Hoi iedereen, ik kan niet geloven dat er mensen gereageerd hebben! Ik dacht, dat lees toch niemand, zo'n lang verhaal.
Ik wil jullie heel erg bedanen voor jullie reacties, ik waardeer het heel erg en ik neem het in mij op. Ik wil echter een paar dingen aan het verhaal toevoegen:

Ik moet eerlijk zijn: ik heb zelf een (half) jointje gerookt de avond dat ik dit schreef, omdat ik niet wilde dealen met de pijn die ik meemaakte. Ik zi dat sommige dingen daardoor iets meer overdreven zijn beschreven, maargoed. Ik rook normaal niet, behalve als ik heel erg verdrietig ben en er niet aan wil denken en ik anders niet kan slapen en ik moet de volgende dag naar school of werk.

Als ik het nu zo teruglees zie ik dat ik dat van het slaan niet goed beschreven is. Toen hij mij een klap gaf, was dat eigenlijk meer een tik, de pijn viel mee, maar ik schrok vooral omdat ik niet doorhad dat hij het niet leuk toen ik hem voor de gein een tikje gaf. Achteraf zei hij dat ik hem best vaak een tik 'voor de grap' in zijn gezicht geef en dat hij dat echt helemaal niet leuk vindt. Toen ik daarover na ging denken snapte ik wel wat hij bedoelde, maar ik vindt dat je daar dan wat van moet zeggen, zodat ik daar dan een reactie op kan geven en eventueel iets eraan kan doen. Maar ik ben het er dus niet mee eens dat hij i.p.v. erover te praten mij een tik terug gaf en een tijdschrift op mij gooide. Achteraf heeft hij ook toegegeven dat hij er inderdaad over had moeten praten i.p.v. van zo te reageren en dat het daarom zijn schuld is dat het uit de hand liep.

Mijn vriend/ex zelf rookt niet (ook geen joints) en drinkt niet

Hier komen de updates van dit verhaal:

1. Mijn lieve zus logeerd bij mij, dus ik heb in ieder geval veel steun van haar en het is ook gewoon reuze gezellig.

2. Maandag:

Een aantal vriendinnen van mij zitten ook bij mij en mijn vriend op school en zij kennen hem ook, maar ik zit nu in een andere stad vanwege een veranderde studierichting. De meiden en ik zouden vanavond uit eten gaan in het centrum, maar ik had ze nog niets verteld over al die ruzies van de afgelopen week en de break. Zij kwamen mijn vriend tegen op school, groetten hem en vroegen of hij ook meeging vanavond, maar ze zagen dat hij duidelijk niet wist wat we vanavod gingen doen.
' uit eten!' zei Sammie, waarop mijn vriend Nick antwoorde: ' ow nou, ik denk niet dat ik meega nee' hij keek ze vragend aan van: weet je niet wat er allemaal gebeurd is? ' het gaat niet zo goed tussen mij en Maria' zei hij.
Sammie: ' Hoezo niet? hebben jullie ruzie ofzo?'
Nick: ' ja we hebben erge ruzie gehad'
Sammie: ' ja nou het komt wel goed hoor, jullie hebben toch zoveel overwonnen!'
Nick: 'nee nu is het anders...we hebben een break..heeft Maria jullie dat niet verteld?'
Sammie: ' Huh? Echt waar? nee!'
Nick:' Nou jullie horen het vanavond dan wel denk ik..'

Summie vertelde het mij toen we naar het restaurant liepen met iedereen en ze zei erbij dat hij er erg slecht uitzag, heel moe en bleek en ze zei dat toen hij vertelde dat we een break hadden eruit zag alsof hij bijna zu gaan huilen.
' Hij was echt heel erg verdrietig Mari, ik heb hem nog nooit zo gezien'

Ik antwoorde daarop dat ik blij was dat hij tenminste iets voelde. Als hij gewoon vrolijk door zou gaan met zijn leven, daar zou ik echt niet mee kunnen leven. ' Ik vertel je zo wel wat er allemaal is gebeurd Sammie.'

Tijdens het eten vertelde ik iedereen het hele verhaal. Ze waren echt stomverbaasd dat dit allemaal gebeurd was.

Uitspraken waren:

- hoe kan dat nou, jullie leken zo gelukkig!
- ik had nooit verwacht dat hij zo tegen je kon doen!
- jullie zouden toch gaan samenwonen!
- je hebt gelijk dat je een break hebt genomen
- laat hem voorlopig maar even voelen hoe het is om zonder jou te zijn
- ik denk dat dit wel even goed voor jullie is en ik denk dat hij nu gaat inzien dat ie fout zit en dat jullie na de break weer bij elkaar komen..

We hebben het verder die avond heel gezellig gehad en ik was er echt even aan toe om met al n vriendinnen wt leuks te doen.

Ik kwam er die avond achter dat mijn agenda nog bij mijn vriend lag, dus ik smste hem:

' hallo, mijn agenda ligt nog bij jou, kun je die morgen meenemen naar school, ik kom ook naar de afstudeervoorlichting'

hij smste terug dat hij het al gezocht had, maar niet kon vinden, ik smste terug waar het lag, en hij smste terug dat hij het had gevonden en mee zou nemen.

De volgende dag was ik erg nerveus om hem te zien, we hebben elkaar (voor ons doen) best lang niet gezien.

Het moment was daar: hij belde mij toen ik in de metro zat, onderweg naar school.

