Ik heb je blog van vanochtend ook gelezen en ik vind het helemaal niet gek dat je hoop hebt. Ik denk zelfs dat het goed is. Het probleem is namelijk niet dat je niet meer van hem houdt, maar het gaat alleen om het probleem dat hij met zichzelf heeft. Zodra dat verholpen is staat niets een gelukkige relatie meer in de weg, aangezien jullie nog ontzettend veel om elkaar geven. Dit is tenminste wat ik opmaak uit je verhaal. Door deze actie hoop je te bereiken dat hij zijn probleem sneller en beter op kan lossen. Mocht het gewenste resultaat derhalve uitblijven, dan is dat voor jou het teken om definitief afstand van hem te nemen. Ik hoop dat het allemaal goed gaat komen, in welk opzicht dan ook!

Sterkte,
Jaspera

want de vraag of een identiteitsprobleem op te lossen is is ook afhankelijk van hoe oud hij is. Identiteitsproblemen zijn heel normaal in bepaalde fases in je leven maar als het echt je karakter is en hebt je hele leven lang er last van, dan is het niet 'op te lossen' zoals jij dat zegt, maar moet hij ermee leren leven. Als je toch een relatie met hem wilt, betekent dit dat jij er ook mee moet leren leven. Dat zal niet altijd even makkelijk gaan en zal zeker van tijd tot tijd frustraties opleveren.
Je kan heel veel van iemand houden maar als die persoon je ongelukkig maakt, zal dat houden van op een gegeven moment verdwijnen. Het is beter om het niet zo ver te laten komen dat je een hekel aan iemand krijgt en voor jezelf kiest. Het is heel verdrietig voor hem dat je hem 'in de steek laat' maar een relatie in stand houden omdat je de ander niet in de steek wilt laten, lijkt me voor beide partijen niet gezond. Daarmee cre?ɬ´er je ook een afhankelijkheidspositie die voor beide partijen nog grotere problemen kan geven.

En sinds hij mij heeft leren kennen eigenlijk, is hij zo in de knoop geraakt met zichzelf.. Onbegrijpelijk, en ik kan het allemaal niet goed begrijpen.
Hij heeft eerder zijn leven zich nooit zo gevoeld als nu.

Hij wil heel graag weer geluk hebben in zijn leven, weten wat hij wil, keuzes en beslissingen kunnen maken. Niet dat ambivalente, die depressieve en tegenstrijdige gevoelens.
Hij zegt zelf dat hij altijd een wat meer oppervlakkig leven heeft gehad, maar daar nu zijn voldoening niet meer uithaalt. Hij wil diepgang in zijn leven.
Voorheen werd hij gelukkig van vaak op vakantie gaan, excessen in zijn leven, vriendinnetje hier vriendinnetjes daar, feestjes, en al dat soort dingen meer. Maar daar haalt hij geen voldoening meer uit, zoals hij zelf zegt.
Nooit had hij de behoefte aan trouwen en kindertjes, maar ook die drang en behoefte is in zijn leven gekomen. Maar hij wil zekerheid, maar 1x trouwen, kinderen bij dezelfde vrouw en daar oud mee worden. Alleen die zekerheden en garanties heb je niet, en het lijkt alsof hij altijd op safe wil spelen.

Door zijn depressie heeft hij erg wisselende stemmingen.. Het ene moment is hij erg happy met mij, met onze relatie, en het andere moment mist hij het enthousiasme. Niet alleen in de liefde, maar ook in werk, en andere dingen van het leven.

Ik heb lang geduld gehad daarmee, mezelf gedeeltelijk weggecijferd, maar waar ben ik nu???? Maakte dat mij gelukkig??? Ja, op momenten. Maar het gaf me ook onzekerheden, onrust, stress soms. Omdat ik soms die kloof tussen ons zo goed voelde.
Zijn stemmingswisselingen, werkte ook door in onze relatie, en ik pikte die ook op.
En ik wil me niet hoeven afvragen of iemand genoeg van mij houdt, of hij het met ons ziet zitten. Ik trok die negativiteit van hem op sommige momenten gewoon niet meer. Niet dat hij dat duidelijk liet merken, maar we hebben altijd heel open gesprekken gehad over zijn problemen.

