Alles kapot...

afbeelding van Tneme

Na het lezen van veel verhalen hier denk ik dat het maar eens tijd is om mijn verhaal hier neer te zetten...

4 weken geleden ging ik (M/21) met mijn moeder naar Engeland voor een bruiloft. Mijn vriendin (18) bleef thuis en ik zou na 4 dagen weer thuis zijn. We hadden een hele hechte relatie deelden alles en konden alles bij elkaar kwijt. Begonnen langzaam over samenwonen te praten, want we waren toch al 2 jaar bijelkaar, en we hadden het gevoel dat we voor elkaar waren gemaakt.
Nou in dat weekend dat ik naar Engeland ging had zij een verjaardag van een vriendin, wat tevens precies viel met de dag dat wij precies 2 jaar hadden. Ik belde haar die avond nog op om haar te feliciteren etc. ze miste mij enorm en ik haar ook... maar toch heeft ze op diezelfde avond iets met een andere jonge gedaan...niet gezoend of sex gehad... maar wel meer dan dat ik zou willen en dat zou van mij zou willen als ik het had gedaan...
Toen ik terug kwam uit Engeland heeft ze het me verteld. Ik werd boos, verdrietig en ik snapte er nik svan omdat zij altijd onwijs onzeker was... Zij werd al boos als ik een meisje in msn lijst had waar ik2 jaar geleden een keer mee ha dgezoend en nu flikt uitgerekend zij mij dit...
Maar ja nadat ik een beetje rustig was geworden en we hadden gepraat besloot ik het haar te vergeven... maar zij twijfelde... ze wilde haar ervaring met andere jongens..ik was haar eerste vriendje.. en dat van dat weekend heeft gevoelens bij haar losgemaakt... Maar we gingen het proberen we zouden veel moeten veranderen...
Maar het hielp niet.. 2 weken later maakt ze het alsnog uit omdat ze gewoon te veel snakt naar het "eerste keer gevoel". In die 2 weken wilde ze wel contact houden met die persoon... iets wta ik helemaal niet wilde... ik werd er achterdochtig van en zij werd gek van mijn "gezeur" en onzekerheid.
Het is nu ongeveer anderhalve week uit en ik voel me zo KUT... ze heeft sinds het uit is elke dag contact met die gast en ze vind hem leuk... Gister zouden we naar een verjaardag gaan van een gezamelijke vriendin.. we hadden een half uur eerder afgesproken om nog even wat dingen te bespreken... Ik was er ookal achter gekomen dat ze de dga ervoor met die betreffende gozer had gezoend... Ik werd boos op haar... want zij had gelogen ze zij dat ze hem niet leuk vond en dat ze niet met hem heeft afgesproken...
en dan lees ik een mailtj evan haar aar hem hoe graag zij hem wel niet wilt zien en hoe graag ze zijn sexy buikje wel niet wil likken en dat ze hem mist en in bed wilt etc. Het maakte mij kapot!!!
Voorl omdat we erg graag vrienden willen blijven omdat we elkaar zo goed kennen... Maar nu kan dat niet meer... ik zou het graag willen maar het is beter voor mezelf dat niet te doen... Ik moet nu afstand nemen dat weet ik maar het is zoooo moeilijk we zagen elkaar elke dag en u spreek ik haar niet meer... ik mis haar zo maar tegelijk haat ik haar en wil ik haar nooit meer zien... Ik ben ook zo boos dat ze niet voor mij even heeft kunnen wachten met die andere gozer...

Ik ben ongetwijfeld nog wat dingen vergeten en het staat vast niet logisch wat ik daarboven heb getypt maar ik moest het even kwijt...
Ik wil niet et deze pijn, onzekerheid, angst en haat zitten...
Hoe kan ik iemand missen waar ik geen grammetje respect meer voor over heb... het is zo raar en dubbel...

