Ik moet het toch weer even kwijt...
Ik had zondag weer eens een dip, en een grote ook.
Ik werd helemaal gek, men ex heeft het contact nu al zo'n ongeveer 3 weken verbroken en dan ook echt op een rotmanier. Het ging goed met me, probeerde zoveel mogelijk andere dingen te doen om het te vergeten maar zondag brak ik gewoon weer. Ze dacht dat het beter voor mij was om het contact te verbreken zodat ik er beter overheen zou kunnen komen. Maar ik werd gewoon gek omdat ik haar sinds het uit is niet meer heb gezien en dat ik niet even met haar in het echt erover kon praten. Ik denk dat het beter zou hebben geholpen dat ik haar weer had gezien en dat we het rustig uit hadden gepraat en dan op als het echt niet meer zou werken tussen ons, en daarmee bedoel ik dus vriendschap, dat ik dan op een fatsoenlijke manier afscheid van haar zou kunnen nemen. en niet op de manier zoals het nu was gegaan in een lullig smsje. Ik wou naar haar toe gaan, gewoon voor haar deur staan en hopen dat ze met me wou praten, dan had ik haar weer gezien, had ik met haar kunnen praten en afscheid van der kunnen nemen en verder kunnen gaan, tenslotte had ik toch niks meer te verliezen. En had ik het in ieder geval geprobeerd en haar weer gezien. Maargoed ik heb dan natuurlijk wel vervoer nodig en mijn moeder had niet zoveel zin om toen nog direct die dag daarheen te rijden dus zouden we kijken wanneer we binnenkort zouden kunnen gaan.

De volgende dag was ik alweer wat rustiger en was ik gewoon op msn en een beetje met school bezig. Toen plotseling mijn ex weer tegen me praatte op msn, alsof ze het kon aanvoelen. Het is zo raar altijd op die momenten dat ik echt breek en dat ik een poos geen contact met haar heb gehad, zoekt ze de volgende dag contact op. Het is gewoon eng. Ze vroeg hoe het met me ging en of ik er al overheen was. Ik heb toen maar geantwoord dat het al wel wat beter met me gaat en ik al wel een stuk verder ben maar dat ik soms nog van die momenten heb. Misschien niet helemaal de waarheid maar ik dacht dat dit misschien het beste was om antwoord te geven. Verder niet echt een heel interessant gesprek gehad ofzo maargoed toch blijft het raar dat ze nu juist weer contact opzoekt. Ze had ook helemaal geen contact meer met me op kunnen zoeken.

Ik ben sowieso wel zo'n iemand die in dat soort dingen gelooft, mijn moeder zei ook al dat soms hoe ver je ook van elkaar vandaan bent, je elkaar aan kan voelen dat sommige mensen die chemie hebben tussen elkaar.
Zouden mijn ex en ik dat met elkaar hebben? Het blijft raar dat juist op die momenten zij weer opduikt.
Het is niet dat ik hierdoor de hoop eruit haal dat we weer bij elkaar komen maar als het zo zou zijn dan geeft het mij toch een goed gevoel, dan zou het misschien kunnen betekenen dat we misschien wel weer vrienden kunnen zijn en dat we weer gewoon met elkaar om kunnen gaan.
Aan de andere kant weet ik niet wat ik hier bij moet denken, wat ik hier bij moet voelen, het blijft allemaal raar.
Ik ben hierdoor eigenlijk een beetje verward, dubbele gevoelens.
Daarom schrijf ik het hier maar weer even van me af.

Daphne