Argghh..

afbeelding van Lien143

Waarom is het zo moeilijk om een normaal gesprek met je ex te voeren?
Ik had alleen nog wat van hem bij mij thuis gevonden en vond het niet goed voelen om het zomaar te gaan houden en dus niet terug te geven..
Dus sprak ik hem aan op msn.. naja hij wilde het niet terug.. en toen begon het eigenlijk .. het werd een heel gesprek.. met geen afloop waar je een goed gevoel bij krijgt.
Hij noemde me op het laatste moment zelfs koppig.. waarbij ik had aah please.. nouja dan ben ik in jouw ogen maar koppig, maar ik wil gewoon verder met mijn leven en daarnaast mijn verdriet verwerken.. want ja ik mis je, ik mis alles.. maar het kan niet meer worden zoals het was en dat weet je ook wel.. alleen heeft je leven miss de afgelopen twee jaren te veel uit mij bestaan. Daar is verder niks mis mee, want ook jij was alles voor me.. en als je dat kwijt raakt is dat niet niks.
Maar aan een gesprek zoals vanavond merk ik wel weer.. geen contact hebben is wel het beste..
Ook al doet het zo'n pijn.. ik heb hem de afgelopen tijd zo vaak willen bellen of smsen.. gewoon even zijn stem horen.. en zou ik hem vragen om langs te komen dan zou hij zo in de auto zitten en binnen no time hier zijn, maar ik doe het niet..
Het kan gewoon niet.
Hmm pieker avond/nacht Verdrietig .. had ik het maar niet gevonden..

afbeelding van Lien143

Hmm..

ik weet het even niet meer..

afbeelding van panic

Lieve Lien

Het k?ɬ°n nu niet om een normaal gesprek met je ex te voeren. Bij beiden zijn er toch teveel emoties, en het gaat van kwaad tot erger. Ook ik wilde mijn ex het liefste weer zsm spreken, op een "normale" manier. De laatste keer was vorige week vrijdag, en toen besefte ik me "het kan gewoon nog niet!". Het gesprek was kil en ook hij werd bozig/emotioneel. Terwijl ik juist rustig bleef en zoiets had van "jij hebt het uitgemaakt, jij wilde toch niet meer, wilde contact blijven houden, jij moet toch normaal contact kunnen hebben met mij?"Maar nee, ook al heeft mijn ex het uitgemaakt en is hij stappen verder dan ik, ook bij hem zitten nog emoties. Hoe graag ik hem ook wil spreken, zo heb ik daar vandaag behoefte aan, ik weet dat dat geen nut heeft. Eerst zal er rust en ruimte moeten zijn. Bij beiden moeten de emoties wat bekoeld zijn.

afbeelding van Lien143

I know..

die rust en ruimte zal er bij mij en hem zeker ook moet zijn, want het gesprek draaide uiteindelijk alleen maar over 'ons'..
Had zelfs het gevoel dat hij negatief over mij zat te praten en over zichzelf positief, misschien wel onbewust, maar ik zat meteen alweer met een ontzettend rot gevoel.
In het begin zei hij ook nog wel van: "we kunnen toch 'normaal' met elkaar praten e.d, ik hoef je toch niet volkomen te negeren" .. nee dat hoeft van mij niet (meer), maar het is wel het beste..
Hij heeft er moeite en ik ook.
En ik wilde eigenlijk gister alleen maar weten of hij dat wat van hem was, nog terug wilde hebben.. gewoon onschuldig, zonder verdere (bij)bedoelingen, maar goed miss had ik van te voren ook wel kunnen weten dat het zo zou gaan lopen.
Het is allemaal eigenlijk nog maar zo kort, vergeleken met de tijd die we bij elkaar zijn geweest..
Ik heb maar niet gereageerd op zijn mailtje die hij nog gestuurd heeft..
dat is nu het beste..en zie het wel veder wel..