Online gebruikers
- Angelo
Een tijd geprobeerd verder te kijken. Gevoelens uit te schakelen. Ik vlucht voor dat gat voor wat ik mistte nu ik het kwijt ben. Ik luister nu nummers uit die oude tijd en damn ik ben zoveel kwijt geraakt. Ik denk niet dat ik dit ooit van me af kan zetten. Ik wil het niet eens. Ik wil me er wel bij neerleggen maar het vechten voor hem niet opgeven. Ik ken niemand die ooit zoveel om mij heeft gegeven. En ik heb het zelf verprutst. Het heeft geen zin door te gaan en open te staan voor anderen, want niemand zal ooit hem zijn.
Ik was nooit zo gelukkig geweest als toen. En toch koos ik niet voor hem. Waarom..
Ik mis hem zo verschrikkelijk. Ik doe erg mn best hem met rust te laten maar regel wel dingen waar hij ontzettend veel aan heeft, zoals stages, nummers die hij nog wilde hebben etc. "You can look for me all night long, but I'm right behind you"
Mmetje
Niemand hoeft toch zoals hem te zijn?
Hij was heus niet perfect, niemand is dat..
Weet dat het nog steeds zo is voor jou en misschien blijft dit gevoel altijd wel ergens hangen maar op een bepaald moment kom je weer open te staan voor andere dingen en ook andere mannen. Ook al geloof je het niet onmiddellijk. Dat hoeft ook niet.
Relaties zijn altijd werken aan..Het is een illusie te geloven dat zoiets niet hoeft. Hierin maken sommige mensen ook bepaalde keuzes en die keuzes kunnen voor een ander onoverkomelijk zijn of er kan aan gewerkt worden. Je hebt het niet altijd in de hand hoe een ander daar mee omgaat of wil mee omgaan.
Daarom wil niet altijd zeggen dat de schuld bij jou ligt.
Er komt heus weer iemand langs die je dit supergevoel geeft, daar ben ik zeker van!
Bijt nog even door en probeer die afstand zoveel mogelijk te behouden. Enkel tijd brengt raad toch? (of zoiets)
x
@ Amber
Hee amber,
Nee hij was niet perfect, hij had ook zijn mindere dingen. Maar ik kon er mee omgaan. Ik wist precies hoe ik er mee om moest gaan zelfs omdat ik veel dingen in mezelf herkende en wist wat ik dan fijn vond. Hij matchte gewoon met mij, en dat is een gevoel wat ik eerlijk waar nog nooit zo sterk met iemand heb gevoeld. Ik zal vast ooit nog wel n leuke kerel tegen het lijf lopen maar deze is ontzettend speciaal voor mij.
En ergens heb ik ook geen zin om aan een andere vent te denken. Ik doe het wel, stel mezelf beschikbaar(wat overigens echt tot een aantal rampen uitloopt en foute kerels aantrekt) maar ja als ik eerlijk ben zijn t allemaal n stel sukkels.
De schuld ligt in dit geval niet helemaal bij mij dat weet ik, maar ik maakte een keuze die ik niet had moeten maken en die voor hem inderdaad onoverkomelijk was. Dat heb ik niet in de hand maar ik neem het mezelf wel kwalijk dat ik die foute keuze maakte. Ik ben met mezelf de schuld geven wel redelijk klaar odnertussen overigens. Ik probeer vooral gewoon door te gaan mezelf te focussen op school, want in the end is mn diploma alles wat ik heb. Maar ik laat hem niet los/gaan.
Ik kan overigens wel omgaan met contact met hem. het breekt me niet op. Sterker zelfs, ik voel me fijn. ook al is het ontzettend anders als eerder en afstandelijk. T feit dat het goed gaat met hem maakt me blij. Afgelopen weekend kwam hij me zelfs ophalen toen het super koud was en ik op de fiets was. Had m gevragen of hij alsjeblieft wilde doen. En hij kwam langs. Had het niet vrewacht maarja, zo een soort jongen is het dus.
Dat is misschien de reden dat ik het nog niet helemaal wil opgeven. Omdat ik hoop dat als ik mezelf op de rails heb, hem trouw blijf(wat ik overigens al niet heb gedaan en dat weet hij) we over een tijd het over andere boeg kunnen gooien als hij de tijd heeft gehad het voor zichzelf te verwerken.
x
Hoi Me.
Amber zegt hieronder allemaal wijze dingen, die het herhalen waard zijn: er komt nog vanalles moois voor jou in het leven (om naar vooruit te kijken, in plaats van achterom) en het is onnodig en zinloos om op jezelf te mopperen.
