Zelf of in de kennissenkring?

Ik heb zelf ook een chronische ziekte, en ik word altijd een beetje verdrietig van het 'verplicht blij moeten zijn', alsof je moet ontkennen dat je ziek bent. Natuurlijk kun je er positief mee omgaan, maar je moet ook verdrietig mogen zijn. Ken je die tekenfilm 'Inside Out'? Vijf emoties hebben we. Waarom zo bang zijn voor die emoties? Natuurlijk is het niet slim je volkomen door je emoties te laten leiden. Ik heb echter hele slechte ervaringen met verdriet ontlopen.

Ik denk echter dat je het anders bedoelt. Ik heb de indruk dat je van mening bent dat BenIkTeLief onnodig verdrietig is, waar ik denk dat hij verdriet moet verwerken. En als je te horen krijgt van je omgeving dat je geen recht hebt verdrietig te zijn, dan reflecteert dat denk ik het onvermogen van de omgeving met dat verdriet om te gaan. Het is echter niet de fout van BenIkTeLief dat hij ziek is, en ja, soms heb je steun nodig, in dit geval omdat zijn geliefde is weggegaan vanwege zijn ziekte!

Als je BenIkTeLief wilt opbeuren, is dat wat anders. Nogmaals, ik denk dat hij eerst verdriet moet voelen om het te kunnen verwerken, en vervolgens pas aan herstel kan werken.