Beetje down...

afbeelding van SirIvanhoeI

hmmmm, en weer zo'n gekke dag.... begon best wel goed. Lekker thuis gewerkt. Geen skype, geen whatsapp, geen mail..... best wel goed van mezelf, vond ik. Nog n beetje in de tuin gewerkt, en vanavond naar de dansschool voor eerst een vergadering en daarna muziek draaien op een dansavond. Ging eigenlijk allemaal best goed. Weer leuk gekletst met mensen, hartstikke fijn.

En toen naar huis.....stom stom stom stom......de route langs haar huis genomen......waarom???? Wat hoop ik daarmee te bereiken?? Geen idee! Ik vind het zelfs stom van me, maar toch doe ik het. Ik hoop haar eigenlijk gewoon heel even te zien, ook al weet ik dat dat eigenlijk helemaal niet kan. En nu natuurlijk helemaal niet, wat denk ik nou, ze slaapt natuurlijk, het is midden in de nacht. En dat is eigenlijk wel ok, maar wat dan verdriet doet is toch het feit dat ze me kennelijk nog zoveel doet dat ik langs haar wil rijden.....wat verdriet doet is eigenlijk de hele weg tussen mijn huis en haar huis, omdat ik weet dat ik die route nooit meer met zoveel plezier en geluk in me zal rijden..... Het gemis doet dan weer pijn, dus waarom doe ik mezelf dit aan? Ik had gewoon via een andere route naar huis moeten rijden, dan maar niet de kans om haar heeeeeel misschien eventjes te zien, het doet me geen goed zo, wat dom van me.

Komt een klein beetje omdat ze morgen jarig is, een dag die ik zo graag samen met haar had willen vieren, waarvoor we zelfs al een klein beetje plannen aan het maken waren, waarvoor ik het cadeau al helemaal in gedachten had inclusief de manier om het haar te geven. Een cadeau waarvan ik zeker weet dat ze het geweldig had gevonden, waarmee ik ook voor een deel had laten zien dat ik niet pas binnen het beeld dat ze nu probeert te schetsen om afstand te kunnen nemen. Het wordt een moeilijke dag..... helemaal omdat ik 's middags ergens moet zijn waarvan ik denk dat zij er wellicht ook is....en dat ik dan extra geconfronteerd word met het feit dat we er dus niet samen zijn....

Jemig, ook al wil ik het eigenlijk niet toegeven......wat mis ik haar enorm......

afbeelding van mokkakoffie

langs rijden

Het is niet stom het is je gevoel dat je langs haar huis reed ...Een stukje gevoelsmatig de laatste strohalm vasthouden. Ik had het toendertijd ook wel gedaan denk ik teminste als ik in zijn buurt zou wonen gelukkig woon ik niet in zijn buurt. Ze is vandaag dus jarig wellicht heeft dat het zetje gegeven. Succes verder vandaag dikke knuf

afbeelding van goodheart

langs haar huis...

Herkenbaar! Helemaal niet gek, het hoort bij het proces van loslaten wat je in je hart nog helemaal niet wilt. Pas als je gaat accepteren dat het is zoals het is komt er meer rust. Laat je verdriet toe en duw het niet weg, het wordt daardoor alleen maar groter. Dankbaarheid, precies zoals je je dag beschrijft in je eerste alinea, dat helpt je verder, 't leidt tot een gelukkiger gevoel. Probeer ook dankbaar te zijn voor wat jullie hadden, dat jullie elkaar mochten ontmoeten. Verdriet en vreugde komen uit dezelfde bron.

Sterkte vandaag, ik weet hoe je je voelt.

afbeelding van bjm

@sir

he sir, volgens mij als ik jouw verhaal goed kan herinneren, vind zij jou nog steeds een wereldgast, zij moet alleen denken over de relatie met jou en weet niet of zij dat wil. dat staat vriendschap natuurlijk niet in de weg. dus als dat cadeautje daar niets mee te maken heeft, maar jij wel weet dat zij er gek van is en jij er dus geen bijbedoelingen mee hebt, waarom zou jij haar dat dan niet gewoon geven ? zij zal het waarderen , want ook jij weet hoe zij eerder heeft gereageerd , want je hebt hetzelf opgeschreven.
dan zeg jij : ik rijd langs haar huis om haar te zien, je doet het midden in de nacht, dus 0 % kans, maar nu zie jij haar vanmiddag misschien echt.....dat is toch wat jij onbewust wilde ? voel jou er dan niet k..t. over, maar benut die kans ! zeg niet dat je van haar houdt als je haar ziet, praat niet over de toekomst met haar, maar feliciteer haar met haar verjaardag als jij haar tegen komt ! alleen voor dat je haar kust of een knuffel geeft, vraag even terwijl jij haar een hand geeft of zij het goed vind dat jij haar een knuffel geeft...zij zal waarschijnlijk ja zeggen.......en daarmee staat zij jou toe om te zeggen zonder woorden dat jij van haar houdt en veel om haar geeft ! hou je sterk man en praat gewoon over van alles en nog wat , misschien beter niet over dansen want dat vond zij niet zo leuk geloof ik Grijns Grijns Glimlach Glimlach

groetjes en veel geluk vandaag
bjm

afbeelding van skumpus

Re; Beetje down..

hey..,

Jemig, wat een k.. gevoel niet! En wanneer wordt het nou eens wat makkelijker, vraag je je dan af?

Gisteren dus bij die goeie vriend van mij geweest die in hetzelfde dorp woont. Je raad het waarschijnlijk al..
Ben om 11.30 gisteravond bij hem weggereden, en alhoewel ik er vanuit kon gaan dat ze al gewoon op bed lag, 2x door haar straat gereden (heb mezelf behoed om dat vaker te doen). Op het moment dat ik deed, dacht ik ook; 'wat ben je stom bezig, wat bereik je hier nu mee' en straks ziet ze je toch (zou de zaak geen goed doen).

Maar ja.., waar het hart vol van zit......