Ik zou er nog aan toe willen voegen dat het niet per se fout hoeft te zijn om nog aan je ex te denken; zeker als blijkt dat het sowieso niet echt wil lukken om dat te laten. Je houdt tenslotte van hem, natuurlijk vergeet je dat niet zomaar even. Je zou kunnen proberen je te focussen op de liefde die je voor hem voelt, het goede dat je hem wenst, in plaats van te focussen op hoe je hem mist en hem terug wilt (het goede dat je jezelf wenst). Denk aan hem, niet aan jou. Probeer de warme gevoelens die je voor hem hebt voor mijn part 'uit te stralen', alsof het zichtbare golven zijn. Je zegt al dat je nog allerlei lieve en behulpzame dingen voor hem doet; ik zou niet weten wat daar mis mee is - zo lang je het voor hem doet, of omdat je uiting wilt geven aan je liefde voor hem, en niet omdat je ijvert om iets terug te krijgen dat je zelf wilt hebben. Denk goed over hem, wens en doe goede dingen voor hem, en vergeet niet de tijd te nemen om je goed over jezelf te voelen omdat je dat doet. Wees liefdevol en wees er trots op.
Nou ja, dit werkte in ieder geval voor mij, toen ik bij mijn lief weg moest blijven voor zijn bestwil. Het was geen toverformule, het kostte energie om mijn aandacht zo te sturen. Maar ik moest wel; ik kon mijn gedachten aan hem niet stoppen, dus moest ik ze maar kanaliseren en zo veel mogelijk onschadelijk maken.
Sterkte, in ieder geval.
@ chrysothemis
Hallo,
Ik neem het mezelf ook niet kwalijk dat ik aan hem terug denk, maar het is wel vreselijk lastig om mee om te gaan. Het lukt ook steeds beter die verlangens naar achter te schuiven, ik weet dat ik ook op mezelf aangewezen moet kunnen zijn voor een tijd. Neemt niet weg dat ik nog steeds hoop dat t ooit goed komt. Maar het is niet iets waar ik iedere dag mee bezig ben. Hetgeen waar ik iedere dag aan denk is mijn liefde voor hem, dat ik ontzettend hoop dat hij gelukkig is. Daarom regelde ik die stage ook voor hem, omdat ik weet dat het hem helpt.
Ik zal mijn best doen beter zo te denken, zitten aantal erg goede tips tussen in jouw stuk. Ik heb in ieder geval iemand om van te houden, en echt van te houden en liefde aan te geven. Dat is iets wat veel mensen al niet kunnen delen..
Bedankt.
@me
ik zou toch wel willen waarschuwen tegen al die dingen die je doet voor hem; natuurlijk dat hij dat leuk vind (wie zou dit niet leuk vinden? hij dumpt je maar je doet toch nog allerlei voor hem - yeh easy voor hem toch)
als je daarin te ver gaat wordt het misbruik (en dit kan gebeuren zonder dat je het beseft omdat je nog van hem houdt)
Sterkte
diep
@ diep
Ja dat is zeker waar.. Hij is er echter wel heel erg blij mee dat verteld hij ook keer op keer. En het is ook niet of hij niet voor mij klaarstaat. Want ik had het afgelopen weekend beetje moeilijk en toen heb ik wel nog 20min met hem aan de telefoon gehangen. En hij stuurde me ook sms met als je verdwaalt bent, ga terug naar het begin. Was wel een goede raad..
Ik mis hem gewoon ontzettend omdat we een super tijd hadden. Ik denk persoonlijk niet dat hij zo een jongen is maar toch bedankt voor je raad en ik zal er ook op letten. Ik weet zeker dat hij het leuk vind en dat het misschien voor hem makkelijker is op deze manier afstand te houden maarja. Ik kan hem gewoon niet compleet uit mn leven laten verdwijnen.
Er was niets dat niet klikte tussen ons eigenlijk. T enige wat in de weg stond was dat ik emt een andere jongen samen was en ik dat gewoon echt niet op kon geven. Daar zit bij mij een blokkade voor. Ik wilde beiden niet kwijt en ik ben erg slecht in keuzes maken. In the end heb ik de foute gemaakt.. Mjah in a way heb ik dit wel verdiend natuurlijk, niemand wil zich tweede keuze voelen.
Ik weet niet of het nog wel ooit goed zal komen. Maar ik heb er verschrikkelijk veel voor over. Als ik hem zie of spreek weet ik nog steeds dat ik ontzettend veel van hem hou, maar het komt niet meer als een klap. Ik kan mezelf goed inhouden, hem zijn ruimte gunnen. Maar het gevoel blijft er nog steeds..