Ik denk dat jullie wel gemerkt hebben dat mijn gemoedstoestand redelijk drastisch veranderd is...

Eigenlijk moet ik zeggen dat ik mezelf weer gevonden heb. Ik ben mezelf letterlijk kwijt geraakt in de liefde, want ik ben meegevoerd door vele verstanden. Die van mij, maar ook die van hem en ik WEET drommels goed dat ik ALTIJD mijn hart moet volgen. "As simple as that". Dit gegeven heb ik zelf ervaren, ik heb hoge bergen en diepe dalen gekend en na vele zoektochten wist ik heel goed wie ik was.

Toen kwam hij en ik werd zo overrompeld door zoveel puurheid en schoonheid en echte liefde en voor even werd ik blind, doof en doofstom....ik vergat wie ik was... Ik was mezelf HELEMAAL kwijt, ik herkende mezelf niet meer terug en jullie hebben kunnen lezen hoe wanhopig ik was en nergens een antwoord meer op had. Dit terwijl ik wel degelijk WIST waar het allemaal omgaat in het leven.

Ik moest mezelf echt terug vinden....en het is niet makkelijk gegaan, want wat heb ik gehuild en wat was ik verdrietig en wanhopig...

Gisteren voelde ik dat ik mezelf weer helemaal terug had gevonden....vandaag heb ik gereageerd op Ream en Teddy en ik hoor mezelf weer praten.....ik herken mezelf weer....moeiteloos.....het gaat weer vanzelf...dat is wie ik ben...

Mijn reactie op Teddy (verhaal accepteren) is hoe ik nu tegenover onze liefde sta....oh, ik geloof er nog altijd in, want ik WEET toch echt wel wat ik gevoeld en geleefd heb...niemand kan me zeggen dat dat niet echt was... Ik twijfel nooit aan mijn hart...

Maar nu gaan we verder....ik ga mijn dagen verder scheppen....vrolijk en blij voor wie ik ben...joepie, ik ben weer wie ik ben en wil zijn...

Ik heb af en toe contact met, ik vind hem nig steeds een geweldige man en ik weet dat als we bij elkaar zijn we het allerbeste in elkaar naar boven zullen halen. Dat we samen de omgeving zijn waarbinnen onze zielen de weg naar het paradijs kan vinden. Ik ben vrij, want ik weet het en ik hoef het van mezelf niet te ontkennen. Ik mag het hardop zeggen...ik houd met hart en ziel van hem...
Hij voert oorlog....zijn verstand en hart voeren nog dagelijks oorlog.... Maar iedere ziel volgt een eigen pad, een eigen weg....er zijn verschillende wegen met ieder zijn waarheden....uiteindelijk komen we allemaal in het paradijs aan.... Hij heeft het veel moeilijker dan ik, want hij vecht tegen zijn gevoel, tegen zijn hart en dus tegen zijn eigen ziel...hoe zwaar moet dat wel niet zijn....

Maar wie niet horen wilt, moet voelen....zijn hart schreeuwt het uit.... Hij blijft het vechten, dus ik laat hem gaan...zijn eigen weg....

We waren eerst ook hele goede vrienden en dat zullen we ook altijd blijven. Ja, ik voel dat ik dat nu makkelijk aan kan, maar ik weet niet of hij dat aankan. Hij probeert het maar ik voel het gevecht in zijn woorden. Hij mag vooral niet van ons genieten en het mag vooral niet erg gezellig en leuk zijn en het is uit den boze om te zeggen dat hij me mist of zo. Ja en hij is 1 stap verwijderd van het geluk....maar hij volgt zijn verstand.... Gedachten van anderen, van de wereld, van de maatschappij, van meesters, geleerden, van anderen....hij kiest voor het verstand ipv het hart waar alle waarheden verborgen liggen....

Maar daar kiest hij zelf voor, dus zijn ziel zal een andere weg inslaan die die van mij....

Een wijze les die mij gemaakt heeft wie ik ben...neem woorden, gedachten, normen en waarden klakkeloos aan zonder je eerst je eigen hart eraan getoetst te hebben. Mijn waarheden zijn misschien niet die van jou, wat ik goed vind vind jij misschien fout... Oordeel niet en laat alle zielen hun eigen weg gaan...we zullen er allemaak komen.... Volg altijd je hart en kijk, voel en luister wat het tegen je zegt....kies bewust en schep je eigen wereld...bevalt het niet....kies en schep opnieuw... je moet het zelf doen, niemand doet het voor jou...

Ook nu niet zomaar mijn woorden klakkeloos aannemen, want dit is wie ik ben en dit zijn mijn waarheden.... Probeer alles, wees creatief en blif scheppen en herscheppen. Als je je ongelukkig voelt...treedt naar binnen...kijk, luister en voel...kies bewust en ervaar....niet goed? Doe het opnieuw en opnieuw en opnieuw...

Volg je hart, dan zit je goed....je hart liegt nooit, want dat ben jij.... Het verstand kan ons onder druk zetten...weet dat het verstand ontstaan is door gedachten en woorden van anderen, die we (automatisch) overgenomen hebben... Toets je hart eraan, ben ik gelukkig?...nee...waarom niet, wat wil ik? En schep...kies bewist...(niet kiezen is OOK kiezen!!!!)

Liefde is geluk, blijdschap, schoonheid, vrede en mooi mooi mooi...

Angst, pijn, verdriet, bang, tranen, pijn pijn pijn is geen liefde....kies daar niet voor.... Ja, je voelt het (het "overkomt" je), dat is een teken dat het niet goed is (want wie wil nu pijn hebben)...het is niet goed, ik wil het niet...dus wat ga IK eraan doen?

Het antwoord vind je in je hart....altijd.... Houd van jezelf, zorg voor je eigen hart want niemand anders doet dat voor jou...

Ik mis wat er nog moet komen....maar binnenkort zal ik het krijgen....dat WEET ik!!!

Ik weet dat hij ook al heel snel zal beseffen wat we hebben gehad of ik er dan nog ben weet ik niet....maar daar houd ik me niet mee bezig.... Hij heeft zijn eigen weg te bewandelen en ik heb de mijne...

Ik ben mezelf weer....weliswaar een rebel (ik neem geen enkel woord zomaar aan...ALLES toest ik aan mijn eigen hart), maar eentje van liefde vrede en licht....

Zucht....liefde....daardoor leer je pas ECHT wie je bent en voorla wie je NIET bent....

"Hart en verstand zijn buren, vrienden worden ze nooit"