' Ik ben al naar die eerdere shift van de voorlichting geweest, waar ben je nu?' zei hij
' Ik zit in de metro, ik ben bijna bij school'
' ow ok ik loop wel naar de metrohalte, ik zie je zo'

Toen ik aankwam was hij nog niet bij de metrohalte, onderweg naar school (met mn vriendinnen) kwam ik hem tegen.
Ik deed eerst alsof ik hem niet zag en druk in gesprek was met een van mijn vriendinnen.

' Hoi' zei hij en ik keek quasi verbaas: ' o hallo'

Hij gaf mij de agenda en ik dacht dat hij daarna meteen door zou lopen, maar hij bleef staan. Maar hij zei niets.
Na een stilte vroeg ik hem: ' Hoe was de voorlichting?'
Nick: 'ja was wel ok, veel informatie enzo'
En zo praatten wij daar nog even over verder.
Hij zag er heel slecht it, erg bleek en moe zoals mijn vriendinnen al zeiden. Alsof het niet zo goed met hem ging. hij keek mij tijdens het gesprek ook bijna niet aan en stond best ver van mij af, hij kletste wel maar zijn lichaamstaal was heel afstandelijk. Terwijl ik niet kon stoppen met glimlachen op de een of andere manier en ik keek hem juist aan.

We hebben geen woord over onszelf gewisseld of hoe het met elkaar ging, of de break.
Daarna viel het weer even stil en zei hij : ' ok nou ik ga nu'
'ok' zei ik
'doei' zei hij en toen ik doei terug zei liep hij weg.

Ik voelde mij meteen ongelukkig daarna. Ik was er tijdens die voorlichting ook helemaal niet bij met mijn hoofd.
Nu besef ik pas echt wat er met ons gebeurd. Dit is helemaal niet wat ik wil. Ik hou van hem en ik wil dat het goed komt en dat we weer bij elkaar komen. En het moeilijke is: ik weet dat ik de break moet volhouden als ik wil dat dit gebeurd.
Als ik hem gewoon opbel en zeg dat ik wil dat we weer met elkaar gaan, laat ik niet zien dat ik sterk ben en ook zonder hem kan leven. Hij moet verdrietig zijn net als dat ik altijd verdrietig ben geweest na een ruzie. Hij zou eens een keer voor mij moeten vechten.

Maar waar ik erg bang voor ben is dat deze break eindeloos lang gaat duren omdat geen van ons het contact weer gaat opnemen (misschien uit trots, misschien uit angst of misschien omat er geen behoefte aan is). En dat wanneer het moment daar is dat ik aan hem zal vragen of hij aan mij: 'wil je weer een relatie beginnen?' Ik ja zal zeggen en hij nee.
Dat is echt mijn allergrootste angst. Ik wil en kan mij geen leven zonder hem voorstellen.

3.Want er waren ook leuke tijden en misschien is het tijd dat ik die even belicht:

- hij maakt bijna elke dag ontbijt van mij en staat ook altijd met mij op, ookal werkt hij later dan ik of moet hij later op voor school dan ik. Verse jus perste hij de laatste maanden vor mij toen hij erachter kwam dat ik dat heel erg lekker vond.
- als er gekookt moet worden (als we niet gaan afhalen/bestellen) bij hem thuis dan kookt hij dat bijna altijd voor ons twee of voor mij alleen als hij al gegegeten heeft.
- We gaan vaak dvd's kijken

ff tussendoor: hij belt me net. hij zei dat hij een vriend wilde bellen, maar dat hij per ongeluk mij belde.... daarover strax meer. O en 'The Break Up' is nu op rtl 5. Hoe toepasselijk ik wil nu bijna smsen: kijk op rtl 5. Maar k doe t maar niet..

- hij koopt lieve cadeautjes voor mij: parfum, ipod, gouden kettinkje. (niet zomaar hoor, maar voor kerst, mijn verjaardag etc)
- hij heeft lieve koosnaampjes voor mij
- Hij masseert mij af en toe eens lekker
- hij heeft waardering voor mijn 'intellegentie' ( ik denk omdat ik zo fanatiek ben op school en goed ben in bedrijfseconomie en financieel management ofzo :
- hij vindt mij een harde werker en zegt soms ook dat als ik mij echt niet goed voel ik gewoon een dagje ertussenuit moet en iet moet werken
- hij vindt het leuk als ik op zijn rug kriebel
- onze vakanties is berlijn, florence en portugal waren erg leuk.
- hij is altijd een luisterend oor als ik thuis problemen heb (want dat zijn er nogal wat..)
- hij heeft mij ook vaak verdedigd en gesteund tijdens ruzies in mijn familie (ik heb een zusje van een jaar jonger en wij hebben echt al jaren ruzie en zij domineerd ons huis gewoon met haar rebelse gedrag, dus niemand steunt mij in het huis)
- we zijn allebei geinteresseerd in mode
- hij is meestal gewoon heel lief voor mij
- hij zorgt voor mij wanneer ik ziek ben, dan zet hij de sex & the city box klaar, zet de hele dag thee voor mij en kijkt ook gezellig satc met mij mee. Als ik dan ziek naar bed ga liggen er opeens 3 warme kruiken in bed die hij klaargelegd heeft
- we gaan elke woensdag gezellig eten bij zijn vader.
- we hadden eerst geweldige sex, hij is wel de beste minnaar qua kwaliteit die ik ooit heb gehad.
- we hebben dezelfde humor
-