Online gebruikers
- Bennettgop
Wat nu als de ware door omstandigheden niet bij je kan zijn, maar je kunt ook niet aan een nieuwe relatie beginnen omdat je altijd bang zult zijn hij/zij weer om de hoek komt, je toch terug gaat.
Deze vraag kwam in me op in het blog van Pianist nav een reactie van Petals en ik ben zo benieuwd wat jullie hier nu van denken.
omstandigheden
Liefde overwint alles en gaat voor alles dus eigenlijk vallen de omstandigheden dan weg.
Als je werkelijk voor elkaar bestemd bent ga je ervoor wat voor consequenties er ook aan vast zitten ook al gaat hij of zij verhuizen naar het buitenland je blijft contact houden en er voor elkaar zijn in moeilijke situaties
Liefde kent geen grenzen.
Liefs missunderstand.
missunderstand
Hey tweet , mooi antwoord , dat denk ik eigenlijk ook
liefs
zeg je dan ook....
Dus als ik het goed begrijp zeg je daarmee ook: als een liefde niet kan bestaan omdat één van de twee dusdanige reserves heeft door een trauma (laat ik het zo even noemen want het kan verschillende vormen hebben) uit een vorige relatie dat dat dan eigenlijk geen liefde is of dan niet zo mag zijn?
hmmm.... interessant........
amfortas
Nee amfortas , natuurlijk zou dat liefde kunnen zijn en het mag ook zo zijn. Maar ik ging van andere factoren uit bijv: Getrouwd, gedetineerd langdurig, afstand verschil, iets in die richting . Maar het kan natuurlijk ook als iemand nog de nodige bagage/reserves heeft, wat jij aangeeft.
allesoverstijgend ?
nou ja, ik stelde deze vraag omdat ik daar zelf niet meer zo zeker van ben nl.
Ik zou in eerste instantie ook denken: natuurlijk kan dat echte liefde zijn, maar het antwoord van missunderstand zette me aan het denken.
Liefde overwint alles, dus niet alleen in afstand, afkomst, etc .
Liefde heelt toch alle wonden ?
Echte liefde is allesoverstijgend? En daarmee zou de gekwetste partij iets helends kunnen vinden bij de ander of in iig het vertrouwen kunnen hebben in deze "
Of dit een gezonde basis is is een andere discussie.
en daarmee de twijfel dat als de andere partij zich niet durft over te geven aan deze liefde, of het dan wel echte liefde is......
Zoals ik al zei: interessant..........
Love Conquers All?
"Liefde overwint alles en gaat voor alles dus eigenlijk vallen de omstandigheden dan weg."
Met het risico dat ik de romantische mythe aan gruzelementen vertrap waar het ‘liefde overwint alles’ betreft: ik heb moeite te geloven dat liefde alleen, genoeg is om een relatie te laten werken. Ook al is er een periode in mijn leven geweest, waarin ik het wel geloofde. De ommekeer in mijn geloof, kwam echter niet door teleurstelling, waardoor ik noodgedwongen die droom heb opgegeven.
Ik vermoed, door ervaring en zelf-inzicht, dat ik realistischer werd in het benaderen wat een relatie werkend en succesvol maakt. Er zijn verschillende partners geweest waar ik veel van heb gehouden en mijzelf toendertijd ook oud mee had zien worden. Maar na de breuk begreep ik dat ondanks de liefde die er was geweest, het niet had kunnen voortbestaan. Factoren. Innerlijke (individuele) groei. Te jong. Andere levensvisies. Andere behoeftes.
Aan liefde ontbrak het niet; het waren andere gebieden waar we beiden tekort schoten.
Ik begon een relatie te zien als een samenzijn die allereerst commitment eist—gevolgd door compatibiliteit. Ja, klinkt niet heel romantisch. Voor sommigen wellicht zelfs ‘te klinisch’ benaderd. Echter, je kan nog zoveel ‘van iemand houden’, maar wanneer het op deze elementen spaak loopt en er een ongelijkwaardigheid bestaat, wordt het samenzijn een moeizaam en pijnlijk proces.
Mijn inziens is het onrealistisch om te geloven dat liefde elk probleem, elke ketting van gebeurtenissen of omstandigheden, elke knauw en klap, weet te overwinnen. Het is een mooie gedachte, die Waarachtige Alles Overwinnende Liefde—maar het mist in mijn ogen wortels in de realiteit.
