Soms denk ik dat ik het zo slecht allemaal niet heb en ik al een heel eind op weg ben in mijn loslaat proces... Soms ben ik weer heel erg verdrietig en lijkt het allemaal helemaal niet mee te zitten.

Op dit moment is mijn leven een soort vlakke lijn. Ik weet gewoon dat het normaal is, dat deze periode er ook weer bij hoort... dat dit zo gaat, dat het tijd nodig heeft allemaal, ik ben ook al 7 maanden verder... en eindelijk begint alles een beetje verder weg te raken... soms lijkt het gewoon een soort verdoofd gevoel te zijn wat bij me hoort, een soort staat van zijn... alsof er nog steeds iets in mijn ooghoek zit en als ik dan mijn hoofd draai is het er niet, om dan ineens onverwacht toch weer op mijn netvlies te staan...

Nu even niet dus... en dat voelt afgevlakt...

Mijn spannende leventje waar ik in was gestapt samen met hem, nieuw land, nieuwe mensen, nieuwe baan, echt er zat ineens leven in de brouwerij... nu weer terug in NL heb ik mijn oude leventje weer opgepkat en daar in het begin heeeel veel moeite mee gehad. Ik kan zelfs nu bij mijn voormalige baan blijven waarschijnlijk... echt alsof er niets gebeurd is en er gewoon even een droom van 8 maanden tussen zit... die nu voelt als 'leegte'.

Kennen jullie dit lege afgevlakte gevoel? Wat doe je er aan? Probleem is ook dat ik even niet veel geld heb... lastig als je juist leuke dingen wilt doen enzo...

Gelukkig ga ik aankomend weekend met vrienden naar Zandvoort. We logeren in een appartement van een van de schoonouders. Relaxed, dat is tenminste niet duur (lees: gratis) en verder heb ik wel zin in lekker met 4 meiden op stap te gaan enzo. Dus dat is in ieder geval misschien een stap om uit het afgevlakte gevoel te komen (voor dit weekend althans, maar hopenlijk blijft het ook even hangen)

En tja, als ik realistisch ben moet ik gewoon een andere baan zoeken, weer wat spanning in mijn leven brengen... alhoewel na twee jaren in een achtbaan is een rustig leventje ook wel even fijn om mezelf terug te vinden... maarja, dan vraag ik me af of dat afgevlakte daar dan echt bij hoort?

Nou, ik ben wel nieuwsgierig naar jullie remedies tegen dat 'niks' gevoel. (in ieder geval beter dan die diepe ellende van het begin dat het over was en het moment toen hij ineens al samen ging wonen...)

Liefs