Vier jaar een relatie gehad (lat) zagen elkaar 1 keer per maand maar dan wel een week achterelkaar, mijn ex is een cronische alcoholist.
Een zeer moeilijke relatie om in stand te houden, veel leugens afspraken niet nakomen niet willen invetsteren in de relatie enzo enzo, altijd een excuus maar wel zo dat ik nog bijna medelijden met hem kreeg.
Door misschien mijn eigen gebrek aan zelfvertouwen heb ik hem in alles eigenlijk de voordeel van de twijfel gegeven.
Ik hoor mezelf zeggen maar ik hield zoveel van hem en wilde echt oprecht dat deze relatie een kans van slagen had.
Vorig jaar september kwam ik erachter dat ik zwanger was dit is na drie maand uitgelopen op een miskraam, eigenlijk heb ik helemaal niks aan hem gehad, het was een rouw proces die ik in mijn uppie heb moeten doorstaan, nu ben ik er dit weekend achter gekomen dat hij veel contact met zijn ex heeft gehad in die periode, een one night stand noemt ie het uit verveling en lust.
Ik ben zo zo ontzettend boos en teleurgesteld.ook omdat hij wist hoe belangrijk deze zwangerschap voor mij was, dokters hadden gezegd dat ik geen kinderen zou kunnen krijgen.
Hoe kan iemand zo met iemand anders omgaan, ik ben me er van bewust dat alles er opwees dat dit zou kunnen gebeuren.
Ik voel me veraden maar heb ook mezelf veraden.
Mijn boosheid naar hem toe maakt dat ik nu helemaal niet los van hem kan komen.