... Mensen vertellen mij ook wel eens dat ik mijn ex maar gewoon een domme trut moet vinden die ernstig verkeerde keuzes aan het maken is. Dat bedoelen ze troostend en opbeurend en dat waardeer ik wel, maar toch is het niet wat ik wil horen. Die verkeerde keuzes daar ben ik het mee eens maar die domme trut dat bepaal ik zelf wel en dat vind ik gewoon niet, of nog niet... Nou zijn de 'slechte keuzes' van mijn ex nog maar in het beginstadium, maar het zijn life changing keuzes die ze samen wil doen met de man met wie ze ervandoor ging en ik zie met alle omstandigheden erbij, alleen maar heel veel pijn ervan komen en dat maakt me verdrietig, en doet mij ernstig vermoeden dat alles dat ze mij ondertussen heeft aangedaan, helemaal voor niets is. Ik heb al eerder gezegd: ik wil best een paar weken of maanden pijn lijden voor haar levensgeluk, kom ik wel overheen, als het maar allemaal niet voor niets is.

Ik ben duidelijk nog niet zo ver als jij, maar ik werk wel bewust toe naar een 'status' waarin ik het me allemaal minder aantrek, en ik er een beetje hetzelfde over kan denken als over andere mensen met wie het wel of niet goed gaat.

Ook herken ik het gevoel te houden van een persoon die er niet gaat komen, alleen met dat verschil dat ik hield (houd) van iemand die er niet meer is door de veranderingen in levenswandel. Ze is nit meer wie ze een paar maanden geleden was en de jaren daarvoor altijd geweest is en het is duidelijk dat die ook niet meer terug komt... Misschien ook wel die jaren er niet echt helemaal geweest is ook? In ieder geval probeer ik de veranderingen die zij nu in gang zet, te zien als iets waar ik ook een beetje een soort mijlpaal, eindstreep, afsluiting van kan maken voor mezelf, zodat ik niet in iets blijf hangen dat geen zin heeft om in te blijven hangen.

Ik heb dat 'bad news' en alle goedbedoelde medeleven ook in grote mate juist over me heen getrokken, ik dacht dat ik het wilde, nu begin ik het eindelijk een beetje los te laten geloof ik, na alweer anderhalve maand ondertussen. Ik vraag me af waar ik nog allemaal doorheen zal moeten om ook weer écht mezelf los van haar te zien, me niet meer te voelen als een gebroken twee-een-heid maar als een hervonden persoon.

Je hebt een mooi stukje geschreven! Heeft me even wat aan het denken gezet, geloof ik. Good luck met alles!