Moeilijk hoor... Ik heb echt de hoop dat het goedkomt. Ergens heb ik het idee dat hij nu pas in zijn leven misschien echt is gaan voelen. En dat hem dat onwijs van de kaart heeft gebracht. Hij er niet mee om kan gaan.
Ik ben de eerste vrouw in zijn leven geweest waar hij zo open tegen is geweest, zoveel van zichzelf liet zien, dichtbij liet.
Ik heb zijn geslotenheid opengebroken zegt hij, en hij vond het fijn om open gedachtes en dingen met me te delen.

Ik ben gewoon op zoek naar bepaalde antwoorden...... Dus ik denk heel veel, en zoek ze overal. De tijd zal ze me geven!!

Precies Olijf, heb het gevoel dat jij me snapt. Hij moet deze reis alleen maken. Ik heb mijn best gedaan om een tijdje met hem mee te reizen, maar ik kwam zelf teveel tekort.
Mag egoistisch klinken zo allemaal, maar ik moet blijven waken om mijzelf niet te verliezen in iemand of een relatie.
Mensen in mijn leven hadden bewondering voor mijn geduld en inlevingsvermogen, maar dat had ik omdat ik van hem hield, en nog! Ik deed dat uit liefde....omdat we wel progressie boekten, we closer werden naar elkaar toegroeide en al die dingen meer.

Het schaadde mij al die tijd al, het ging weken goed en dan zat ik weer in een dip omdat ik het gevoel kreeg dat er niet compleet voor mij/ons gegaan werd. En ik vond dat ik dat verdiende, maar bleef wel hangen in de situatie. En ik had me voorgenomen nooit meer mijzelf weg te cijferen, alleen nog maar voor goud te gaan. En ik vond dat ik trouw moest blijven aan mijzelf.
Liefde begint altijd bij jezelf. Ik houd en hield van hem, maar mijn zelfliede is nog blijkbaar nog groter. En denk dat dat een goed iets is.

Ik me richten op mijn eigen leven, mijn vrienden, vriendinnen, werk, en vooral ook op mezelf. Nu niet alles meer om die relatie en hem draait, heb ik ook weer tijd om aan mijzelf te werken.
En ik hoop echt dat hij zijn problemen op kan lossen, en dat we dan samen heel erg sterk zullen zijn. Maar voor nu moet ik dat open laten, geen verwachtingen, en verder gaan waar ik voor hem gebleven was.

Ik heb in ieder geval het inzicht gekregen dat ik van mezelf ben gaan houden en mijn eigenwaarde in ben gaan zien en vooral ook voelen. En dat is voor mij het hele positieve aan dit verhaal. Niet mee pleasen, niet meer alleen maar aan die ander denken, niet maar kostte wat het kost die moeilijke relatie in stand willen houden, maar nu denken aan mijzelf en dus kiezen voor mijzelf. Iets waar ik jaren geleden nooit gedaan zou hebben.
En hij moet dit alleen doen, zijn eigen inzichten krijgen.

Het is inderdaad makkelijk gezegd, maar ik weet ook uit eigen ervaring dat het wel kan en zo werkt. Ik heb eerder ldvd gehad, en ben er altijd sterker uitgekomen, zoals de meeste mensen die er iets van hebben willen leren.
Op het moment is het moeilijk, maar ik weet dat er straks weer licht is aan het einde van de tunnel.

Een relatie van tien jaar wat verbroken is? Pfff.... Wat onzettend naar en vervelend.. heftig. Ik ga zo je blogs even lezen zodat ik bekend wordt met jou verhaal.

lfs