Er zijn momenteel 0 gebruikers en 4 gasten online.
Advies op gedrag
Vele met mij,ook mijn relatie is over momenteel.
25 jaar bij elkaar geweest en reden geen gevoelens meer,voel me beknelt en is er meer!
Zijn zonder ruzie uit elkaar gegaan en woon sinds2 maanden op mezelf.
Nu 5 maanden uit elkaar en zien elkaar door kinderen die diplomauitreiking en groep 8 feestje hadden.
Tussendoor ook regelmatig wat contact gehad door sportvereniging.
Ex neemt alleen contact op zakelijk via mail en whattsapp,en heeft nooit gevraagd hoe het gaat.
Heb maand geleden soort van afscheidsbrief geschreven,maar nooit reactie terug gehad.
Ex heeft vanaf begin soort van relatie,15 jaar ouder,getrouwd en 4kids.
Relatie is geheim,bijna niemand weet ervan,kids wel natuurlijk,want komt daar veel over de vloer.(heeft denk ik al op zijlijn gestaan).
Ex is zoals andere om mij heen ook zeggen erg veranderd,drank,niet meer vrolijk,snel boos en sommige vragen zich al of ze nog leeft(geen contact meer met hun)
Nu na 5 maanden beetje meer contact,ze is voor het eerst bij mij thuis geweest om wat te brengen.
Bij binnenkomst kreeg ik kus op mond en na paar minuten zitten begon ze te huilen,alleen er niet over willen praten.
Mag gewoon aanraken zonder dat ze terugtrekt,kunnen ook lachen met elkaar,en strekt haar arm bv ook naar mij uit(niks mee gedaan).
Stond in deuropening van kamer die ik liet zien,ging niet opzij toen ik er langs wilde.
Bij weggaan ook kus op mond gehad,en had er goed gevoel over.
Hiervoor ook op club zo contact gehad met aanraken enzo.
Hadden feestje en trok niet terug als ik haar aanraakte(hand,arm en rug)
Vandaag onder de mensen is ze erg afstandelijk(feestje dochter op school) en heb haar thuis gebracht en had wel koffie verwacht,maar helaas,ze stapte uit na kus en zwaaide toen ik weg ging.
Ze kijkt me wel aan als ik niet naar haar kijk,maar ken haar niet meer terug en snap niks van haar gedrag na 25 jaar.
Tuurlijk,gesprek zal goed zijn,maar drempel is te hoog en spreekt ze dan de waarheid(of wat ik niet wil horen).
Ze vraagt nooit iets,brengt dochter en is weg voor deur open is(vluchten?) neemt geen contact op met gemeenschappelijke vrienden,snel boos,lacht niet meer enz.
Op club en laatst in mijn huis wel positieve ervaringen.
Straks wel feestje van vrienden waar ze wel uiteindelijk heen gaat na aandringen vrienden,en vraagt mij of ik daar problemen mee hebt,maar zij niet appte ze!
Ja,nog steeds hou ik van haar,en wil graag voorzichtig opnieuw beginnen,maar word door haar gedrag in verwarring gebracht.
Nooit ruzie gehad na scheiding,ook niet toen ze het uit maakte,wel tijdje geen contact gehad,maar langzaam weer wel.
Warrig verhaal,weet ik,maar misschien dat iemand toch wat positief advies kan geven hoe hier mee om te gaan.
Maandag musical van dochter en daar gaan we naar toe,wat te doen in tussentijd of wat te doen als we naast elkaar zitten tijdens musical?
- Marsie's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
@marsie
Ik denk dat ze toch moeite heeft met het feit dat ze jou en het leven wat jullie samen hadden kwijt is , misschien heeft ze toch een beetje heimwee naar het oude vertrouwde maar kan ze voor haar gevoel niet terug ...
Misschien zit ik er helemaal naast ...flush it dan maar .
Wens je iig heel veel sterkte
@ hortensia
Dank je wel voor je reactie,
Zo had ik het nog niet gezien,maar zou ook kunnen.
Gister met haar wezen lunchen,was gezellig.
Daarna wilde ze nog ff winkelen en hond uitlaten,dit gedaan,en was ook weer goed gegaan.
Daarna om knuffel gevraagd en gekregen met zoen op mond.
Musical dochter was leuk en naast elkaar gezeten,waarbij ze over/op me ging om te kunnen praten met iemand naast mij.
Ene keer zaten we tegen elkaar,andere keer zat ze naar andere kant geleund.(tegen elkaar met armen dan)wel met haar moeder aan ene kant en zoon aan andere kant naast mij.
Het lijkt wel aantrekken en afstoten pffffff word er gek van.
Tja voor haar gevoel niet terug kunnen.....
Beetje moeilijk hoe dat in te schatten,het is een hele grote stap geweest.
Je denkt je ex na zoveel jaar te kennen,maar kan er niks van maken momenteel.
Vriendschappelijk?denk het niet,je wilt toch geen valse hoop geven lijkt mij?
Heb haar gister Apple gestuurd voor lunch,tot mijn verbazing een ja,maar dan zal je er toch bij zeggen dat ik er niks achter moet zoeken!
Geef je dan knuffel en kus op mond?
Vragen zal misschien geen eerlijk antwoord op komen momenteel en drempel is te hoog nu.
