Ex blijft zo nu en dan bellen naar me?¢‚Ǩ¬¶ terwijl hij een nieuwe vlam heeft. Ik heb hem meerdere malen al gevraagd nummers te wissen van me, gezegd dat ik contact te moeilijk vind. Maar zo nu en dan vind hij het blijkbaar toch nodig me te bellen en te vragen hoe het met me gaat. Misschien ben ik niet duidelijk geweest al die tijd naar hem.
Gisteren had hij dus ook weer gebeld, ik was er niet. Ben heel goed na gaan denken en ik wil gewoon vooruit en niet blijven hangen. En contact hebben is te moeilijk. Want als hij belt of mailt of wat dan ook dan ga ik stiekem toch hoop krijgen. Dan bekruipt mij het gevoel of hij nu ervaart dat het met die andere dame lang niet zo heftig is als met mij, of dat het hem niet meer lukt zijn verstand te gebruiken en nu zijn gevoel voor mij achter na gaat. Gek wordt ik ervan?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶.. Hopen en vergeten, in mijn beleving gaat het niet samen!
Ik had de moed verzameld hem terug te bellen en hem aan te geven dat ik helemaal geen contact meer wil omdat ik nog steeds gevoelens heb en het te moeilijk voor mij is. Maar hij nam niet?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶ En hoe impulsief en ongeduldig ik soms ben, heb ik hem een sms verstuurd met de volgende tekst:

Ex, t is voor mij beter als we helemaal geen contact meer hebben. Ik hou nog steeds van je, ook van je botte kant helaas. Vind 't gewoon te moeilijk je stem te horen. Je voicemailbericht luister ik wel 10 x af met een vette glimlach op m'n gezicht. Te gek woorden, schiet niet op, ik weet het. Dit is wat liefde doet met je. Wil er vanaf en dat werkt blijkbaar niet als ik je nog spreek. Ik wil met n dikke glimlach de toekomst in kijken en niet met 'n traan in het verleden blijven hangen. Je begrijpt me wel denk ik. Had de moed verzameld het je persoonlijk te zeggen maar je bent er niet. Wish you all the best?¢‚Ǩ¬¶?¢‚Ǩ¬¶ Liefs L.

Enerzijds voelt het als een opluchting, maar aan de andere kant ook weer zo'n definitief afscheid. Maar ik moet een keuze maken, geen keuze is ook een keuze maar als je vooruit wilt moet je daar naar handelen?¢‚Ǩ¬¶..
Heb er geen reactie op gehad, stiekem wel gehoopt hoor. En dan denk ik weer, zie je wel, het interesseert je helemaal niets.
Maar goed, schoudertjes eronder en inderdaad met die dikke glimlach naar de toekomst proberen te kijken. Ik weet zeker: ER KOMT BETER, ER KOMT MOOIER! Hier moet ik me aan vasthouden.

Liefs