hier zit ik dan in mijn huisje, kaarsjes aan, het regent buiten en ik staar naar de lege plek waar jij altijd zat, ik voel echt pijn in mijn hartstreek en word zo verdrietig, zo verdrietig, wil je bellen en zeggen naar me toe te komen en nooit meer weg te gaan maar dat kan niet. wat moet ik doen. zat kerels kunnen naar me toe komen maar hun aanwezigheid irriteert me, bij jou was ik mezelf, iets wat zo moeilijk voor me is, bij wie kan ik dat ooit weer zijn?? Ik mis je lieve schat