Hoi Marsie
Ze lijkt niet helemaal een nieuw evenwicht gevonden te hebben. Heb je enig idee waarom ze weg is gegaan? Wat ze mistte bij jou? Wat er fout gelopen is? Kan jij daar iets van snappen? Heeft zij vriendinnen met wie ze wel praat?
Moet je niet gewoon tegen haar zeggen: "Hoe gaat het met je? Ik maak me een beetje zorgen om je. Je ziet er zo moe uit de laatste tijd."
Ik denk.... veel afstand houden, voor je eigen bestwil. Maar af en toe informeren hoe het er mee staat, kan geen kwaad. Toch? Als je dat zelf wilt. Maar reken nergens op, hoor........
@waterman
Dank je wel voor je reactie,
is toch iets bijzonders waar je als vader bij wilt zijn.
In een hele drukke periode met haar eigen bedrijf heeft ze knoop door gehakt.
Reden geen gevoelens meer en er is meer( dat was eerste bericht zeg maar)
Voelde zeker dat er wat was,ook gevraagd"moppie wat er is", laat maar,er is niks.
De aanrakingen en dergelijke werden minder,maar niet willen praten!
Bleek tijdje later dat er wel iets was,een andere man,getrouwd,15 jaar ouder en 4 kinderen!
Heb haar ernaar gevraagd, maar werd ontkend,is gewoon goede vriend zegt ze,ook omdat het geheim moest blijven denk ik,niemand in omgeving weet ervan,nu wel door mij,maar nooit door haar of hem(worden ook niet samen gezien)
Uiteraard kinderen ook,want hij komt/kwam daar over vloer(niet slapen)
Naar mijn weten(weet niet alles) is hij daar hele tijd niet meer geweest.
Vraag kinderen niks,vind ik niet goed om kids uit te horen.
Ze zal vast vriendinnen hebben waar ze mee praat,maar zal in vertrouwen zijn,hoor niks dus van hun kant.
Ze is er echt niet goed aan toe geweest(lees mijn verhaal) laatste tijd ziet ze er beter uit,maar onze gezamenlijke vrienden ontwijkt ze,of men moet echt aandringen(zie feestje zaterdag).
Die man is vermoeden,ook omdat ze ontkent heeft(normaliter liegt ze niet) aanwijzingen wel,maar nooit bevestigd.
Is het wel waar,dan zal hij ook een reden voor breuk zijn geweest(aan zijlijn gestaan)
Heb haar ook huilend op de bank gehad toen ze hier was(ruim week geleden) maar ook niet willen praten!
Veel afstand bewaren is niet altijd mogelijk,gezien de kinderen met feestjes op school enzo(eindexamen en groep
Reken nergens op....... Maarja,gevoelens die alle kanten opschieten door wat ze doet(bewust,onbewust).
Wil je met vermoedens dan nog steeds een relatie? Ja,wil zeker opnieuw proberen,mits er over gepraat kan worden,en ze het een kans wil geven.
Gaat het niet,word harde klap,maar heb gevoel dat het nooit kans heeft gehad.
Midlifecrissis?(40 is ze) rebound,is dit alles? Is er meer? Gras groener.... Noem het maar op,alles is revue al gepasseerd bij mij,alles kan als je internet mag geloven
@Marsie
het lijkt wel of ze gevoelsmatig in een spagaat zit, jou misschien heeft opgegeven voor daar waar het gras groener leek , maar dat groene gras niet helemaal nog aan de verwachtingen voldoet . Ze ook nog een beetje op jou terug valt als veiligheidsnet , ik denk dat er echt nog wel liefde is voor jou van haar kant , maar de sjeu er een beetje af was , dat ze de andere man met 4 kinderen ontmoette dat dat net het laatste zetje was voor haar om uit jullie relatie te stappen.
Nu mist ze ergens jou, maar wil ook kijken mss wat de ander nog te bieden heeft al gaat dat volgens mij niet helemaal naar wens ...
Maar dat is zomaar mijn gedachten ....
Niet fijn voor jou , want jij weet zo nooit waar je aan toe bent en mogelijk valt ze op je terug omdat jij er bent, jij haar door en door kent en zij zich bij jou veilig voelt . Ze weet dat jij van haar houdt en ze bij jou terecht kan .
Moeilijk om te zeggen wat je nu hiermee aanmoet eigenlijk .... ook omdat ik het apart vind dat ze je op de mond blijft zoenen. Eigenlijk vind ik het niet eerlijk richting jou omdat jij constant in verwarring wordt gebracht , mogelijk is ze dat zelf ook maar ergens houdt ze jou vast daar waar ze zelf vond om jou los te willen laten. Dan moet ze dat ook doen.
@hortensia
Goedemorgen,
Dit is ook beetje wat andere zeggen.
Wat ik alleen graag zou willen dat ze is een keer contact met mij op
Neemt,al is het maar om te vragen hoe het gaat.
Kan zijn dat drempel voor haar ook te hoog is,ouzo,maar nu is het alleen van mijn kant.
Probeer het zoveel mogelijk te beperken hoe moeilijk het ook is.
Op dit forum lees je regelmatig dat men toch contact krijgt van beide kanten uit,negatief of positief.
Bij lunch heeft ze aan gegeven dat ze graag wilt hardlopen(deden we vaak), heb Appje gestuurd na lunch dat het gezellig was en als ze wil gaan hardlopen dat ze kan appen,"hahaha is goed" was haar antwoord.
Vrijdag feest van vrienden van ons,na aandringen van hun komt ze wel met de kinderen.