Ave, Tneme

afbeelding van mike_r

Tja denk je een goede

Tja denk je een goede relatie met veel liefde te hebben en maak je plannen voor de toekomst met haar.....
Kom je erachter dat ze het buikje van een vreemde gozer wil likken....Sterkte Tneme, het leven is niet eerlijk, wat zeg ik, sommige mensen zijn niet eerlijk. Jammer dat ze heel iemand anders is in werkelijkheid dan je dacht.

greetz mike

afbeelding van lostsoul

Niks zo erg als dat je denkt

Niks zo erg als dat je denkt dat je lief van jou houdt en van jou alleen en dat dan van het ene op het andere moment die liefde naar een ander gaat! I feel so sorry for you...

Weet hoe het voelt, de wereld is dezelfde niet meer, alle glans is er vanaf. Waarom, waarom vraag je jezelf af en waarom zo.. Als er iets is om gek van te worden is het dat dubbele gevoel, je houdt van der maar tegelijkertijd heeft ze iets gedaan wat je verafschuwt waarvoor je geen enkel respect kunt opbrengen. Het is hard als je zo behandeld wordt door degeen die je zo liefhebt.

Wens je veel sterkte en hang on. Je kunt iig altijd hier terecht!

Groet Peter

afbeelding van Tneme

Bedankt...

...voor de commentaren... Ik hoop dat ik hier ook rustig van word... door dingen te vertellen en te lezen...
Het is alleen nog zo moeilijk, ik denk de hele dag aan het feit dat zij met die persoon in bed ligt of wat dan ook... ik word er zelf helemaal gek van en ik wil het niet maar het komt steeds... Hoe kom ik er vanaf?? Ik wil weten wat zij 's avonds doet of ze bij hem is etc. maar ik weet dat ik er niks mee opschiet... maar alles is zo dubbel... Vandaag had ik nog enorme ik-mis-haar-dip... en dan is het al helemaal moeilijk om de gedachtes dat ze met iemand anders is uit mijn hoofd te zetten...

afbeelding van lostsoul

Wat mij wel eens wil helpen

Wat mij wel eens wil helpen als ik die gedachten heb over wat ze wel niet allemaal met die ander doet is om dan gewoon alle boosheid toe te laten die er in me zit. Je wilt niet weten waar ik haar allemaal voor uitgemaakt heb. Ik schreef het soms ook op alsof het een brief aan haar was (die ik dan dus niet verstuurde). Het bijft moeilijk maar het helpt tegelijkertijd een beetje om van die ellendige hoop af te komen, van die droomscenarios waar je in verzeild kunt raken en waar je (ik tenminste wel) jezelf helemaal gek mee wringt. Want mijn verstand zegt inmiddels overduidelijk dat een hereniging nooit meer zal kunnen. Haar verraad zou altijd tussen ons in staan. De gedachte alleen al... Mijn liefde en trouw kan zij nooit meer krijgen. Haar liefde hoef ik niet meer en haar trouw, ach ja, haar trouw... die had ik blijkbaar toch al niet!
Zoveel mogelijk afleiding zoeken is natuurlijk altijd goed, liefst met goede vrienden. Alle uurtjes dat ze niet in je hoofd zit zijn meegenomen en zullen je uiteindelijk sterker maken. Ga het verdriet niet uit de weg maar dwing jezelf desnoods om het soms ook af te kappen. Hoe erg het ook voelt en al denk je dat jullie liefde de meest bijzondere ter wereld was en je er nooit overheen zult komen, het wordt echt minder met de tijd.

Sterkte alvast,

Peter

afbeelding van jaspera

Die gedachten komen mij

Die gedachten komen mij helaas bekend voor. Ik heb er ook veel last van en het maakt je echt compleet gek! Je wil weten wat ze doet maar tegelijkertijd wil je dat helemaal niet weten. Wanneer je weet wat ze doet (waarschijnlijk veel met die kerel) dan word je gek, maar wanneer je het niet weet dan ga je zelf bedenken wat ze aan het doen is en dat is meestal ook niet positief.

Sterkte kerel!