Hallo,

Ik ben op zoek naar advies. De situatie luidt als volgt, samengevat:
3 jaar terug het begin van een liefde op het eerste gezicht relatie. Deze is uitgegroeid tot een ware liefde gevoel van beide kanten en er zijn 2 jaar lang veel leuke dingen gedaan en romantiek. We waren elke dag samen en onafscheidelijk. Het laatste jaar ben ik op mijzelf gaan wonen, ver van elkaar vandaan. Daardoor was er minder contact als eerst maar nog steeds vrij veel. 3x per week of meer.

Aan het begin ging dit goed en was het mooi. Maar door omstandigheden en pech en situaties (meerdere..) waar ik in terecht ben gekomen ben ik mezelf verloren. Ik was gefrustreerd en blowde vrij veel. Deze frustraties zijn omgeslagen in desinteresse en onderwaardering van de vriendin. Ik heb beklaag gedaan over haar onsportiviteit en eiste veel, ze was nooit goed genoeg voor me. Zij heeft meerdere malen aangegeven hiervan te balen, maar door het "ware-liefde" gevoel kwam dit niet bij me aan en ging ik er van uit dat het goed zat. Ik heb haar steeds meer laten gaan eigenlijk. Ik kon mezelf niet meer gelukkig maken en daarom haar niet. Zij was onbewust degene die het geluk in mijn leven was.

Nu ze met een ander heeft gezoend en het daarna uit heeft gemaakt had ik een harde reality check. Ik heb me het bovenstaande gerealiseerd. Er is sindsdien 1 week geen contact geweest en er is volgende week een afspraak.

Ik wil er alles voor doen om het goed te maken. Het vreet aan me en ik ben een lul geweest. Ik lees veel op internet over dit en schrijf erover voor mezelf. Mocht het ooit goedkomen wil ik dit samen met haar verbranden.
Ik heb het haar aangedaan om dit te doen, andere berichten kwamen namelijk niet aan! Maar nu is het gebeurt.

Wat moet ik op dit gesprek doen, om nog een deur open te laten? Ze zal haar spullen op komen halen en de sleutel in komen leveren. Of zelfs het hele gesprek afzeggen? Het zal voor mijn gevoel namelijk van deze dag afhangen. Vriendinnen zullen haar zeggen dat het beter is zonder mij. Maar toch is er nog emotie. Dat komt omdat 3 weken terug nog fonkelende ogen waren. Zelfs meerdere malen dat jaar geprobeerd te stoppen met blowen maar 3 weken terug weer gestopt

- instemmen dat het een goed besluit is en mijn ogen niet anders geopend konden worden. Aangeven volledig te stoppen door het blow spul samen weg te gooien. Hierdoor zal ze inzien dat ik mezelf wil veranderen.
Maar wat en hoe moet ik verder reageren? Ik weet het niet. Ze is een intelligente meid. Verhaal doen over het afgelopen halfjaar, zodat zij inziet dat ik het eindelijk inzie? maar ook waarom ik me zo heb gedragen?

Ik begrijp dat ik mezelf in een erg lastige situatie heb gewerkt, maar wil het op de best mogelijke manier doen.

Alle wijsheid is welkom

liefs van een gebroken en verscheurd hart.