Kijk er naar uit,maar andere kant ook met wat vrees hoe ze onder de mensen dan gaat reageren.
Er zal uiteraard op ons gelet worden zeg maar.
Mocht je ergens nog wat advies hebben hou ik me aanbevolen,toch geeft dit positieve steun om het met vreemde de delen.
Niemand kan dit oplossen voor mij,maar op 1 of andere manier vind ik het nog niet helemaal kansloos.
Hoop op contact van haar kant naar mij.
En wie weet zal ze is een keer gaan praten,of zeggen als we wat gaan doen dat ik er niks achter moet zoeken.
Nogmaals,vind het zo vreemd dat ze het nooit meer over breuk heeft gehad.
Heb haar zelfs is soort afscheidsbrief geschreven.
Bedankt voor de mooie jaren,en dat ik het accepteerde hoe moeilijk ook en dat ze altijd op me terug kan vallen enzo,erg positieve en mooie brief( laten lezen aan andere) maar nooit reactie gehad op wat voor manier dan ook.
Groetjes Marsie
@Marsie goedemorgen
Ik denk dat het voor haar ook moeilijk is om je brief te beantwoorden want ik denk te lezen dat ze het oude vertrouwde niet los kan laten nog....
Wat ik niet zou doen Marsie als ik jou was , er steeds achteraan lopen en je als beschikbaar presenteren zoals je schrijft als ze bijv wil gaan hardlopen. Je moet het helemaal zelf weten natuurlijk , het is jou gevoel en doe wat voor jou goed voelt , maar ik vermoed dat juist jij je een beetje terug moet trekken. Als ze hulp nodig heeft of wat dan ook wat echt brandend is , dan is het wat anders en kun je voor haar klaar staan. Maar mss is het in jou belang toch iets beter dat je niet nadrukkelijk heel die tijd de deur wagenwijd open hebt staan. Laat ook zien dat ook jij nu een eigen leven hebt . Misschien stemt dat haar dan ook tot nadenken, want nu is het voor haar wel heel veilig , jij blijft toch wel en zij kan onderzoeken wat ze wil op haar gemakje , terwijl jij constant weer op kleine beetjes hoop drijft ...
Je wens , dat ze eens zal vragen hoe het met jou gaat, daarvoor is ze veel te veel met haarzelf bezig . Jij bent diegene die haar opvangt , waar ze , als ze eventueel zou willen zo weer naar terug kan rennen. Jou deur staat wagenwijd open , terwijl ze die van haar eigenlijk had dicht gedaan maar stiekem toch op een kiertje houdt , mss maar net hoe het haar straks uitkomt, sorry dat ik wat hard overkom hierin . Een ding weet ze iig wel, zolang ze jou op je mond blijft zoenen weet ze dat ze niet in de gevarenzone komt dat jij ook eventueel met een ander zal gaan . Die tijd heeft ze nu om alles op haar gemakje te overdenken en te onderzoeken, zonder de bedreiging van een ander die haar veiligheidsnet doet weghalen. Want dan is er geen weg terug meer...
Natuurlijk moet je contact houden ivm de kinderen , maar dat gaat dan om en over de kinderen .
@hortensia
Wederom weer bedankt voor je reactie.
Het lastige is dat momenten van contact voor beide goed te zijn, beide op hun gemak( denk ik,lijkt zo).
Heb haar gevraagd voor lunch,had nooit verwacht dat ze zou toestemmen en dan als toetje winkelen en hond uitlaten op haar verzoek.
Niet gedaan,maar wel drang om meer te willen,want wil dat gevoel vasthouden.
Begrijp jou helemaal,zet mij ook weer aan denken,en weet dat er kern van waarheid in je verhaal zit,maar denk ook wel datvje weet wat het met mij doet.
Het wanhopige zit niet meer in me,maar wel de liefde en wil om er voor te gaan.
Neem ook geen contact met haar op hoe moeilijk ook hoor.
Kan haar niet dwingen,en denk dat ze zelf ook best nog met alles in de knoop zit en kan alleen maar hopen op iets wat misschien nooit komt.
Was haar rots,haar alles en kon bij mij altijd terecht met wat dan ook( haar eigen woorden vlak voor breuk en in verleden).
Was ze altijd zo trots op,en vertelde het ook aan familie en vrienden.
Zal dat echt allemaal zomaar over zijn?
Ruzie was ons vreemd,tuurlijk was er soms wel wat,maar konden de problemen uitpraten.
Ze laat wel weten dat geld een probleem is voor haar,heeft moeite met rondkomen,vind niet alles leuk meer,maar praten erover zit er niet in.
Jongste van ons is bij mij zo aanhankelijk(zit boven op me,hangt constant aan me) heerlijk,maar onder de mensen,ook met ex erbij erg afstandelijk,maar ook daar niet over willen praten.
Ook dochter wil niet praten(11jaar).
Weet je,het is moeilijk om echt afstand van haar te doen,komt bij dat ik toch in contact met haar kom door kinds en feestje à.s zaterdag,maar vind dat weer wel fijn,en tuurlijk,relatie is verbroken,maar daarna er nooit meer over gehad en idee dat er toch stapjes gemaakt worden.
Stapjes dichter bij elkaar,stapjes dat ik me niet gebroken meer voel en dagelijkse dingen gewoon doe,zoals werken, eten,slapen,sporten enz.
