Ik denk dat het een hele normale reactie is.... Blokkeer hem op facebook, dan zie je ook geen berichten ofzo meer van hem.

Stel je zou hem een berichtje sturen dat je hem mist. Vanaf dat moment ga je hopen op antwoord. Wat alleen maar veel stress en kijkmomenten op je telefoon/pc oplevert..... Hierdoor ben je er onbewust weer hele dagen mee bezig, en het antwoord wat je krijgt zal nooit zijn wat je hoopt te krijgen, anders had hij inmiddels al wel actie ondernomen waarschijnlijk.

Meis bespaar jezelf de stress en bijt even door deze momenten heen. Als ik het zo lees gaat het juist ontzettend de goede kant op! Dus waarom zou je het risico nemen dat je weer 8 stappen achteruit gaat?

Liefs

niet doen, geen contact zoeken... heb ooit ook aan de andere kant gezeten, iemand die mij heel leuk vond, al is het toen niets geworden omdat ik niets wilde. Ik wist ook echt niet wat ik met de berichtjes nog aan moest... als hij nog iets van je zou willen, dan moet hij zelf maar komen. Denk dat heel veel mensen wel die neiging hebben, maar het helpt je volgens mij alleen maar achteruit, je zult niet het antwoord krijgen waar je op hoopt. Je zet jezelf als het ware weer klaar voor een volgende teleurstelling... Hoe raak je over de neiging heen? Meteen actie ondernemen en iets anders doen: vriendin bellen, gaan wandelen, iets actiefs zodat je bezig blijft.

Volgens mij heb je hem al van Facebook af en zie je alleen nog berichtjes van anderen, toch? Lastig lijkt me dat. Ik had een date die mij 'afwees' en ik ben al blij dat ik hem nu niet meer op facebook heb, je zit alleen maar van een afstandje te kijken en te wensen dat je er deel van uit zou maken, het brengt je alleen maar van je stuk. Misschien toch maar een tijdje minder op facebook kijken? En op een andere manier contact houden met je goede vrienden?

Levensgenieter,

mooie naam, dat zou je dus ook moeten doen, hihi.
Je krijgt hier veel adviezen om juist jezelf helemaal van hem af te schermen. En ik zeg ook bewust afschermen, want dat is het als je je terugtrekt. Hierdoor wordt het een obsessie in jezelf. Je leert misschien om niet meer te kijken op facebook, je telefoon of wat dan ook, maar je leert ook nooit jezelf te confronteren met je ex. Er bestaat altijd een kans dat je in je verdere leven deze persoon toch nog een keer treft, dan zal het allemaal weer opnieuw naar boven komen.
Natuurlijk heb jij verdriet en voel je pijn bij het zien van reacties, maar wat je zou moeten leren is door het wel te zien het te gaan relativeren. Je zegt zelf al dat het hem waarschijnlijk niets uit maakt wat jij doet. Prima, dat betekent dat alles wat jij doet geen enkele invloed op hem heeft. Ik zou niet zo snel een appje sturen met ik mis je... Heb je nog contact gehad met hem na de relatiebreuk? Of is hij er als een speer vandoor gegaan?
Dat jij dit gevoel hebt zegt meer over de liefde die jij voor hem voelde. die is groot geweest en die moet langzaam naar een niveau dat jij ermee om kan gaan. Je hoofd wil contact met hem en wat je hoofd ziet is dat hij met anderen wel contact maakt en niet met jou. En dat frustreert je hoofd. En die blijft maar zeggen, ik wil ook, ik wil ook, ik wil ook.
Het is dus niet je gevoel die dat contact wil maar je hoofd (ego). Wat zegt je hart, vlg mij dat je er wel overheen bent. "Zolang ik niets van hem zie...." en "hij is er hoogstwaarschijnlijk al...". Jouw hart is er al overheen, maar je hoofd nog niet.
Waarom stuur je hem niet een bericht? Gewoon lekker zakelijk, zonder gevoel. En dan niet gaan verwachten dat je iets terug krijgt, want hij is er toch al overheen, vlg je eigen woorden. Zo leer je jezelf de confrontatie aangaan. Zou je hem later weerzien, krijg je niet zo'n steekje door je hart heen, maar kan je diegene recht in de ogen kijken en denken, Ik ben over jou heen. Wedden dat dat hem wel een steekje zal bezorgen...

Die neiging heb ik al bijna 3 jaar nog steeds elke dag. Het is een deel van me geworden. De angst en onzekerheid over het antwoord houd me tegen om het daadwerkelijk te sturen. Waarom zou je nog dieper willen zinken?
Niet erg opbeurend hè, sorry
Bij de meesten is het na enkele maanden wel over. Hoe dieper de liefde zit, hoe langer het duurt. Tot het uiteindelijk een levenswijze wordt. Maar maak je niet druk.. Alles went, in zekere zin. Met jou komt het wel goed. Je bent een Levensgenieter!
Misschien een idee om je Facebook een tijdje uit te zetten? Of die vrienden inlichten en ze tijdelijk blokkeren zodat je geen reacties en/of likes meer ziet? Ik noem maar wat..

Sterkte ermee!!