Er zijn binnen een relatie-dynamiek veel meer krachten aan het werk die uiteindelijk het succes en voortgang van een relatie bepalen. Het klinkt mij te makkelijk om in het geheel voorbij te gaan aan factoren die partners individueel met zich meebrengen en in combinatie bij elkaar opwekken—en deze dan wegdenken door er de ‘verzachtende mantel der liefde’ overheen te werpen.
Ik besef echter dat deze insteek voor sommigen een flinke hap neemt uit de magie die wij de liefde toeschrijven.
En ja, je kan een romanticus zijn en toch zo denken...
Chelle, net iets sneller
Poeh Chelle, je bent me net voor.... Ik was een heel stuk aan het typen.... en toen kwam ineens jouw stuk.
Nou ja.... toch maar plaatsen
Mensen, zooooo ingewikkeld is het toch niet? Of ben ik wat te pragmatisch? Soms loopt je tegen mensen aan die je leuk vind (=relatie-materiaal). Soms vind je ze erg leuk (=de ware). Soms gaat dat dan weer over (=toch niet de ware) en loop je weer tegen iemand aan die je erg leuk vind (=alweer de ware, of de opperware). Maar het enige wat je weet is dat je ze leuk vind. En dat je ze erg leuk vind. En dat je nog nooit iemand zooooo leuk hebt gevonden (=de ultraware). Maar..... eigenlijk heb je geen goede maatstaf. Want het is allemaal subjectief. En de andere waren zijn allemaal ex-waren geworden. Bewezen onbruikbaar. En dus zijn ze weer gedaald op de waren-ladder.
Dus.... beetje pragmatischer. De ware is degene met wie je nu denkt dat je best een langdurige verbintenis aan wilt gaan. Hopen dat die verbintenis de eindstreep haalt. Of in ieder geval wel enige bestendigheid vertoont. Meestal is er op dat moment maar een ware. Anders wordt het ietsje ingewikkeld. Zijn die ideeen er niet, dus geen eindstreep-idee en geen bestendigheids-idee, dan spreek je denk ik niet van de ware, maar van een tijdelijke. Ook bruikbaar, in sommige omstandigheden.
En als die nou weg gaat, als het uit gaat, is het dan niet de ware? Ook dat ligt er maar aan. Effe niet, in ieder geval. Maar van breken leer je een hoop. Jij, en hullie. Dus misschien worden jullie wel wijzer. En kan je weer verder. Toch weer effe de ware. Maar vaak ook niet. Leer je wel een hoop, maar leer je vooral dat die ander niet zo geschikt voor je was. Weer een onware. En kan je toch weer verder.
Waar kan je wel van op aan? Van je eigen gevoel. Een beetje. Als je iemand leuk vind, meestal is dat dan wel zo. Als je iemand erg leuk vind, meestal is ook dat wel waar. Vind je iemand eigenlijk een lul/trut, dan klopt dat meestal ook wel. Dat is volgens mij eerlijk zijn, dat is volgens mij niet bedriegen. Want vind je iemand een lul/trut, maar zeg je dat je die ander erg leuk vind, meestal is dat niet eerlijk. Dat maakt het dus ingewikkeld.
Maar de ware? Meestal blijkt dat achteraf wel. Op je sterfbed, dan kan je denken.... maar hij was wel/niet de ware. Daarvoor? Moet het nog maar blijken......
Stofbril op !;-)
Ah, eindelijk eens een verdiepende uitwisseling over de mythe van "de Ware". Met verhelderende en nuchtere bijdrages van Chelle en de W.W.
*doet stofbril op.*
De ware
Nou mijn Oma was zoooo verliefd vroeger dat gevoel heeft ze maar een keer gehad het was stille liefde heel romantisch hij had een ander meisje zwanger gemaakt dus moest hij daar mee trouwen oma was zoooo verdrietig en trouwde even later met een ander. Nu is ze 63 en huilt ze nog steeds om die ene vent die haar hart had gestolen. Dus zeg nooit nooit
schofterig
Wat een hufter die vent joh...om ff tussendoor een ander zwanger te maken. Gelukkig is het je opa niet...
@Chelle
commitment,compatibiliteit,ook daarbij een diep vertrouwen in elkaar en elkaar de vrijheid kunnen geven, als dat klopt allemaal?
trauma's uit vorige relaties
overwint liefde ook. het kost alleen iets meer tijd. even op zijn boers gezegt: echte liefde is schijt hebben aan alles.