Maarja.......liefde pffffff
Groetjesvmarsie
Marsie
Poeh Marsie, wat een ingewikkeld verhaal....... Afstoten... maar toch ook aantrekken, he...... Misschien moet je gaan bedenken dat jullie een heel lange relatie gehad hebben. 25 jaar. Die duidelijk gedefinieerd begon, met het idee van wij zijn er voor elkaar, en we vechten samen met elkaar. Maar in de loop der tijden is dat beeld scheef komen te staan. Jullie zijn wel bij elkaar, maar langzaamaan ga je je dingetjes afvragen. Waarschijnlijk heb jij dat wel eens gedaan, waarschijnlijk heeft zij dat gedaan. "Waar ben je mee bezig? Is dit je hele verdere leven? Wie ben ik? Wat wil ik met mijn leven?" Ik denk dat zij zich dat is gaan afvragen...... En daarmee is ze een zoektocht begonnen is die ik-weet-niet-waar gaat eindigen. Maar die wel serieus is, en die je serieus moet nemen.
Het vervelende van de situatie is dat er daardoor geen 'vroeger' meer bestaat waar zij naar terug wil. Zij kan niet meer in de oude situatie functioneren, ze is daar in vastgelopen. En als jij haar dus aanbiedt om terug te komen, en het uit te praten met jou, dan is dat misschien niet een beeld dat voor haar geldig is. Zij is op zoek naar vooruitgang, zij wil niet meer terug in het oude patroon. Het is dus ontzettend moeilijk voor haar om daarover te praten. Want het kan niet meer gaan over 'teruggaan'. Dat is wat ik er in lees. Jullie moeten dus op weg naar opnieuw gaan definieren wat jullie met elkaar willen. Of jullie met elkaar verder willen. En of dat kan. En in welke vorm........
Haar 'relatie' met die andere man, dat is volgens mij ook alleen maar symptoon. Het gras bleek inderdaad niet groener, en het lijkt niet of ze daar wel het geluk vindt wat ze bij jou niet vond.... Het probleem zit ergens anders. Het probleem zit bij hoe zij (en daarmee ook jij) haar leven verder wil vormgeven. En wat relaties daarin betekenen.
Ik snap heel goed dat ik het hiermee niet makkelijker maak. Maar misschien is het een ander perspectief om naar de hele zaak te kijken. En daarmee is de oplossing niet dichterbij. Maar het blijft een kwestie van alles afwegen, goed te kijken hoe JIJ hier zelf uiteindelijk in staat, en heel zorgvuldig proberen te snappen wat er aan de hand is.
Ik ben er niet bij....Ik kan alleen jouw verhaaltje lezen.... En dat interpreteren, op mijn manier.... Ik heb dus bij voorbaat ongelijk. Maar denk er eens over....
@waterman
Dank je wel voor je reactie.
Het vechten is juist iets wat ik wil,mits ze wil praten.
Vechten kan niet alleen,maar na gesprek kan je wel inzien of gevecht zin heeft als je het beide aan wil gaan.
Tuurlijk,doorgaan is geen optie,maar oude liefde roest toch niet?
Tot elkaar kunnen komen,en daaruit verder bouwen!
Heb haar niet voorgesteld om te praten,daar ik denk geen eerlijk antwoord te krijgen,daar ze druk met haarzelf heeft enzo.
Daarbij is drempel voor mij te hoog is momenteel.
Misschien ben ik stil blijven staan,waar zij verder wilde en ging en dat ze dat alleen of met hem wel denkt verder uit te bouwen.
Hoop dat je gesprek tussen hortensia en mij ook leest en kan snappen waarom ik nog steeds strijdbaar ben.
Dat stomme wijf hihihihi,doet me hart sneller kloppen en doet me erg goed als ik haar zie.
Mis ik ons samenzijn,onze dagelijkse dingen?ja!
Maar ook na paar maanden,ergste verdriet voorbij,is liefde voor haar nog onbegrensd aanwezig,ook al heeft ze misschien nog een minnaar en had ze die al voor de breuk.
Klinkt belachelijk,ben belazert............zou je vertrouwen in haar moeten schaden,maar liefde pffffffffff
Moet afstand houden,weetbik,maar blijft zo moeilijk.
Zal ze geen contact met mij zoeken(behalve zakelijk of kinds) door eigen problemen? Geen idee!
Kan je zo lang van iemand houden,en al ben je verder omdat je er al lang mee bezig bent,zoveel desinteresse hebben?
Denk dat iedereen deze vragen heeft in deze situatie.
Maar feit is dat we uit elkaar zijn,maar ze nergens negatief op reageert,en naar mijn idee(door jou en hortensia ingegeven) me aan het lijntje houd.
Bedoel,als er totaal niks meer is,zou ze dat ook niet doen,wat voor nut zou dat hebben voor haar?
Vangnet voor hetgeen wat ze wil,maar niet lukt?
Haar kennende(denk ik momenteel) zit ze niet zo in elkaar.
Maar al goed,denk nu vaak haar niet te kennen
Groetjes marsie
Marsie
Hoi Marsie...
ik lees een heleboel dingen bij je. Dat je nog wilt vechten, dat je eigenlijk nog heel veel van deze vrouw houdt, dat je best optimistisch blijft en zo. Maar SNAP je wat er gebeurt? SNAP je wat er met haar gebeurt? Waarom ze dit doet? Ik zou als ik jou was daar tijd voor nemen. Om te proberen om te gaan snappen wat er aan de hand is, wat haar rol daarin is, en wat jouw rol daarin is. Waarom zij dit doet, wat zij eigenlijk aan het proberen is. Vooral ook heel erg bij jezelf te rade gaan. En voorzichtig met haar praten, maar eerst alleen voorzichtig aftasten.
