na een sleur van 9 weken en in zekere zin het onderdaantje van haar geweest te zijn is het eindelijk tot een eind,en hoe.
nou dit moet ik even kwijt ik weet het even niet meer.
ik heb 2 jaar met haar geleeft ze heeft nooit de huur en energie hoeven betalen,ze deed dan wel de boodschappen maar dat kon ze makkelijk permiteren.
het was verder ook geen probleem.
m'n ex had toendertijdt contact met haar echte vader alleen voor 1 ding en dat was voor geld,ze haalde geld voor haar moeder thuis die met 4 kinderen en een man leefde.
die man waar ze mee leefde hoord eigenlijk voor de kids te zorgen maar is te beroerd om te werken warom werken als het van een ander mans rug kan komen.
dit is verder ook mijn zaak niet maar toch heeft dit ook een rol in onze relatie gespeeld.
mijn ex voelde ook niets voor haar echte vader en ik zei altijd het is toch je vader weet je besef je dat wel.
maar mocht nooit baten,ze vonden het ook allemaal gewoon normaal dat hij geld gaf.
na zekere tijd gaf die beste man geen geld meer en hebben ze het contact verbroken met hem,ik heb mijn ex er op gewezen dat ik het er niet mee eens was maar dat was niet belangrijk.
ik heb al die 8 weken dat ik met haar omgaat alleen op een zaterdag,mezelf bewezen dat ik het goed bedoel en meen maar zij neemt er gebruik van heb ik nu gezien.
zolang alles naar haar zin gaat is alles goed en anders word ik helemaal uigescholden.
dus kortom ik ben haar puppie.
nu na 9 weken heb ik er een baan bij hard werken doordeweeks 40uur en nu in op vrijdag van 22:00tot05:00 en zaterdag idem dito.
na vrijdag en zaterdag werken en helemaal moe te zijn sprak ik toch met haar af op zondag en ze zat 10min binnen en ik zoals ik altijd doe ben lief voor haar maar besefte me het moet niet zo altijd gaan het moet van 2 kanten komen.
ik gaf haar een kusje op haar mond en verwachte er 1 terug en bleef wachten 2 cm van haar mond en het enige wat ze deed was me droog aan blijven kijken.
toen zei ik jij mag ook wel een beetje moeite doen hoor voor een kusje,het is al erg dat ik het moet zeggen eigenlijk.
maar op dit moment scholt ze me de huid vol met wat denk je dat je ben en praat normaal met mij ze barste helemaal uit.
dit ging zo een uur door en na een 2 jaar zei ik denk ik iets wat zij niet verwachte denk ik want zij dacht dat ze me in har macht had,ergens had ze dat ook wel hoor.
mar ik zei ik wil dat je mijn nummer wist uit je tel en mij nooit meer opzoekt en ik wil dat je nu vertrekt.
ik dacht bij mezelf ik ben een hardwerkende man die mijn vrouwtje respecteerd en dit is wat ik krijg,zo wil ik niet oud worden.
maar nu komt het meest oneerlijke.
ik heb in die 2 jaar nog nooit geld voor de huur en energie gevraagt,het enige in die 2 jaar wat zij gedaan heeft is geld aangenomen van haar vader en heeft een bed en een bankstel gekocht voor mij hoefde het niet maar zij vond dat ze het gevoel had dat mijn exvriendin in het bed lag en de bank was ook niet naar haar zin.
zodoende heeft ze nieuwe bank en bed gehaald en ja tuurlijk ik stemde er wel mee in.
maar toen ze wegging pakte ze haar spullen en is weggegaan ze sprak nooit over die spullen ver in het verleden zei ze dat ze niet als mijn ex was en ik niet bang hoefde te zijn dat ze alles zou meenemen.
ze heeft altijd gezecht tijdens dat we elkaar op een zaterdag zagen gef ze me nooi hoop dat we het ooit weer zouden proberen ook niet als ik er om vroeg altijd was alles vaag.
maar nadat ik dus heb gezegt dat we beter uit elkaar kunnen gaan moet ze ineens haar spullen hebben.
ze woond bij haar moeder en die zitten ook niet op de vloer en en zij slaapt ook niet op de vloer.
als ik zeg maar je hoefde die spullen niet zegt ze gewoon heb ik nooit gezegt,ik heb zoiets 2 jaar lang samen wonen en alleen een bank en een bed geinvesteerd tw van 1650euro en een boodschapje pw van 50euro ter compersatie van 400huur en 110 energie is het niet eerlijk dat ik mag blijven zitten op de ban en slapen onder de wol.
willen jullie je mening geven wat denken jullie er van?
gr frenzy