*pakt haar virtuele verrekijker ziet tot haar verbazing dat in de boekenwinkels het pen en papier is uitverkocht, Vodafone een storing heeft en dat er grote files op de snelweg aanwezig zijn*
hehehe
*pakt haar virtuele verrekijker ziet tot haar verbazing dat in de boekenwinkels het pen en papier is uitverkocht, Vodafone een storing heeft en dat er grote files op de snelweg aanwezig zijn*
PROEST !!!!
@ amfortas
hmm ik ging een beetje te ver zeker?
Wat ik hiermee wil aangeven is dat iedereen het voor zichzelf zo moeilijk maakt.
Wij als mens zijn zo geprogrammeerd dat we te *moeilijk* denken over situaties.
Terwijl het eigenlijk allemaal behoorlijk simpel is.
nee hoor
niks te ver, juist een heerlijke luchtige opmerking.
relativerend correct... zoiets
liefde tegen wil en dank?
jaja, dus als wat hij beweert waar is en hij echt van mij houdt(wat ik wel altijd zo heb gevoelt), komt het dus altijd goed..
waarom moet het dan zo verdomde lang duren?
als hij nooit toegeeft aan die liefde, altijd het geluk blijft wegduwen, hoe kan dan die liefde overwinnen?
ik ben er wel van overtuigd, dat je heel hard kunt willen ontkennen, maar gevoel niet kunt negeren.
je kunt je ogen wel sluiten voor iets dat je niet wilt zien, maar je hart niet sluiten voor wat je niet wilt voelen.
tja, dan moet je dus gewoon maar afwachten wanneer meneer zich eindelijk gewonnen geeft, maar daar wordt mijn verdriet niet minder door.
liefde overwint alles, heb ik ook altijd in gelooft, maar dat wordt nu wel hard minder.
@ montampet
Sommige mannen hebben eerst 10x bevestiging nodig voordat ze het snappen dus Of hij is heel onzeker en verlegen of hij ziet niks in je. Sterkte!
@ montampat
gevoelt - overtuigd - gelooft
Dit is een hele vreemde vorm
Dit is een hele vreemde vorm van trouw. Wel een mooie. Sommigen zullen het een ridicule vorm van trouw vinden.
Als je weet dat je een eventuele partner gelijk zult verlaten als die ene bijzondere weer in je leven komt, dan kun je je zelf de moeite en de ander de pijn besparen.
Het is een wat vreemde wurggreep dit, maar ergens ook één met schoonheid en pure liefde. Mensen die zich hierin bevinden weten in elk geval wat ze willen, en weigeren met een kwalitatief mindere relatie genoegen te nemen.
Uit een nummer van Acda en de Munnik:
Ik heb jou niet nodig om van jou te houden
Ik denk je hier bij mij.
@pianist
Daar heb je gelijk in, het is eigenlijk ook een wurggreep.
Mooi nummer !
Trouw
Trouw ben je als je eerlijk bent en dus niet "liegt " "bedriegt" etc.
missunderstand
bedoel je , dat je een eventuele nieuwe relatie moet vertellen wat er speelt, dat de kans erin zit , mocht je ware weer om de hoek komen dat je weg gaat mss. Dat kun je een ander toch niet aandoen, kan me niet voorstellen dat hij/zij zou zeggen, oke...geen punt
De belofte trouwen
Trouw blijven je maakt dus de belofte om no matter what eerlijk te zijn dus ja ookal accepteert hij het niet zul je eerlijk moeten zijn omdat je die belofte gemaakt hebt. Dus altijd van te voren aangeven wat je wilt wat je voelt etc. Je kunt niet liegen als je getrouwd bent want dan heb je eigenlijk de belofte al gebroken. Liefs Missunderstand.
ex is ex wordt er gezegd..
Ik lees heel veel blogs hier, om eventueel iemand te vinden die in dezelfde situatie zit en die 'hem' net als mij echt terug wil.
Maar ik lees heel veel dat ze hun ex niet meer terug willen, bijv. Omdat hij niet voor niets je ex is. Wil dat dan zeggen dat wanneer het eenmaal je ex is, dat het nooit je 'ware' kan zijn? Omdat de 'ware' je nooit zal dumpen?
