Tja..daar begon mijn relatie dan...17 jaar en daar was hij..
20 jaar,een jongen zo mooi als een fotomodel.Hij kwam op me af en ik was meteen verkocht.Die ogen, die lach..
Helemaal verliefd en verloren dartelde ik de eerste 3 maanden achter hem aan.
Hij zei me dat ik maar moest stoppen met mijn lust en mijn leven; stijldansen,(alleen maar omdat hij jaloers was op mijn danspartner) anders zou onze relatie over zijn.
Ik was zo ontzettend verliefd dat ik dat ook gedaan had, want ik wilde hem niet kwijt.

Na een tijdje dat het goed ging,leuke dingen doen etc. (tja, het was zomer, dus dan kan je een beetje naar buiten)werd ik opeens geconfronteerd met de harde waarheid.
Hij dronk altijd al veel, maar ik had het nooit zo door, aangezien ik "te verliefd" was.
Ik ging er opmerkingen over maken dat hij niet zo veel moest drinken, maar daar trok hij zich verder vrij weinig van aan.
Want ja, 5 biertjes elke avond moest toch gewoon kunnen?
Zo ben ik niet opgevoed, het stinkt en mensen worden er raar van..
Hij was nooit aangeschoten of dronken ervan, want hij dronk al sinds zijn 14e zoveel:S(voor mij nog meer , toen waren het 12 flesjes op een avond, nu 2 kratten per week)
Dus de boodschap naar mij was dat ik maar niet moest zeiken.
Tot we op het punt stonden dat ik het uit ging maken omdat ik het te gek vond worden.
Daar stond ik..In eerste instantie zelfverzekerd, maar toch verdrietig. Ik zei dat als hij niet ging minderen of stoppen dat hij me kwijt was. Hij zei dat dat prima was, dat ik maar weg moest gaan. Toen ik mn spullen had gepakt, zei hij dat ik het eerste meisje was waarvan hij ooit echt heeft gehouden.
Als je dat tegen mij zegt, ben ik gelijk verkocht en ik rende wer naar hem terug en het was weer aan.

Vervolgens bleef hij wel gewoon drinken.
Mijn vaders verjaardag zat eraan te komen en ik heb een hele goede band met mijn ouders.
Wat bleek nou, dat mijn vriend zijn gevoelens over mijn ouders mij nooit verteld heeft.
Ik vroeg hem of hij op zijn verjaardag wilde komen en toen was het antwoord: "Als ik kom, kom ik maar een paar uurtjes, want ik wil niet bij jou thuis zijn".
Waarop mijn vraag natuurlijk was waarom..
"Ja, je ouders doen zich voor alsof ze beter zijn dan anderen, en ze gebruiken altijd van die moeilijke woorden".
Toen heb ik gezegd dat hij mijn ouders niet zo moest afvallen en dat hij dit eerder had moeten vertellen, zodat ik wist waar ik aan toe was.
Dezelfde avond ging het uit. Dat was op een donderdagavond.
Die eerstvolgende zondag belde hij me huilend op (hij huilt nooit, het is zo'n stoere jongen die zijn gevoelens nooit laat zien).
Hij vertelde me snikkend dat hij wel zou stoppen met dat gezuip, als ik maar bij hem terugkwam.
Het klonk zo eerlijk en oprecht dat ik hem heilig geloofde en als een in de steek gelaten pup naar hem terugkrabbelde.

Die week erop was ik in de wolken.Hij dronk niet meer en had zelfs overwogen om te stoppen met roken.Mijn euforie kon niet meer op.
Helaas was toen daar die zondag.. Zijn ouders waren langsgeweest en ik vertelde hen dat het uit was geweest, maar nu weer aan.
Ze keken me raar aan, en ik vertelde waarom dit was.
Dus alles was weer koek en ei. Helaas vertelde mijn vriend op het moment dat zijn ouders net weg waren, dat hij gewoon weer bier had gedronken, op de avond dat ik met een vriendin van me naar har fotoshoot was geweest. Hij dacht namelijk dat ik ook voor die vent in lingerie ging poseren:S
Oftewel, dat was voor hem een reden om opnieuw te beginnen met drinken.
Toen ik dit hoorde, werd ik gek van verdriet. Hij had het me beloofd! Waarom moet hij dit nou doen??
We hadden een gesprek en kwamen erop uit dat ik hem een limiet zou stellen.2 bier per dag en niet meer, als hij het zo nodig heeft.
Hij wilde dit echter niet. Voor hem was 2 bier te weinig.Hij zei me dat hij liever 3 bier per dag wilde. Toen ik daar mee akkoord ging, wilde hij er wel af en toe 5 of 6 kunnen pakken.
Toen heb ik gezegd dat ik er klaar mee was, omdat we toch zo zouden blijven worstelen over dat bier.
Hij mocht kiezen.Of ik( zijn grote liefde zoals hij me noemde), of zijn bier.Dit werd zijn bier en ik ga me de komende tijd echt niet minder voelen dan een krat bier of een jongen nog zodanig vertrouwen op het eerste gezicht.

Wat zo jammer is, is dat deze jongen echt alle meiden die hij wil achter zich aan kan krijgen..En hij gaat uit in de tent waar ik ook uitga.Dus dat resulteert in jaloersmakende taferelen.
Deze relatie heeft maar een half jaar geduurd en het is nu 2 weken uit, maa rik ben er echt gebroken door. Hij heeft alle vertrouwen in jongens bij me weggehaald en elk greintje zelfrespect en zelfvertrouwen zit nu waarschijnlijk bij hem onderin zijnlaatste kratje bier.