Hoi LDVD-ers,
Ik ben de balans aan het opmaken van 28 jaar relatie-lief en leed. Van diverse relaties. Je kunt ze nog op de vingers van 1 hand tellen... Elke relatie heeft me wel iets gebracht en ook is het zo dat er bij elke relatie redenen waren om uit elkaar te gaan.
Wat betreft Theo merk ik dat onze relatie mij passie bracht, een verrijking. Waar het op 'knalt' is mijn behoefte aan verbinding en zijn behoefte aan afstand nemen. Wat me tegenstaat is een stukje onpersoonlijk omgaan van hem met mij. Dat ik kennelijk 'inwisselbaar' ben voor een andere vrouw (al tijdens onze relatie) en dat hij daar niet open over is geweest. Ik wil toch wel echt een persoonlijke relatie. Het gaat mij om een persoon, een mens van vlees en bloed, niet een optelsom van erotische ervaringen. Daar heb ik een naar gevoel bij, dat laatste.
Ook ontdek ik dat ik behoefte heb aan continuiteit.
Ik kan onzettend slecht tegen dat knipperlichten, dat is slopend.
Dus ik ontdek weer waar ik naar verlang en dat is goed.
Pretttige avond jullie, voor zover mogelijk.
Ik ga er ook weer iets van proberen te maken.
Gaia
goed
goed dat je jezelf reflecteerd. jij komt hier sterker uit en zie het als een leerproces! Doe je echt goed!
jij ook fijne avond, ik ga om alles helemaal van me af te sluiten morgen vroeg naar Parijs, in me eentje, heel veel zin in!
xx aangeslagen
goeie reis
goeie reis, hoor, naar Parijs!
Goed dat je nieuwe dingen doet. Ons leven gaat door
klopt
Een balans opmaken is altijd goed
De mode van de mens (maatschappij) is nu: een relatie beginnen en garantie is er niet. Na een tijdje...1,2,3,4 - 10> jaar: hoi ik voel niks meer, ik heb meer tijd nodig,dit is beter voor ons,laten we vrienden blijven, Antwoord = UIT!!
Het woord UIT wordt heel makkelijk uitgesproken alsof het een bestelling is bij een snackbar.
Het is jammer dat relaties moeten vooral snel en makkelijk zijn.
We leven in een tijd met snel wisselende relaties, waarbij het vooral gaat om de vraag of de relatie je nog iets oplevert.
Zodra iets niet goed is dan is het UIT!!
Er wordt niet meer naar kwaliteit gekeken of naar "wat heb ik te verliezen"