Als hij je nooit een e-mail stuurt zou dit iets belangrijks kunnen zijn?
Ik snap dat je schrikt!

Sterkte!

X

Toch even een iets andere ‘blik’ of insteek. Hoef je niets mee. Blijft aan jou verder om te bepalen wat voor jou het beste is te doen.

Gewoon een ander stuk fruit wat in de fruitmand gelegd wordt en verder onaangeroerd mag blijven.

Optie 1: Je dumpt het mailtje van je ex linea-reactie zonder gelezen te hebben in de prullenbak.
Jullie zijn al een tijd uit elkaar. Zaken zijn financieel en materieel afgerond. Hebben ieder
inmiddels een ‘eigen’ leven of proberen dat los van elkaar weer op te bouwen.
Ex is, zoals er hier vaker geschreven wordt, exit.

Optie 2: Je leest wat hij je te vertellen heeft en dat kan alle kanten opgaan. We hebben geen glazen
bol dus wat hij te vertellen heeft of van je wil blijft van te voren speculatie. Kans bestaat dat hij
je (weer?) iets naars te vertellen heeft, met een soort van toenaderingspoging of zelfs een
spijtbetuiging aankomt. Of iets geheel anders waarvan hij denkt dat het belangrijk is met je te
delen.

Hoe dan ook, welke optie je ook neemt, het creëert in alle gevallen een ‘beweging’ bij je .
Gepieker, terugdenken aan, ansgt(?)………… Onrust!!

Maar,…..zoals ik het zie en zelf met situaties omga, valt er een ‘winst’ voor je te behalen. En de winst zit’ m, maar hey dat ben ik, in een stuk zelfonderzoek en het 'zichtbaar' worden van waar jij nu precies staat in je verwerkingsproces. Hoe genezen je bent van alles wat je hebt meegemaakt, hoe kwetsbaar ben je nog voor zijn woorden en gedrag. Of met hoeveel meer eigenwaarde en krachtiger in- met- jezelf sta je nu in het leven.

Een 'ijkpunt' waar jij nu precies emotioneel staat t.o.v. jezelf, ex, de relatiebreuk, zijn gedrag, handelingen en keuzes tijdens de relatie en na de breuk.

Je hebt, even los van wel/geen labeltje, aardig wat te verwerken gehad. En daar ben je, ondanks dat je al een eind op weg bent in je verwerkings/herstelproces , soms in het ‘onbewuste’ gebied nog steeds mee bezig. Valt niet in te sturen, niet voor weg te rennen, niet weg te duwen. Is iets wat de ‘geest’ aangeeft, en wanneer nodig geacht, bij je afdwingt zonder dat je er invloed op hebt.
( zou je dat wel kunnen, zou dan reden tot zeer grote zorg naar jezelf zijn)

Vraag jezelf even rustig af wat je nu nog kan gebeuren. Wat zou hij je nog kunnen aandoen wat je omver- of terugwerpt? Nare en lelijke dingen tegen je roepen via mail. Jouw vertellen hoe gelukkig hij nu is in het leven zonder jou…….Wat zegt dat over een ex-partner waar je een periode mee in het leven mee heb gedeeld, al langere tijd uit elkaar bent die dan nog steeds de behoefte voelt zich op die manier tegen je op te stellen?

Zou iets kunnen zeggen over zijn eigen huidige ‘levensgeluk’ of frustraties waar hij tegen aanloopt in het dagelijkse leven en op jou aan het projecteren is. Alleen ben je nu al zover onderweg dat het je nooit meer zo zal kunnen (aan-)raken zoals het eerder heeft gedaan.

Of het is een toenaderingspoging of spijtbetuiging’ opgedaan in een reflectief moment die bij jou een gevoel van sentiment of melancholie op kan gaan roepen. En ook daar hoef je niets mee te doen of, op basis van het verleden, nooit meer iets mee te willen……

Je hoeft alleen het gevoel wat het bij je oproept 'aan te kijken' en daar de vruchtbare dingen voor jezelf uit te halen. Het zij een vooruitgang in jezelf te kunnen waarnemen om te dealen met het verleden of zijn gedraging. Hetzij de noodzakelijke stukjes die er nog voor je liggen in je verwerking en groeiproces.

Zomaar een andere blik.....Maar ja ik denk meestal in kansen.