Ik denk dat nu praten inderdaad heel moeilijk is, omdat alles op het moment heel erg in beweging is. Misschien verwacht je van haar ferme uitspraken, maar waarschijnlijk heeft ze die ook niet. Ik vrees dat zij op het moment ook niet kan praten, ook niet weet waarvoor ze dan moet vechten. En ik denk dat dat allemaal heel veel tijd nodig heeft.
Vraag jezelf af waarom ze weg is gegaan? Waar zij naar op zoek is in haar leven?
Het is volgens mij geen kwestie meer van 'oude liefde roest niet'. Er is volgens mij geen sprake van 'elkaar aan het lijntje houden'. Het is geen kwestie meer alleen maar van 'ik ben nog zoooooo waanzinnig gek op dat mens'. Maar volgens mij is het een kwestie van of je weer kunt invullen wat dat allemaal moet betekenen. Wat betekent 'liefde' voor jullie. Wat betekent 'relatie' voor jullie. Wat betekent 'vriendschap' voor jullie. Wat betekent het voor de toekomst, wat betekende het in het verleden. Volgens mij staan jullie op dat kruispunt..........
Ik kan je voorzichtig 'Huwelijk 2.0' van Pamela Haag aanraden. Het gaat over waarom relaties na een aantal jaren moeilijker worden. Het eerste deel van het boek vond ik goed, een eye-opener. Daarna wordt het een beetje pleidooi voor vrijere liefde. Daarvan moet je maar kijken wat je er van vind. Maar het eerste deel is wel goed, vond ik......
http://a.mouria.yellowmind.nl/nl/content/5495/van-3-naar-20.html
http://aaavanbelle.blogspot.nl/2011/10/het-failliet-van-de-monogamie.html
@waterman
Snappen doe ik het niet echt nee,dat is sinds maandenhet probleem dus!
).
Ik probeer het ook te doorgronden,wat is er mis gegaan,wat hadden we kunnen doen?
Denk niks om het te voorkomen!
Het groeit erin of iets dergelijks.
Mijn idee al die tijd was dat praten een eyeopener zou kunnen zijn voor mij,om begrip te kunnen krijgen van haar beslissing.
Ergens is dit ontstaan en gegroeid wat haar dit besluit heeft doen nemen.
Neem haar niks kwalijk eigenlijke,dit doe je niet zomaar even,al was het maar in belang kids.
Sleur,onvrede,gemis,geen gevoelens meer,allemaal gevoelskwesties en weet ik veel wat meer.
Maar je wilt die vragen beantwoord hebben van haar,met idee dat er desondanks met hulp en begrip iets komt/is om voor te gaan!
Vind het erg lastig om te omschrijven eigenlijk.
Jou antwoord is ene kant duidelijk,maar niet wetend hoe er mee om te gaan of te interpreteren.
Tuurlijk, ben bereid het boek te kopen,heb er alles voor over desnoods.
Voor mezelf kom ik er niet uit,echt,snap er niks van,heb het geprobeerd de laatste maanden.
Tuurlijk moet verder,ga verder,maar beetje jou verhaal lezend(meerdere keren) kan dit lang gaan duren,maanden,jaren pfffffff
Het feit blijft dat het zo niet af te sluiten is,daar vragen niet beantwoord worden(snap je het nog allemaal
Moet het afgesloten worden? Kan ik het afsluiten? Wil ik het afsluiten?
Het zou zo veel makkelijk zijn als het door ruzie of misbruik over was gegaan denk ik wel is.
Weet het niet man(althans denk dat je man bent), jij gaat hier erg diep op in gelukkig,waar andere oppervlakkig zijn met adviezen,maar wat het ook weer meer ingewikkeld maakt.
Hoop echt dat je nog wat van mijn verhaal kan maken hihihihih
Was het maar zo dat je tijd geen contact opneemt en dat ze zelf weer komt,of contact opneemt.......helaas!!!
Groetjes Marsie
@Marsie
Zomaar even een gedachte van mij hoor Marsie,
Helaas gebeurt het vaker bij stellen die heel lang bij elkaar zijn er sprake is van een bepaalde sleur , maar waar de ene dat als " gewoon" ervaren kan en happy is met alles er om heen is dat geen punt.
Bij anderen kan het weer zo zijn dat , ook met de sleur de passie is verdwenen , men het gevoel kan krijgen met zijn/haar broer of zus samen te leven en hebben /krijgen daar moeite mee. Misschien speelt de leeftijd mee en kan het een midlifecrisis zijn , wil zij misschien heel graag weer die gevoelens terug vinden die ze ooit bij jou had , een kans om opnieuw te kunnen beginnen nu het nog kan. Weer verliefd te zijn en alles wat daar bij komt kijken.
Het zegt niet dat je dan niet meer van de ex houdt , juist wel intens veel zelfs , maar op een andere manier . Niet op de manier meer als lovers. Maar daarom juist is het heel pijnlijk 00k voor haar omdat zij dat nooit had gewild, maar gevoelens kun je nu eenmaal niet sturen . Het is echt een hele innerlijke strijd en ik denk dat zij een gevoelsmens is die haar gevoel ook volgt . of het nu wel de juiste weg is of niet ....