Ben ik dan echt de enige die er anders over denkt? Ik ken een voorbeeld: mijn opa en oma zijn voordat ze getrouwd waren een half jaar uit elkaar geweest. Half jaar geen contact etc. Maar ze zijn bij elkaar teruggekomen en zijn nu nog steeds heel gelukkig met elkaar! Hoe zit dat dan?
Hoi Blue Chick
Ik herken dit heel erg, ook ik wil haar echt terug... tegelijkertijd heeft zij duidelijk aangegeven dit (een relatie) niet meer te willen, maar wel graag contact te willen blijven houden.
Als beiden het willen kan het vast nog wel goed komen, de vraag is alleen hoe lang blijf je daar op wachten en realiseer je je dat hoe graag jij het wilt, de ander het misschien echt niet meer wil...
Maar ik herken het gevoel zeer goed, de hoop, het verlangen, het niet willen/kunnen loslaten.
Ik probeer wel mijn eigen
Ik probeer wel mijn eigen leven op te pakken, maar er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan hem denk en me afvraagt of hij ook aan mij denkt.. ik zal me ook echt niet snel in een nieuwe relatie storten, zelfs al is het alleen maar zoenen, ik heb daar echt geen behoefte aan!
Gelukkig kan ik er wel over praten, alleen het blijft zo onduidelijk.
Hoi Blue Chick
Vervang "hem" door "haar" en "hij" door "zij" en dit bericht had door mij geschreven kunnen zijn...
Mn ex zegt ook steeds... ga door met je leven... wacht niet op mij... ik wil je als de bizondere lieve goede persoon die je bent in mn leven als een vriend, maar ik wil nooit meer een relatie met je... en toch... emotioneel gezien registreert het niet bij me, blijf ik hoop houden.
Doorgaan met mn leven? Jah... ik eet, ik drink en ik dwing mezelf om actief te blijven... maar plezier? Doorgaan als openstaan voor en nieuwe relatie... nee, totaal niet...
Als ik even nalees wat ik hierboven schrijf.... ik ga door met leven... niet met "mn leven" wie weet dat dat ooit nog komt.
Zin om door te gaan met leven heb ik niet meer, laat staan om door te gaan met "mn leven"
Sterkte Blue... ik weet dat je het nodig hebt, jij, ik en alle anderen hier...
@ Just a guy
[..]Doorgaan als openstaan voor en nieuwe relatie... nee, totaal niet...
[..]Zin om door te gaan met leven heb ik niet meer, laat staan om door te gaan met "mn leven"
Ik sluit me hierbij aan.
Dat de ware bestaat is een
Dat de ware bestaat is een discussie op zich. Er zijn geen geldige definities volgens mij, maar het is een gevoelskwestie.
Als 2 mensen voor elkaar de ware zijn, lijkt het me niet dat je elkaar niet mag kwetsen. Of verlaten. Het is niet een streng geloof dat aan regels gebonden is Soms kom je er ook pas achter wat je mist als je het niet meer hebt. Het besef dat iemand de ware voor je is kan volgens mij dus best komen, op het moment dat je iemand niet meer om je heen hebt.
@Pianist: eenrichtingsverkeer
Als 2 mensen voor elkaar de ware zijn
Opmerkelijk genoeg lijkt dat iets te zijn wat zelden of nooit schijnt voor te komen. De "beleving", of het gevoel, van "de Ware" lijkt meestal eenrichtingsverkeer te zijn, en een langdurige (jarenlange) zelfkwelling en verlangen "naar" met zich mee te brengen voor mensen die dat zo hebben ervaren, en wat soms jaren aan kan houden.
Iets wat in mijn definitie van Liefde wat moeilijk te bevatten is.
De wurggreep die ik al eerder
De wurggreep die ik al eerder omschreven heb is wellicht ook van toepassing op mezelf. Wurggreep en zelfkwelling. Klinkt inderdaad niet echt romantisch.
Ik vind het een zeer interessante materie om over na te denken, en door opmerkingen/vragen van anderen word ik ook echt uitgedaagd om echt goed na te denken over de situatie waarin ik verzeild ben geraakt. Iets wat met éénzijdig piekeren niet lukt, dan blijf je maar in bepaalde structuren hangen qua denkwerk. Wat dat betreft is deze site briljant! Ik voel al dat ik progressie begin te maken nu ik uit het "cirkeltjes-denken" begin te raken. Ik hoop op verdere progressie de komende dagen/weken/maanden.
