Jaaaaaaa, dat bedoel ik....

Ik kan me gelukkig prijzen met het feit dat ik op een heel mooi Caribisch eiland woon en dat ik dagelijks mag genieten van o.a. hele mooie zonsondergangen......

Ik heb een geweldige familie, vrienden, hobby's etc etc etc...

En toch blijft die leegte...als ik weer naar huis ga....alleen... Of terwijl ik doorleef iemand om alles mee te delen....

Ik kan het echt niet opvullen....en geen plekje geven nee....

En ja...ik leef...maar ben meer afwezig dan dat ik aanwezig ben....

Beter verwoord....ik besta, ik adem....zoiets....

I HATE IT, want zo was ik helemaal NIET voor hem....ik was een DIE-HARD CARPE-DIEMER.... Ik heb me dat zelf laten ontnemen, want ik heb geloofd in zijn woorden en ik heb me aan "onze liefde" overgegeven....ja ja....en hij feest nu en hij hangt slingers op en ik ben mezelf kwijt geraakt....

Slim van mij....NOT........en bedankt he...liifde...ja ja....

"Hart en verstand zijn buren, maar vrienden zullen ze nooit worden."

Free Spirit,

...thank you thank you Free Spirit, ik hoopte zo dat je zou reageren ook al wist ik dat je met je eigen praktijk bent begonnen (heel veel succes)....toch hoopte ik van je te horen, want je verwoord precies wat ik voel...waar ik in geloof.....hoe ik in het leven sta....stond....voor hem dus.... Ik kan niet geloven dat ik "erin geluisd" ben....everything happens for a reason in its season...ja, dat ben ik....was ik....alles alles alles...hoe slecht ook; alles is voor ons eigen bestwil...en toch ben ik mezelf deze keer kwijt geraakt.... En ik ben keihard aan het vechten om dat alles terug te krijgen....want dat ben ik....

Ik ben nog niet zo lang op ldvd, maar ik schreeuwde om hulp, om iets because I was losing ground. Ik heb vanaf het begin gemerkt en gelezen dat jouw blogs helemaal "mij" waren. Ik geef, ik geef, ik word gelukkig van het geven, ik geef zonder iets terug te verwachten, ik houd onvoorwaardelijk van de ander, houden van maakt me overgelukkig....en ik blijf geloven dat het ook zo hoort, dat DAT toch echt wel liefde is. Voorwaarde is dat het wederzijds gebeurt...en dat heb ik nog niet mogen ervaren....
Maar tot nu toe (2 serieuze relaties verder, deze laatste niet meegeteld, want was eigenlijk geen relatie) heeft geen enkele man kunnen omgaan met mijn onvoorwaardelijke liefde. De vrijheid die ik ze daarbij gun, alle geluk van de wereld en liefde en meer liefde. Ze gaan ver over mijn grenzen heen, nemen, nemen en blijven nemen....en ik kom altijd uit op dezelfde vraag. Hoe kan iemand van mij houden, weten wie ik ben (mijn angsten, mijn dromen, mijn kwetsbaarheden, mijn hart) en mij toch op een gegeven moment (vroeg of laat) pijn doen. Dat is toch geen liefde? Ik wil degene waarvan ik houd ALLESBEHALVE pijn doen, dat is geen regeltje waar ik me aan houd omdat dat zo hoort....het is niet iets wat me moeite kost....nee, ik voel het in mijn hart....De ander is "mij"....ik doe mezelf toch ook geen pijn....Zijn lach is mijn lach, zijn traan is mijn traan....Omdat ik van de ander houd met heel mijn hart, onvoorwaardelijk. Ben nog niemand tegen gekomen, die mijn liefde op dezelfde manier kan beantwoorden....dacht dus dat mr.liar dat wel kon...hij zei de woorden, hij maakte mijn zinnen af.....maar daar bleef het inderdaad bij....

Maar zoals je zegt hij is denk ik niks anders dan een "toetssteen" want je moet weten dat 2 maanden voordat ik hem heb leren kennen mijn wereld HELEMAAL in elkaar was gestort....een hele harde harde harde klap gehad van toenmalige 10-jarige "up & down relatie" (trouwplannen bla bla bla). Hij had een ander en ik liep weer rond met dezelfde vraag. Is er nou NIEMAND op de wereld die gelooft in "mijn soort liefde" en die het mij kan geven? ECHT geven en nemen en echt houden van....en toen kwam meneer leugenaar dus (voor mijn gevoel as sent from heaven....ahum). Dankzij hem ben ik ook wel sneller dan snel over mijn ZWAARDER DAN ZWAARDERE RELATIE heen gekomen...hij heeft wel mijn ogen geopend.....en sindsdien voel ik me zo bevrijd...die relatie vrat al mijn energie op, die was echt niet gezond. Maar terugkomend op manipulator himself....waarschijnlijk wilde hij inderdaad ook erg graag in zijn eigen woorden geloven. Nog steeds praat hij alsof we bij elkaar horen maar dat de huidige situatie maakt dat we nu gewoon niet bij elkaar kunnen zijn. Hij heeft wel eens gezegd dat hij er zelf bewust voor kiest om de situatie zo te houden. Duidelijke taal toch?
Inderdaad...als ik voor hem de zon ben, waarom kiest hij voor het duister? (Hij is iemand van de kerk, ik denk dat dat ook een grote rol speelt. Ik ben ook van de kerk, maar ik heb mijn eigen manier van geloven).
Hij kwam en hij heeft me voor heel even laten voelen hoe het weer voelt om op mijn manier van iemand te houden en om weer van gehouden te worden (op mijn manier). Het kan dus wel, alleen heeft hij het niet volgehouden, wat betekent dat het dus niet echt was. Ja, een "toetssteen" want ik weet nu weer heel goed hoe liefde aan moet voelen...want na laatste ex wist ik dat niet meer.... Had mijn soort liefde bijna opgegeven omdat ik dacht dat het misschien te idealistisch was....en mr.liar herinnerde mij eraan, maar heeft uiteindelijk wel mijn hart gebroken....en ik ben mezelf flink kwijt geraakt erdoor....

Maar niet helemaal, nee, want zoals je zegt....hoe je bent, ben je voor altijd....en dat ben ik...ik geloof in mijn soort liefde en "I will never ever settle for less".... Ik geloofde echt in hem juist omdat hij me in het begin het ook echt heeft doen voelen....ik heb het voor even mogen voelen en heb het voor even weer mogen leven....

Nu, moet ik mezelf weer terug vinden....het zal me lukken ook, want het leven is heel erg mooi en ook ik zal DE man vinden....op een mooie dag.... Ik ga niet op zoek, ik geloof dat hij vanzelf naar me toe komt....toch? Toeval bestaat niet...alles alles alles gebeurt voor een reden....Ondertussen blijf ik geloven in mijn soort liefde....dat maakt mij gelukkig.....

Free Spirit....ik ben al je blogs aan het lezen....thank you from the bottom of my heart.... Als ik mezelf kwijt raak, put ik heel veel kracht uit jouw woorden...want dat ben ik....

Heel veel liefs....

"Hart en verstand zijn buren, maar vrienden zullen ze nooit worden."