5 maanden geleden is de relatie met mijn vriend overgegaan..........de maanden daarna hebben we niets anders gedaan als om elkaar heen hangen. Toch steeds weer afspreken, weer bellen, weer smsen, weer samen eten, samen slapen....... Ik heb hem toen al meerdere keren gevraagd wat hij nou eigenlijk wilde, want contact bleef hij wel zoeken en ik ging er maar al te graag op in, mijn liefde voor hem was nog niet over. Voor mezelf had ik heel stoer de grens gelegd op het einde van dit jaar. Het werd een spelletje van aantrekken en afstoten. Vorige week maandag vroeg hij me om nog een paar dagen bedenktijd om te kijken of hij me wel echt zou missen. Heb er in eerste instantie mee ingestemd, maar bij nader inzien voelde dat zooooo fout! Hij had al maanden de tijd gehad om dat te kunnen ontdekken. Heb de volgende dag contact met hem gezocht en hem gevraagd om een antwoord. Het antwoord dat ik kreeg was: ik weet het nog niet!!!! En als ik die tijd niet krijg dan moeten we er nu maar een punt achter zetten. En dat was dat!!!!!!! Weg hoop, weg alles!!! Ik heb mezelf behoorlijk voor de gek gehouden. En nu moet ik dus definitief loslaten, terwijl alles in mij zich verzet. Voel me ellendig, mis hem!!! En waarom???? Om een man die na maanden nog niet weet of hij genoeg van mij houdt om bij me te willen zijn? Ben beter waard dan dat, maar het doe fucking veel pijn.......