Er was een tijd, dat ik naar Nelly Furtado's liedje luisterde, en het mij triest maakte omdat ik toen dacht dat het waar was.

Flames to dust
Lovers to friends
Why do all good things come to an end?

Het feit dat het niet meer is zoals het was, wilt niet zeggen dat het niet meer "goed" is.

Ik heb een lange weg afgelegd. Misschien in vergelijking met de meeste hier was het niet zo lang, maar de relatie op zich was eigenlijk ook niet zo lang, en drie maanden leek mij toch eindeloos.
Ik wil maar zeggen, veel mensen zeggen dat het naïef is om te denken dat er nog vriendschap kan overblijven na een relatie. Het is wél mogelijk. Het is de moeilijke weg, dat wel, maar ik vond het de moeite waard.

Ik kan nu eerlijk zeggen dat ik niet meer verliefd ben. Ik heb hem nog graag, ben nog graag bij hem, praat nog graag met hem. Ik wil dat hij gelukkig is, en weet nu welke rol ik daarin speel.

Ik ken hem bijna een jaar, en het lijkt zoveel langer. Raar eigenlijk dat het zo kan aanvoelen.

Beste vrienden.
Ik had het eigenlijk niet durven hopen dat het zou lukken, maar het is gelukt.
En ik had het nooit gedacht. Maar ik ben gelukkig.

Het lijkt alsof dit mijn laatste blog wordt op deze site, of althans voorlopig. Ik wou gewoon even meedelen, het kan, je kàn terug gelukkig worden, en daar is echt niemand nieuw voor nodig. Het zal een moeilijke proces worden, maar:
Something nice to know,
even if it's going slow,
it's still going somewhere,
so eventually you'll get there.

Ik wens iedereen veel sterkte toe, en geluk.
Dankjewel iedereen om een luisterend oor te zijn!