Er zijn momenteel 0 gebruikers en 5 gasten online.
Wat kan je je leven toch ineens heel anders ervaren.....
Zo kijk je uit naar de weekenden om samen te zijn, leuke plannen te maken, en zo zit je helemaal alleen....plots...
De geluksmomenten van het vrijdag na een werkweek naar huis rijden zijn ineens hele moeilijke momenten.
En tuurlijk is het fijn dat je wat dagen vrij bent....maar het voelt zo gruwelijk anders nu.....geen plannen met je lief...geen samen zijn....niet samen genieten.....
En tuurlijk zijn er genoeg vrienden en vriendinnen om dingen mee te ondernemen, maar dat voelt allemaal zo anders....
De oplossing lijkt ook zo simpel....
Maar de ander kiest er voor om niet bij mij te zijn....en dat doet zeer....
Herkenbaar?
Liefs
zomer
Wat je omschrijft is een heel herkenbaar iets.
Het gevoel is niet prettig (mild omschreven)
Maar heeft ook zo zijn voordelen al lijkt het nu niet zo.
Het brengt je dichter bij jezelf en hoe jij het leven ziet en wat jij wilt voor de toekomst..
Als je de gedachte omdraait wordt het vaak makkelijker..
Je hoeft geen verantwoording af te leggen je kan gaan wanneer je wil je kan koken wat je wil maar je kan ook uitnodigen wie je wil
Soms helpt die gedachte ook een beetje.
Liefs 3tig
Dankjewel 3tig voor je
Dankjewel 3tig voor je reactie.....die ik zeker wel begrijp....
Wat je schrijft dat je lekker je eigen plan kunt trekken is idd op zijn tijd erg fijn....
Waarbij het me dan fijn lijkt dat ik die keuze zelf kan maken om alleen of niet alleen te zijn....
Jammer genoeg ben ik al ene hele tijd alleen (voor de laatste relatie) waardoor ik beproefd heb hoe heerlijk het is om samen te zijn....
Hoe gaat het met jou na die zware dag gisteren?
Liefs
zomer
Begrijp ook volledig wat je bedoeld met eigen keus om even alleen te zijn...Hetgeen waar ik zelf ook veel tegen aan liep en mij niet gelukkiger maakte..
Het maakte mij onzeker en verdrietig om het op die manier te zien. .De eerste stappen om je daar een beetje goed bij te voel is Door het te gaan doen!! Ik ga je niet vertellen dat dat makkelijk is/wordt want dat zou niet eerlijk zijn..
Hoop dat je je draai een beetje gaat vinden en het enigszins als iets positiefs kan ervaren Door zelf als persoon te groeien want geloof het of niet dat ga je doen nu zonder je daar misschien heel bewust van te zijn
Aan mijn kant is het ook nog steeds met ups en veel downs maar ik merk dat ik groei in het proces..en ook ik heb mijn k.dagen en dat zal nog wel even zo blijven probeer wel zoveel mogelijk die k.momenten in te perken.
Sterkte met je verwerkingsproces
Liefs 3tig
Dankjewel voor je lieve
Dankjewel voor je lieve woorden....
Ik merk dat je al heel sterk bent, en ook goed weet wat je wel en wat je niet wil...
Hoop voor je dat je date nog een leuk vervolg krijgt....en laat het allemaal maar gebeuren.....probeer er niet teveel over na te denken maar volg je hart....en probeer zeker te genieten van mooie, gezellige momenten die je met iemand beleeft of gaat beleven....
Liefs
Ook jij bent bezig in het
Ook jij bent bezig in het proces van sterker worden
En thx tijd zal leren hoe het allemaal verder gaat
in cirkeltjes
Ja zeker herkenbaar, haha. In tijd van ldvd is het heel normaal om dat te voelen. Lege gaten die niet opgevuld kunnen worden, omdat je zelf bepaald hebt welke opvulling noodzakelijk zou moeten zijn. Het draaien in cirkeltjes waarin je blijft denken aan hoe het zou moeten zijn volgens jou.
