nooit krijgen... Ja er is een reden dat het gedaan/niets geworden is. Maar toch ook een reden dat er ooit wel iets was. En door niets te kunnen/mogen sturen, lijkt het alsof die er nooit was, dat alles ijskoud genegeerd en ontkent wordt. Het kan toch niet dat zij nooit of nooit aan ons terugdenken?? Het zou toch fantastisch, zijn om dan gwn iets kleins te laten weten, gewoon de kleine herinnering die in haar opkwam... En als het wel kan wil ik ook die knop vinden om niet meer aan haar te denken!
Dank je! & jij ook!