Mijn ex vrouw is vreemd gegaan, ik heb al is een paar keer een blog geplaatst. Ik heb het hele pakket gehad, hij heeft in mijn bed geslapen met mijn ex terwijl ik aan het werk was, auto bekrast, gestalkt aan de deur, bellen midden in de nacht, stenen tegen de ruit aangooien, politie aan de deur die niets doet omdat ex het goed vond etc.
Die zogenaamde vriend van mijn ex werkt niet, is 80% afgekeurd en werkt zwart bij. Ook staat hij bekend als een onrust stoker en iemad die valt op oudere vrouwen met kinderen. (mijn ex is 41 hij 31). Ik ben nu een jaar verder. mijn ex heeft nu haar eigen huis en hij woont daar nu met mijn kinderen terwijl hij zijn eigen huis aanhoudt. Ik moet alimentatie betalen terwijl hij daar gewoon is ingetrokken. Ik ben door dat hele scheidings en stalkings gedoe ook mijn baan kwijt, mijn ex sinds kort ook. Kortom een grote puinhoop. Dat ik alimentatie moet betalen vindt ik aan een kant wel terecht maar aan de andere kant woont mijn ex wel degelijk samen met hem. Hij heeft een wajong uitkering en zij binnenkort WW uitkering. Volgens mijn advocaat is er weinig aan te doen en moet ik het zo laten. Aan de ene kant zit ik aan een detective buro te denken die alimentatiefraude opspoort maar die zijn best duur. Ook weet ik niet of het de moeite waard is.
Ik zie mijn kinderen maar eens in de 2 weken en ken ze bijna niet meer terug. momenteel zijn ze nu 3 weken bij mij ivm met vakantie en vindt het erg moeilijk om leuke dingen met ze te doen daar is bijna geen cent overhou.
Mijn ex daarin tegen wordt voorzien van diverse toeslagen die ze krijgt omdat ze zogenaamd een eenouder gezin is. Alleen tsja ze woont wel degelijk samen. Als ik het aan kan tonen ga ik minder alimentatie betalen, aan de andere kant zal zij het mij ook moeilijk maken door de kinderen als "wapen te gebruiken" zodat ik ze mindere kan zien. Wat is wijsheid. Alles zo maar laten en verder gaan of er iets aan doen. Wat zouden jullie doen ???
Graag hoor ik van jullie.
Tomaatje
jeetje
hoi tomaatje,
Jeetje wat een situatie zeg waar je in zit!
ten eerste wil ik je veel sterkte wensen....
Daarnaast probeer toch in deze 3 weken leuke dingen te doen met je kinderen hoe moelijk ook. Weet natuurlijk niet waar je woont. Maar ga naar een park picknicken en neem een bal mee, ga naar een gratis strandje in de buurt..Ga met ze kamperen in de tuin (als je teminste een tent en tuin hebt). Maar probeer een beetje dingen te verzinnen die niet al teveel kosten. Weet natuurlijk ook niet of je familie/vrienden hebt die jou hierin kunnen ondersteunen?
Daarnaast zou ik als ik me even in jouw schoenen verplaats ook helemaal radeloos voelen. Je hebt gelijk doe je het 1 gaat ze miss je kinderen als wapen gebruiken. wat natuurlijk niet mag. Maar goed zoals ik het hoor heb je wel vermoedens dat zij dit gaat doen.
Misschien kun je een keer naar de rechtswinkel. maatschappelijk werk gaan om uit te zoeken wat je kunt doen?
Heb hier helaas ook geen antwoord op....
Heel veel sterkte,
liefs danielle
Ali
Hallo,
Als eerste wil ik zeggen dat kinderen sowieso geld kosten of je nou wel of niet samen woont met de moeder. Ik neem aan dat je niet wilt dat je kinderen uiteindelijk de dupe worden van de keuzes die volwassenen maken en de druk niet nodeloos wilt opvoeren. Om die redenen zou ik ook eerder die vriend willen aanpakken dan je ex, maar ja dat gaat dus niet. Ik begrijp je frustratie wel.