Die andere man heeft gevoelens bij haar los gemaakt , of ze daar nu mee verder gaat of niet , ze heeft wel weer dat gevoel even (gehad) waar ze naar zocht . Niemand weet waar haar zoektocht zal eindigen , het kan zijn , dat ze denkt eigenlijk had ik het best wel heel fijn bij jou en "ziet "ze jou weer . of ze gaat verder , dat weet ze zelf ook nog niet vermoed ik . Het lijkt me voor haar ook echt heel moeilijk om op dit moment , omdat ze zelf niet kan aangeven waar het precies aan ligt , iets wat er is ingeslopen en waardoor precies ...ik denk dat daar geen antwoord op te vinden is .
Maar mss heb ik het helemaal mis , maar ik vermoed dat iemand anders me dan wel komt corrigeren
Marsie
Hoi........
ik denk dat jij wel netjes ermee probeert om te gaan. Ik lees bij jou nog wel veel respect en waardering voor haar. Dat is wel mooi, maar je moet ook een beetje om jezelf denken, he. Jezelf gaan beschermen als dit allemaal te zwaar voor je wordt. Als jij het idee krijgt dat je gewoon bedonderd wordt, en zo..... Dus mee blijven denken met haar, blijven kijken, maar ook goed voor jezelf zorgen!!!! DAT ben jij dan weer aan jezelf verplicht, he!
Ik vind dit moeilijk he.... Ik snap heel goed dat je probeert haar terug te krijgen. Dat je hoopt dat de gevoelens die er tussen jullie waren, weer als vanouds worden. En dat jullie weer terug kunnen komen in de oh zo vertrouwde relatie die jullie eens hadden. Maar uiteindelijk denk ik ook wel eens dat dit fases in je leven zijn, he.... En de fase die je af aan het sluiten bent, die is er niet meer. De fase van samen een gezinnetje stichten en opbouwen, en een stevige, vaste relatie die fase is langzamerhand voorbij aan het gaan. Het heeft geen zin je daartegen te verzetten, dat die fase aan het verlopen is. Want als het gewoon fases zijn, dan verlopen ze, of je wilt of niet.... Dan zit de toekomst in de volgende fase. En niet in de vorige....
Dat wil niet zeggen dat jullie geen relatie meer kunnen hebben. Of dat jullie geen maatjes kunnen zijn, of geen vriendjes. Maar je kunt het niet meer op de manier zoals uit de vorige fase. Want dat past niet meer. Jij, of zij, of allebei, zijn die fase aan het afsluiten. Zoals je op een gegeven moment je pubertijd af gaat sluiten, en volwassener wordt. Dan worden de waarden, normen, en levensvragen uit je pubertijd minder waardevol, minder geldig. Die worden vervangen door andere waarden, normen en levensvragen...... En dan wordt je een ander mens. Hetzelfde mens, maar in een andere fase..... Is zoiets nu ook aan het gebeuren? Zijn jullie waarden, normen en levensvragen aan het verschuiven? Zijn de antwoorden die jullie daar 25 jaar op hadden zo langzamerhand niet meer geldig? Staan jullie eigenlijk voor andere levensvragen? Is dit gewoon een nieuwe fase in je leven? Dus niet iets waar je je met alle kracht tegen moet verzetten, maar iets wat je moet gaan verkennen?
Poeh....... ik weet het ook niet, he....... Misschien herken ik je worsteling een beetje. Maar dat soort beelden heb ik er bij. Zo zit mijn leven een beetje in elkaar...... Alles is vloeibaar, niets staat vast.... Go with the flow, vecht er niet tegen........ Leer de flow lezen... zoiets.....
Voor het geval je het nog niet doorhad, ik ben inderdaad man.... waterMAN, he.........
Nou ja, sterkte!!!!!!!!!
@waterman
ooohw neem me vooral niet kwalijk , had er geen idee van dat het een mannenaangelegenheid was
Geen mannenaangelegenheid per se....
Maar antwoordje op de opmerking van Marsie....
Weet het niet man(althans denk dat je man bent)
Dus dat probleempje is nu uit de wereld......
@hortensia @waterman
Ff update,
Heb afgelopen zondag ex op bezoek omdat ik Appje gestuurd had met ik mis je.
Ze is meteen langs gekomen om het 1 en ander uit te spreken zoals ze zei.
Al goed,ze heeft veel gehuild en veel verteld.
Mijn fout was/is dat ik te weinig met haar deed en het was sleur en haar grenzen waren bereikt.
Andere man is nog serieus,maar er zijn veel irritatiepunten.
Hij claimt,verstikt enz
Positieve punten.
Mijn zoon vakantiewerk gegeven,kookt lekker,en danst met haar(allemaal waar ik niet aan voldoe)
De middag was fantastisch,we hebben alles gedaan zonder sex te hebben gehad.
Knuffels,aaien,zoenen,voor beide echt helemaal top.
Avond en nacht leuk geappt over van alles en nog wat.
Ze vond het allemaal top en heeft constant moeten huilen ook onder appen,maar vind wel dat ik aan mezelf moet blijven denken en doorgaan hoe ik nu leef.
Ze weet het niet meer,mijn leven is een puinhoop nu zegt zegt.