@ Torn
BRILJANT!
Poemlover; ldvd als positieve katalysator
Altijd goed een compliment van Poemlover himself.
Ik ben van menig dat relaties, hoe bijzonder en in welke vorm dan ook, een emotionele groei en ontwikkeling kunnen opleveren en creëren. En geen emotionele stagnatie ("emotionele loop") of achteruitgang horen te brengen.
En liefde voor een ander voelen, of liefdesverdriet kan daar een extra positieve katalysator in zijn.
Dat is ook de reden dat ik van mening ben dat juist relaties aan te gaan met mensen die een ander beeld, visie of levensfilosofie hebben en jezelf daarvoor open te durven stellen, essentieel is voor ieders mens ontwikkeling.....en ziel.
torn met een kleine t graag.
@ torn
Gemeend hè!
@poemlover
en jij wist toch echt wel beter
@torn
torn dus jij gelooft helemaal niet in een ware of een vrouw voor altijd
@torn
torn waar ik nu nieuwsgierig naar ben: jij gelooft dus in zielen ? en in de ware, of een liefde voor je hele leven hebben?
Vadertje Tijd
Wie garandeert het je dat het 'de ware' is?
Je kan wel wachten maar Vadertje Tijd wacht niet.
@morgenster
Je kan wel wachten maar Vadertje Tijd wacht niet.
Ik krijg een beetje de indruk van deze zin, dat aangrijpen wat als eerste voorbij komt tot een zinvolle actie wordt gezien,omdat de tijd door tikt.
Waarbij ik dan denk, is dat niet een fout die vele maken , achteraf te moeten concluderen dit niet het slimste was om te doen. Te snel willen met een doorgaans verkeerde afloop.
Waar is de rust en het vertrouwen dat het wel op je pad komt, wat maakt het dat de drang om het hebben van en de tijd die door tikt als cruciale factor je hiertoe drijft , speelt hierin angst mee voor het alleen zijn/blijven .
Te snel willen kan nooit goed zijn toch ?
Hoi Hortensia
Op dit moment voelt dat iig wel zo voor mij, ik heb totaal geen enkele interesse voor welke vrouw dan ook, verder dan vriendelijk gedag zeggen of even kletsen, op dit moment is er geen enkele andere vrouw waar ik ook maar enige vorm van interesse in heb en ik zie dat ook nog niet zo snel veranderen eerlijk gezegd.
just a guy
Voor jou blijkt de vraag dan wel (voor nu) te kloppen, maar vergeet niet dat jij nog heel erg in je rouwproces zit, het kan zijn als we een jaartje verder zijn je er mss weer anders tegenover staat..
@missunderstand: No happy ending in this fairytale
Nou mijn Oma was zoooo verliefd vroeger dat gevoel heeft ze maar een keer gehad het was stille liefde heel romantisch hij had een ander meisje zwanger gemaakt dus moest hij daar mee trouwen oma was zoooo verdrietig en trouwde even later met een ander. Nu is ze 63 en huilt ze nog steeds om die ene vent die haar hart had gestolen. Dus zeg nooit nooit
Je hebt het nu over de opa en oma waar je het in het blog van Pindanoot over had ?
Mijn opa & oma vullen elkaar aan in alles wat ze doen. ......... Mijn opa en oma eerste ontmoeting gelijk raak nog nooit eerder relaties gehad .........
Ik vraag mij stellig af waar de romantiek zit die je beschrijft in het verhaal over je oma. Ik vind het eerder een tragiek. Dit sprookje bleek dus niet uit te komen, "no happy Disney ending in this story".
Ware liefde voor een ander voelen, en maar van ellende omdat die persoon in kwestie niet beschikbaar is, met een ander trouwen ? ik vind dat een krom gegeven, ook niet echt zuiver van gevoel naar de ander waarmee je je dan verbindt. Een beetje 2e keus idee werpt het bij mij op. Maar goed, er hebben veel van die huwelijken plaats gevonden bij die (na-oorlogse) generatie. En de volgende generatie, en nog steeds.
En dan ga ik het nog niet eens hebben over de gevolgen die het met zich mee heeft gebracht voor de kinderen die opgewekt en opgegroeid zijn binnen deze gezinnen.
Ik heb een ander beeld van romantiek en liefde.