Wat mij opviel in je reactie naar mij toe was dat je nogal in de denkmodus blijft staan. Er zijn twee manieren hoe je kan denken. Met je hoofd en met je hart. Denken met je hoofd doe je vooral wanneer je iets wil. Denken met je hart doe je wanneer je ergens in gelooft. Denken met je hoofd, bepaalt op dit moment jouw gevoelstoestand. Oftewel maak je je hart afhankelijk van je hoofd. Maar alles wat in je hoofd afspeelt zal je alleen maar verder van je gevoel af brengen.
Doorbreek het denken met je hoofd. Dat is loslaten!!! Wat je voelt in je hart is vele malen belangrijker. Jij voelt dat jullie bij elkaar horen. Voel dat in je hart en wanneer je dat gevoel echt toelaat zal je hoofd niet meer bepalend zijn. Het voelen in je hart is dan voldoende. Je hoeft dan niet eens meer bij elkaar te zijn om dat gelukkige gevoel te ervaren. Dan is je gevoel van liefde ook optimaal en oprecht. Zolang je denkt met je hoofd zal je ego bepalend zijn, jij wilt dan zijn liefde en krijgt niet wat je wil. Wanneer je daar gefrustreerd of boos over kan voelen is dat geen liefde, maar bezitsdrang!!
Nu je alleen op de bank thuis zit en je gevoel van frustratie is zo aanwezig is dat het beste moment om die cirkel eens te doorbreken. Hoe slechter je je voelt, hoe beter het resultaat gaat worden.
Je gaat je hoofd nu LATEN denken dat jullie van elkaar houden. Jullie zijn onverbreekbaar met elkaar. Helaas door omstandigheden is het nu niet mogelijk om lichamelijk bij elkaar te zijn, maar jullie liefde is zo groot voor elkaar dat je daar boven staat en WEET dat het zo is. Als je je hoofd hebt overtuigd van het feit dat jullie liefde er altijd zal zijn laat je je hart spreken. De antwoorden komen nu niet meer uit je hoofd, maar uit je hart.
Je zegt zelf al de oplossing lijkt zo simpel... Komt die oplossing uit je hart? Volg het dan!!!
Wat je zegt over dat de ander niet kiest om bij jou te zijn is een aanname die jij met je hoofd gemaakt hebt. Jouw hart schreeuwt iets anders. Heel herkenbaar voor hem!! Hij doet precies hetzelfde toch? Tenminste dat zegt jouw gevoel, neem maar aan dat je hart gelijk heeft. Jullie hebben beide angst om weer de diepte in te duiken en zolang jullie beiden je hoofd laten bepalen wat je hart moet voelen zal er weinig veranderen. Eén van de twee zal de cirkel moeten doorbreken om de ander zover te brengen het te accepteren.
En mocht het uiteindelijk niet zijn dat jullie bij elkaar horen dan heb je tenminste je hart ervan weten te overtuigen dat er heel veel liefde inzit. En als je dat in je hart kan voelen is er geen plaats meer voor ldvd.
mooi geschreven
Zo dit is een mooi geschreven reactie
-
Zo dit is een mooi geschreven reactie
Mee eens...
Gelukkig weer zondag....
Gelukkig weer zondag....morgen weer een "normale" dag....
Ben het weekend redelijk doorgekomen, veel nagedacht, opgeschreven voor mezelf en mijn verdriet er laten zijn, maar dan meer vanuit liefde....en niet op een manier dat ik helemaal overstuur raakte....
Het blijft pijn doen, en als ik mijn gedachten de loop met me laat nemen, voel ik me zwakker en dat is iets wat ik niet wil.
Blijft wel heel lastig, maar doe mijn best...
Probeer mijn verdriet toe te laten zonder daarover een oordeel te hebben en mezelf gek te maken met wat ik allemaal niet meer heb...
Leef van dag tot dag....
En tuurlijk hoop ik ergens dat hij mij gaat missen, en dat dan ook wil laten horen, maar afdwingen kan ik dat niet....
Uiteindelijk wil ik ook een man die voor de volle 100% voor me wil gaan...
De tijd zal het leren....
En weer weekend....
En ja ti's weer weekend....en dan nu ook nog eens een heel lang weekend....en ook nog eens mooi weer....
Bah, ik zie er tegenop, terwijl ik eigenlijk vrolijk moet zijn en blij....
Ik zal proberen afleiding te zoeken....en het gemis van wat er niet is los te laten, maar me meer te focussen op wat er wel is.....
Liefs