Als je kinderen verder niets tekort komen zou ik dus niks doen. Dat jij het vervelend vindt om alimentatie te betalen en het daardoor financieel krapper zit, so be it!! Van alleen alimentatie kun je echt geen kind onderhouden, dus het kost iedereen geld...
mrbean @tomaatje oneerlijk
Hoi tomaatje,
Ik zit in hetzelfde schuitje, in NL is het eenmaal zo dat je dan 12 jaar lang eraan vastzit, zij kan verder met haar leven, jij houdt nauwelijks iets over om een nieuw leven te beginnen. Ik begrijp dat je rekening moet houden met de kids, dat doe ik ook, verder kunnen we geen kant op, de rechter geeft de moeder toch wel het meeste voordeel. Hoe je het wendt of keert, het is gewoon oneerlijk, maar verder zul je het toch moeten accepteren. Of je gaat net als zij valsspelen, zwart werken enzo, maar dat is volgens mij niet wat jij wilt. Misschien hopen dat zij echt gaat samenwonen of trouwen? Denk het niet, dan verliest ze haar recht op alimentatie. Dan maar 12 jaar wachten? Ik begrijp je gevoelens, je kunt geen kant op, tegen de muur gedrukt. Maar ondertussen maak ik het goed, laat ik me niet meer gek maken hierdoor, heb ik geknokt om weer gelukkig te worden, en uiteindelijk heb ik weer rust. Besef dat niemand jou kan tegenhouden om gelukkig te worden en weer rust te vinden, alleen jijzelf. Dus laat je niet gek maken, sta erboven, en blijf je focussen op je eigen leventje, probeer die weer op de rails te krijgen. Gewoon doorgaan, volhouden, neem afstand, denk niet meer aan hoe oneerlijk het is, hoe jouw ex en die man van jou profiteert, maar probeer datgene te veranderen dat te veranderen is, je eigen leventje, je eigen geluk. Vergeet haar, laat haar los, en ga verder met je eigen leventje.
Veel sterkte en succes ermee.
Mr Bean
@tomaatje
Hoi T,
Hoe pijnlijk het ook voor jou moet zijn om verder te gaan en maar moeten toezien dat jou ex misbruik maakt van de situatie, toch zou ik het belang van de kinderen boven alles zetten.
Als kind van gescheiden ouders heb ik ervaren dat mijn vader op slinkse wijze onder alimentatie uit is gekomen (of ja....ongeveer 45 gulden per maand voor 3 kinderen) Naderhand is hij hertrouwd en heeft hij nooit een cent meer bijgedragen aan onze opvoeding en stond mijn moeder er alleen voor. En aangezien ze weinig te makken had, hebben wij vanaf de leeftijd dat we bijbantjes mochten hebben alles zelf betaald, zoals school, rijbewijs, kleren e.d.
Mijn vader ging lekker op vakanties en pronkte met de nieuwste gadgets die hij dan weer gekocht had.
Prima hoor, ik had er geen moeite mee, omdat ik het voor hem nooit als plicht heb gezien om op financieel vlak voor mij te zorgen.
Maar dat heeft wel als gevolg gehad dat er een kloof is ontstaan tussen mij en mijn vader, die in mijn ogen ons in de steek heeft gelaten en vooral aan zijn eigen belang heeft gedacht.
Ik zou zeggen, hou voor ogen voor wie die alimentatie is. En mocht je het voor elkaar krijgen om de alimentatie wel stop te zetten, zorg dan evengoed dat je je kinderen helpt.
En wat betreft activiteiten....ik weet niet hoe jouw kinderen zijn maar over het algemeen zijn kinderen al snel tevreden met aandacht. Dat kan dus ook met activiteiten die niets kosten, zoals gezelschapsspelen, naar het bos, naar een speeltuin, vissen, picknicken en noem maar op. Ga naar een meertje om te zwemmen in plaats van een duur zwembad. Het hoeven niet altijd pretparken en paintball an andere dure activiteiten te zijn.
En betrek ze er in (afhankelijk van de leeftijd natuurlijk). Geef aan dat je het niet zo ruim hebt en vraag aan ze mee te denken om leuke activiteiten te verzinnen. Je zult versteld staan van wat kinderen zelf kunnen verzinnen!!!
Laat je frustratie voor nu even varen en geniet van je kids, en van de 3 weken die samen hebt.
X