@torn-missunderstand
Is dat wel een generatie van de moetjes, de romantiek was dan iets verder te zoeken. Maar wat torn ook zegt niet leuk voor de opa als een beetje de tweede keus te zijn ook omdat oma dit verhaal heel open met familie deelt . Toch denk ik dat ook nu dergelijke verhalen aan de orde zijn. Liefdes die hadden moeten zijn maar niet konden/kunnen. Op dit forum ( en ik noem geen naam) kun je lezen wat voor impact dat heeft op je (gevoels) leven.
Fantastische scene voor een sitcom
Fantastische scene voor een satirische sitcom creëert dat in mijn fantasierijke beelddenkershoofd.
Hele familie bij elkaar op de verjaardag van oma, op de koffie met taart erbij. Oma trekt haar mond open. De rest van de familie begint alweer te zuchten, wetende wat er gaat komen, kleinkinderen beginnen al verveeld met het mobieltje te spelen. Oma begint lyrisch, en in lichte extase, weer eens te vertellen over haar verloren stille ware liefde, in haar hoofd het beeld terughalend van de plaatselijke stoere boerenzoon of vissersjongen, inclusief blosjes op de wangen en bij behorende klederdracht.
Die toentertijd verplicht moest trouwen, nadat hij ergens in een hooiberg of op een stapel visnetten een dorpsgenootje per ongeluk zwanger gemaakt bleek te hebben, en er in die tijd nog niet aan seksuele voorlichting werd gedaan, en voor het zingen de kerk uitgaan de enige methode van anticonceptie was,……en dat ging nog wel eens geregeld mis in die tijd. Opa hoort het , stilzwijgend in de kers van zijn gebak happend, allemaal maar weer eens aan, en begint alvast te frummelen in zijn rechterbroekzak. Gedurende het verhaal beginnen er steeds meer waterlanders in oma’s ogen te ontstaan.
Opa trekt zakdoek tevoorschijn, en begint oma te troosten met de woorden: geeft niet hoor Mem, wij hebben het toch ook mooi gehad samen. Oma breekt helemaal los in tranen.
Tweetymissunderstand springt oma troostend om de nek en zegt: "zeg nooit nooit oma, je weet nooit wat de toekomst nog brengt. Ik geloof nog in sprookjes, en alles heeft een happy end".Einde scene.
*pakt schilderkwast weer op en gaat verder met schilderen.*
@torn
Hort geeft haar buddie een staande ovatie [img][/img]
@ torn
Nou voor het onderwerp *rijke fantasie* krijg je iniedergeval een 10
die kers en die stapel visnetten
@ hortensia
Opa en oma zijn gescheiden dus ze heeft het recht om het te delen.
missunderstand
Dat had ik niet uit je verhaal kunnen halen, zag ik al terug scrollend...
De Magie van 'Wat Had Kunnen Zijn'--maar niet Is
Interessante uitwisseling gaande. Mooi om de verschillende blikvelden uitgestald te zien
Bij een ‘stille liefde’, ‘prille liefde’ of ‘onbeantwoorde liefde’, loop je ook nog eens de kans dat het zo makkelijk (onrealistische) vormen gaat aannemen in het hoofd. Dat gaat een heel eigen leven leiden, gestuurd door de ‘wat als ik…’ en ‘had ik maar…’.
Vooral wanneer je spreekt over ‘liefdes’ of ‘verliefdheden’, die zich nooit in de realiteit (praktijk) van 'dagelijksheden' hebben kunnen bewijzen. Dus de magie & het mysterie ‘wat had kunnen zijn’ blijft intact. Daar kan een relatie die dagelijks wordt 'geconsumeerd', met de kans op sleur, haast niet tegenop. In dat mysterie gevangen, dat 'wat had kunnen zijn, maar niet IS', kun je alles bij denken, je kunt het alles toeschrijven en alle ‘blinde vlekken’ (datgene wat je niet weet) positief invullen, ten gunste van. En al helemaal ten tijden van liefdes-ellende in een later leven (met iemand anders), dwalen de gedachtes vaker af naar die ene waarvan je denkt te geloven dat het met hem/haar ‘allemaal wel was gelukt’.
Op die manier kun je jezelf een heel leven lang gek blijven maken met de gedachte aan het mysterie dat je die Ene Ware toen hebt laten lopen...
Poeh, hee.