Maar nu:
Gister mijn dochter gehaald,ze was blij om te zien maar geeft geen antwoord op hoe nu verder.
We appen nog wel,maar zonder onderwerp aan te snijden.
Ze appt dat ze mijn auto heeft zien staan op werk,mijn foto heb zien veranderen onzin dingen dus.
Haar vriend is op vakantie en heb haar gevraagd of ze hem mist,ja en nee is antwoord,maar ook daar wil ze niet verder op ingaan.
Je snapt het wel,Marsie is momenteel van de leg,en ik denk in wachtkamer te zitten wat ik niet wil.
Misschien wacht ze tot hij terug is om te kijken hoe dan,maar dat is iets wat ik wel begrijp misschien,maar ook inhoud dat ik 2e keus bent
Echt het was top,maar dit zegt mij dat dit niet goed is,behalve als ze meteen voor mij had gekozen toch?
Ik geloof en zie dat ze behoorlijk van de leg is,maar toch......
Zeg het maar,
Groetjes Marsie
Hoi Marsie,
Ik weet niet zo goed wat ik je moet zeggen..... Jij zit er het dichtste op, dus jij moet vooral goed kijken, en goed naar jezelf luisteren. Maar ik denk dat je gelijk hebt dat zij van de leg is, momenteel. Al eerder heb ik gezegd dat ik denk dat zij eigenlijk niet bij die nieuwe man haar stabiliteit moet zoeken, maar eerst bij een bekende of vriendin of zo. Praten met buitenstaanders. En eigenlijk geldt hetzelfde voor jou: heb jij een vriend, familielid of iets, waarmee jij zaakjes door kunt spreken?
Bij haar krijg ik erg de indruk dat zij er op het moment helemaal niks van snapt. Van haar leven, wat er met haar gebeurt en zo. Maar dat moet ze zelf uitzoeken, zonder jou of die nieuwe man, en daar kan jij niks aan doen. Waar jij wat aan kan doen is jouw stabiliteit terugvinden. Zelfs gaan nadenken over jouw leven, en de invulling daarvan. Zelf de basis terugvinden, die er is zonder haar. Van daaruit kijken of zij een rol kan/wil spelen, die acceptabel is voor haar. Maar voor jou zou ik zeggen dat jouw stabiliteit momenteel topprioriteit is. Pas als dat redelijk onder controle is, pas dan kan je je met haar bemoeien.
Misschien wacht ze tot hij terug is om te kijken hoe dan,maar dat is iets wat ik wel begrijp misschien,maar ook inhoud dat ik 2e keus bent
Echt het was top,maar dit zegt mij dat dit niet goed is,behalve als ze meteen voor mij had gekozen toch?
Ik vrees dat dit het grote probleem is.... Als zij jou als tweede keus ziet, als iets om achter de hand te houden, dan is dat waarschijnlijk geen invulling van het geheel waar jij erg gelukkig van wordt. Dat komt jouw stabiliteit niet ten goede, dan is ze over jouw grenzen heen.... Dan moet je niet goedvinden.
Pfffffftttttt... probeer een beetje je rust te houden! De achtbaan gaat al hard genoeg.
@waterman
Morning,
Die achtbaan gaat als een malle momenteel.
Heb hele goede vriend ja om mee te praten,maar ook die weet het ff niet!
Bij hem zijn we op feest geweest en wat hem en iedereen opviel is dat ze veel naar mij keek(heb ik niks aan natuurlijk).
Die dag erna is ze bij mij geweest met die hele fijne middag.
En toch zit ik op 1of andere manier te wachten met gevoel wat ik alleen in begin had.
Laatste dagen geen contact met elkaar gehad,soort en met terug bij af zeg maar,wil het niet maar kan het niet weerstaan.
Alles spookt door je hoofd,negatief en positief,wat te doen!
Bellen,mailen,appen,zou niet zo slim zijn maar toch.....
Weet dat ze er zelf uit moet komen en dat ik daar niks aan kan helpen.
Nadeel is alleen dat ik vrees dat ze makkelijkste weg kiest,en situatie zo laat.
Mijn zoon heeft vakantiewerk bij hem,hij blijkt van zijn vrouw af te zijn,dit zal allemaal mee doen in haar gedachte.
Geloof dat het voor beide moeilijk is,anders had ik vast wel wat gehoord lijkt mij.
Heel gemeen,maar als ze eerst is afscheid van hem neemt,dan is het makkelijker denk ik om afstand te nemen van haar.
Bedoel,hij kan invloed uit oefenen en ik zit 2km verderop en kan niks behalve hopen,weet ook niet of ze dit zal bepraten met hem.
Denk het niet,want ze had al gezegd dat ze niet durfde te vertellen dat we elkaar ontmoet hebben.
Kon ik maar in haar hoofd kijken,of via camera meekijken hihihihi.
Geen idee of ze iemand praat ofzo,vast wel,maar wie weet ik niet,daar zegt ze niks over.
Lijkt mij dat je dit niet alleen kan verwerken toch?
Weet wel zeker dat het geen gemeenschappelijke vriend zal zijn,dan had ik het vast wel geweten
Thans man voor je reactie,
Jij hebt helaas ook geen glazen bol
Hoi Marsie,
Pfffffffttttttttttttttttttt............... wat een moeras he.....
