Climb, climb....

Always keep climbing, after all that hill there's the sun....

Ik leef met je mee en vind het heel naar voor je..Ik begrijp je waar je mee bezig bent...Bellen, niet bellen, wel bellen en in de tussentijd ook nog eens bedenken wat je moet zeggen of laten, zodat zij het gevoel niet krijgt dat ze geclaimd wordt. Heel herkenbaar.

Ze zei tegen jou dat ze je mist, haar gevoel toch weggedrukt heeft, maar dan klopt er volgens mij iets niet...Dan heeft ze nog wat gevoelens voor je...Ik weet niet precies wat er gebeurd is tussen jullie maar ik hoop voor jou dat haar gevoelens voor jou er nog genoeg aanwezig is en als dat zo zou zijn als je er op de een of andere manier achter komt, vecht dan voor haar...sommigen zullen het niet met mij eens zijn....dat begrijp ik heel goed maar ik vind dat je echt naar je gevoel moet luisteren ook naar je verstand maar is dat lijnrecht tegenover elkaar staat, vind dan een middenweg...zodat je merkt dat ze dat absoluut niet wilt, zul je haar helaas moeten loslaten....makkelijker gezegd dan gedaan dat weet ik maar al te goed...zelf durf ik er nog niet echt voor te vechten omdat ik niet weet wat zijn gevoelens voor mij nu zijn en omdat hij op dit moment een nieuw liefje heeft waar ik liever niet tussen in kom. Ik blijf geloven in wonderen, verder ga ik door met mijn leven. Ik heb geen contact meer met hem, enkele keer wel eens via mail. Ik ben niet echt gelovig of zo maar ik vertrouw erop dat mijn ex ooit inziet dat ik de moeite waard ben...

Het klinkt ook heel naief daar ben ik me van bewust en geloof me, ik verwacht in ieder geval niets meer maar verwacht wel dat er iets moois voor mij in petto inzit. Datzelfde geldt ook voor jou, Climb!

Veel liefs, Pino

Dank jullie wel voor de reactie. Ik ben maar weggegaan van huis en zit bij mijn ouders. Het bellen heeft wel duidelijkheid gegeven. Er is niets gebeurt tussen ons. Alles was zoals de jaren ervoor. Alleen blijkt nu dat ze de jaren ervoor ook af en toe twijfels had. En die heeft ze weggedrukt. 1 keer is ze erover begonnen en toen heeft ze alle zeilen bijgezet om het weer goed te krijgen. En ik dacht een twijfel voor 1 keertje, dat is toch normaal? Maar blijkbaar zijn de twijfels gebleven en heeft ze ze niet verteld. Ze wou wel met me samenwonen, een huis kopen, door Australie reizen en op wintersport. Alles gaat niet door. Ze zegt zelf dat ze die twijfels niet kon vertellen. En nu wel, met een grote knal, alles in 1 keer voorbij.
Het geeft me toch wat rust. Zeker omdat ik gevraagd heb of ze wilde afspreken en kijken of er iets uit kon komen. Dat kon niet. Dus gaan we niet afspreken. Ze gaat me ook niet bellen, dus daar hoef ik niet op te wachten. Allemaal duidelijk en goed door haar geregeld. Ze pakt het goed, dat meen ik. Ze helpt me in mijn verwerking. Alleen als je in de war bent zie je dat nu. Nu ben ik rustig en mezelf. Dus kan ik er rationeel naar kijken en is het goed. Dank voor jullie lieven reacties.

Daar sluit ik me aan, beste climb, wat Dearest net zei...Maarre zolang mijn ex er niet voor openstaat kan ik er niet voor vechten hoe graag ik het zou willen...Misschien komt dat nog maar als ik naar mijn gevoel luister en ik geef het niet graag toe dan zal mijn ex er waarschijnlijk nooit meer voor openstaan

Misschien staat je ex er nu ook niet voor open, misschien moet ze eerst nog ontdekken wat ze wilt...misschien zit ze met zichzelf in de knoop, wacht niet af maar ga door met het verwerken...en je leven weer op te pakken...

Liefs Pino