ik ben net uitgeweest met vrienden; ik vond het leuk, maar mijn gedachten bleven grotendeels bij mijn ex; toen ik naar huis liep kreeg ik de aanvechting naar hem toe te gaan, want het is zo gemakkelijk; slechts een kwartiertje lopen; mijn verstand waarschuwde mij wel dat ik het nu al enkele dagen goed deed en als ik hem weer zou zien dat ik deze dagen van herstel en vordering kwijt zou zijn en ik opnieuw zou moeten beginnen; dus ben ik toch maar naar huis gelopen; toch wil ik nog eens met hem praten, hem nog eens zien zodat ik mij ervan kan overtuigen dat we vrienden kunnen zijn, maar moest ik hem zien dan zou ik toch maar verdrietig worden en niet eens weten wat te zeggen; mijn hart blijft maar hunkeren naar hem, maar mijn verstand blijft mij waarschuwen; wat moet ik nu volgen?