Hi iedereen,
ik hoop dat ik me beter ga voelen als ik jullie mijn verhaal vertel.

Op het moment zit ik in Colorado omdat ik hier een cursus engels volg. Het is altijd een beetje eng om in een nieuwe omgeving te komen en je daar maar zien te redden...

Mijn vriendje, nou ja mijn exvriend had ik ontmoet in Arizona niet zo heel lang geleden. Samen hebben we daar vrijwilligerswerk gedaan en werden we verliefd.
Of, in elk geval werd ik heel erg verliefd op hem.
Hij is engels en was net als ik aan het reizen door de VS.
Eerst dacht ik dat hij misschien niet geinteresseerd zou zijn omdat hij al een hele studie aan ocford achter de rug had en dus misschien verder was in zijn persoonlijke ontwikkeling. Maar ik had het mis, na 2 een maand vertelde me dat hij me al zolang wilde zoenen en dat hij het dus nu ging doen. Het was geweldig en van het een kwam het ander.

Alleen, mijn lief was heel erg ziek geworden in Arizona. Het bleek dat hij een genetische ziekte had, ookwel Collitis Ulserosa genoemd in het Nederlands.
Daarom moest hij met spoed terug naar Engeland.

Omdat wij alleen maar 3 dagen samen hadden van eeuwig geluk, dacht ik dat het over zou zijn als hij weg zou gaan. Maar ik kon het wel begrijpen.
Hij gaat terug, Ik blijf nog 4 maanden.
We zouden contact houden.
De 3 dagen waren als een droom voor mij, Toen hij weg was werd ik wakker uit de droom die toch realiteit bleek te zijn.

Ik ging door met vrijwilligerswerk voor 8 dagen en kon niet bellen of emailen omdat we in the middle of no-where zaten.
Maar ik dacht steeds aan hem. In het midden van het prachtige Prescott national forest in Arizona stond een meisje op een berg wensen te maken voor haar lief en ze te sturen naar Engeland.

Uiteindelijk, na 5 dagen, bleek dat ik bereik had aan de andere kant van de berg en dus vanaf de top van de berg belde ik hem op.
Kon ik meteen uitvinden of hij blij was om mij te horen of niet, en hij was blij!
Hij had meteen bij aankomst in Engeland emails naar mij geschreven.
Het waren de liefste berichten ooit. Hij miste me.
Of in elk geval, zo leek het, maar misschien was dat omdat zijn oxford engels erg romantisch en "goed gebekt" is.

In elk geval was ik overspoeld met het heelrijke gvoel van verliefd zijn. Het zou allemaal goed komen.
We belden elke dag en emailden elkaar.

Na een week kwam het ongelukkige voorval dat mijn vriendin, met wie ik kerst en nieuwjaar zou vieren, haar vader verloor en naar haar moeder verhuide aan de andere kant van het land.
Ik kon niet meer naar haar toe. Sam, mijn lief, zag zijn kans schoon en vroeg of ik niet over kon vliegen. Het lijkt een dure grap, maar als je het vergelijkt: 3 weken in een hotel alleenmet de kesrtdagen, of naar engeland vliegen een een easyjet vlucht naar huis nemen. Qua geld komt het ongeveer op hetzelfde neer.
Sam nodigde me uit bij hem kerst te vieren, zijn familie te ontmoeten en een leuke paar dagen te hebben samen in Engeland. Ik boekte mijn vlucht en 3 dagen later bloekte hij een vlucht naar Amsterdam, om mij te bezoeken voor 6 (!) dagen! 1 tot 6 januari.
De 3 weken die ik spendeerde in San Francisco, ook vrijwilligerswerk, waren zo mooi en happy omdat ik wist dat ik mijn liefste gauw weer zou zien en omdat alle zorgen voor niets waren geweest.

Ik vloog naar Engeland, we hadden de mooiste tijd ooit, ookal was hij nog steeds erg zwak en ziek.
Hij kust me war zijn ouders bij waren, hij overlaadde me met kerstcadeautjes, hij gaf me aal aandacht en stelde me zo om mijn gemak.
Ik kon mijn geluk niet op.
Dit was hem, met hem ga ik trouwen. Eindelijk heb ik je gevonden. Na zo lange tijd, na zoveel nare en vervelende vriendjes die het alleen voor de seks deden, na een vreselijke sexuale ervaring.

Sammy, sammy, sammy...vanaf nu gaat het eindelijk goed komen.