Ik denk dat er twee spelertjes zijn. Jij en zij. Met ieder een eigen rolletje. En dan nog wat ruis op de achtergrond. Hij, en zo.... Maar haar rol is heel duidelijk deze mess uitvogelen. Net als iedereen heeft zij drie taakjes in het leven: 1. jezelf zoeken, jezelf leren kennen, 2. anderen daarbij niet al te veel schade te doen, en 3. trots zijn op jezelf. Van die drie taakjes is zij heel hard bezig met de eerste: ze is zichzelf aan het zoeken. Van de andere twee taakjes, daar maakt ze op het moment een beetje een potje van. Begrijpelijk wel een beetje, want taakje 1 is enorm ingewikkeld...... En naarmate zij weer meer van zichzelf snapt, kan ze ook weer zorgen dat ze een houding naar jou heeft, en weer een beetje beter in haar vel zit. Maar..... het zijn HAAR taakjes, het zijn HAAR rolletjes. Niet die van jou. En jij kunt daar ook niks aan doen. Als ze nu te snel naar die ander rent, gaat haar taakje 1. waarschijnlijk de mist in, maar, nog steeds, daar kan jij niks aan doen, daar kan jij niks voor haar betekenen.
Jouw rolletje in dit afgrijselijke toneelstuk is jezelf overeind houden. No matter what, jij moet dit doorkomen. Das belangrijker nog dan of je er samen met haar doorkomt. JIJ moet hier weer uitkomen. Jij moet weer stabiliteit zoeken, jij moet weer rust zoeken. Of zij daarin meegaat, of zij daarna er nog is, dat is in mijn ogen minder relevant dan dat jij er door moet komen. Voor jou betekent dat volgens mij afstand zoeken, rust zoeken, haar haar rolletje laten uitspelen, en zorgen dat jij niet meer zoooooo afhankelijk bent van de uitkomst van haar zoektocht. Ze gaat hoe dan ook deze zoektocht voortzetten, er is werkelijk niets wat jij daaraan kan doen. Alleen maar accepteren dat het zo is, en zelf op zoek gaan naar JOUW leven. Niet jullie leven SAMEN, maar JOUW leven. Pas als de zaak een beetje settled, pas als alle storm een beetje weg is, pas dan kan je kijken of er nog sprake is van ietsje samen. Maar nu is dat eigenlijk volkomen irrelevant op dit moment. Ieder zijn eigen rolletje, en blijkbaar niet eens een gezamenlijk toneelstuk......
Afstand zoeken, blijven kijken, tijd zijn werk laten doen. Op de been blijven...... Dat is denk ik de goede raad nu.... Hopen dat zij ook nadenkt.....
Pfffftttttt... ik wou dat ik het wist, hoor....
@waterman
Thanks man,
Hoop dat het mij gaat lukken afstand te houden.
Ben ver terug geworpen momenteel,wou dat het nooit gebeurt was aan ene kant,dacht het plekje gegeven te hebben,maar wat er toen gebeurt had ik nooit gedacht!
Geen idee hoe lang dit gaat duren,of genadeklap,of wat dan ook,maar hoop snel weer positief te kunnen zijn,Iig weer normaal functioneren.
Life sucks momenteel pfffffffffff
Groetjes Marsie
marsie
Op dit moment is het denk ik verstandiger dat jij je meer op jezelf gaat focussen en niet heel je focus op je ex richt . Het is heel logisch dat je dat doet omdat je er ontzettend veel verdriet van hebt , maar jou gepieker erover en jezelf heel de tijd in een afwachtende houding te plaatsen beperkt jou om enigszins aan je verwerking te kunnen gaan beginnen.
Als je de hoop dat het goed komt zou kunnen laten varen en je er op richten kunt dat alles nu is zoals het is , met al het verdriet dat daar bij hoort , dan denk ik dat jij jezelf niet zo heel erg op slot zet , zoals je nu wel doet . Wat waterman ook zegt , dan ben je wel met jezelf bezig en voor je eigen bestwil moet je het dan wel een beetje loslaten.
Op dit moment schommelt zij waarschijnlijk ook heen en weer , ook zij denkt constant aan wat jullie hadden en ze zal het daar ook best moeilijk mee hebben.
Bedenk je ook marsie , stel dat ze terug zou komen , wie zegt dat ze dan voorgoed zal blijven .
Mensen zijn erg veranderlijk , niemand heeft de garantie dat de partner altijd bij je blijft . En in hoeverre zal dit incident tussen jullie in blijven staan, zou een relatie zoals jullie die vroeger hadden wel weer mogelijk zijn . Of zouden verwijten bij het minst of het geringste de kop op kunnen steken.
Ik denk wel dat je ervoor moet oppassen dat andere mensen misschien familie, kennissen of vrienden , zich niet hierin gaan mengen , want dat maakt vaak de zaak erger als dat het is . Mocht ze nog besluiten alsnog om naar jou terug te gaan , dan zouden de zogenaamde hulp van vrienden en familie die weg zomaar af kunnen snijden. Hou het wel als iets van jullie en geen bemoeienissen van andere mensen al zouden ze het nog zo goed bedoelen , het wordt dan een verdeling van twee kampen , waar je echt niet op zit te wachten.
Marsie probeer het als voorbij te beschouwen voor je eigen heling , zet je leven weer op de rit . Ga van het ergste uit dan kan het altijd nog meevallen .
Sterkte en ik hoop dat je toch ergens een beetje de energie kunt vinden om jezelf weer een beetje terug te vinden..