Ik vloog naar huis voor nieuwjaar, Sam was te ziek om te komen. Ik begreep het, belde hem elke dag. We hadden de langste gesprekken, mijn vader met de handen in het haar: telefoonrekeningen!!!!

Ik vloog terug naar Engeland, want vanaf daar zou ik terug vliegen naar de VS.
Sam was erg ziek en had veel pijn die avond, maar hij sliep op mijn schoot, ik hield zijn hand vast en het was genoeg.
Ik ben verliefd. Later die avond zaten we helemaal in elkaar verstrengeld op de bank, zijn hoofd tegen de mijne. Mijn lieve Nederlandse meisje, leer me wat Nederlands! Met alle plezier!

De volgende ochten was het mis.
Hij en zijn ouders brachten me naar het vliegveld. Ik voelde dat er iets mis was.
Sam hield mijn hand vast en stond met me in de rij voor de check-in.
Ik keek naar me en een onbehagelijk gevoel van angst kwam in me naar boven.

Wacht eens even; is dit het?
Nee toch, doe niet zo belangelijk, ik ben alleen weg voor 3 maanden.

Sam omhelste me voor een hele lange tijd, veel langer dan hij normaal gesproken doen. Kuste me op mijn mond en liet me los.

Maar ook echt, hij liet me lot en ik zag het weglopen door de glazen deuren.

Mijn gevoel van angst was er nog steeds, ik wilde roepen;" Sam i am so in love with you!"
maar woorden schoten tekort.

Was dit de laatste keer dat ik hem zou zien?

Bijkbaar was het zo, want toen we erover spraken, over de telefoon toen ik al hier in Colorado was; zei hij: "Onze relatie is nu permanent gestopt, omdat je weet dat ik geen long distance relatie wil en ik weet niet waar ik zal zijn als je terug komt."

Hij had inderdaad ooit eens in Arizona gezegd tegen mij en de hele groep dat hij niet geloofde in een long-distance relationship. Maar hij had er nog nooit 1 gehad. Ik wel en verschillende anderen ook.
We zeiden dat hij er niet over kon oordelen als hij het nooit had geprobeerd, maar kennelijk was hij overtuigd van zijn eigen gedachten.

Maar in mijn ogen; engeland, nederland...het is precies 1 uur vliegen naar Bristol, Somerset, waar hij vlakbij woont. Hij had een ex in schotland.
Dat is net zo ver!
En als ik terug kom uit de VS, 30 maart.
Mijn lief is ziek en moet rustig aan doen van de dokter. Geen verre reizen voor de komende 6 maanden. Hij zal thuis zijn in April.

Voor mij was hij mijn toekomstige vriend, maar hij heeft me nooit geintroduceerd aan zijn vrienden of familie als zijn "girlfriend" altijd als "my good friend from holland"
Ik vroeg hem of hij dan sliep met zijn vrienden,im sliep met hem ondat ik dacht dat onze gevoelend wederzijds waren, hij heeft opgehangen.

Hij wil mij nu niet meer spreken:
Hij schreef: "don't bother ringing or writing again"

Natuurlijk heb ik hem geemaild en gezegd dat ik zo verliefd op hem ben, en dat ik dacht dat ik mijn prins eindelijk had gevonden.

Want "someday my prince will come" toch?

Hij is boos op mij en ik heb zoveel verdriet.
Het is erger nu dat ik niet thuis ben.
Ik zit hier in mijn dorm-room, heb niet echt een plekje voor mezelf want je deelt je kamer met een ander, ik ken nog niet veel mensen want de cursus is net begonnen. Ik probeer afleiding te zoeken, te zwemmen, te wandelen, om te gaan met andere mensen van de cursus, maar het verdriet is zo groot omdat ik het gevoel heb dat hij me heeft voorgelogen, dat hij de foute signalen heeft gegeven als hij al vanaf het begin wist dat het voor hem alleen maar voor een tijdje zou zijn en hij kennelijk zijn gevoel kon uitschakelen zodra ik door de security check ging.

Ik zie allemaal stelletjes rondlopen op de campus en ik mis mijn ouders, mijn vrienden verschikkelijk, mijn kat en de gewone dingen: drop en beschuit met hagelslag, de nederlandse taal; Ik val steeds in herhaling in het engels nu ik zo emotioneel ben

Sam wilde mij niet eens een kans geven.
En ik kan nog niet leven met zijn reden voor deze beslissing.

Want in mijn ogen is de reden fout.

Ik hoop zo erg van jullie te horen. Even weer in het Nederlands. Bedankt alvast.

xxx LJ