Ik heb het deze week definitief uitgemaakt (zie mijn vorige blogs).

Kort : wij hebben een lat-relatie, maar ik voelde heel weinig betrokkenheid van zijn kant uit, alleen de "nodige" momenten wou hij mij zien, anders had hij nooit tijd, terwijl hij thuis eigenlijk niet veel uitsteekt (ik deed zijn strijk, en als er al een gepoetst werd, was het ik die het deed).

Heb hem heel vaak aangegeven dat dit zo niet verder kon. Dat ik wel een beetje meer verwacht van een relatie. Hij zou zijn best doen, maar :

Hij gaat skiën (vanmorgen vroeg vertrokken) en vond het niet eens de moeite waard me nog te zien voordien, en ook niet achteraf (toch niet concreet, zogezegd wist hij niet hoe lang hij onderweg zou zijn).

Had geen tijd meer voor me, moest zijn valiezen pakken en strijken, maar woensdagavond wel nog een hele avond bij "een vriendin" haar computer geïnstalleerd.

Ik ben woensdagmorgen uit zijn huis vertrokken en heb mijn (weinige) spullen meegenomen. Woensdagavond geen telefoon meer opgenomen van hem, en het donderdag per mail uitgemaakt.
Per mail, omdat ik me niet weer wou verdedigen aan de telefoon, en niet weer zijn eindeloze discussies wou aanhoren, en me misschien weer zou laten vangen aan zijn woorden. Want woorden zijn maar woorden, er volgen nooit daden.

Hij wist weer niet goed eerst "wat hij nu weer misdaan had", zei hij.
Om dan later te zeggen dat hij er inderdaad een zootje van maakt in de liefde, en dat hij een dommerik is (je hebt gelijk, schreef hij).

Toen niets meer laten weten, en hem zelf ook niet meer gehoord.

Nu is hij vertrokken, voor een hele week, en denk ik : hij zal daar wel lekker het beest gaan uithangen, terwijl ik hier zit met mijn verdriet. Ik weet dat ik hier niet mag over nadenken, heb het tenslotte zelf uitgemaakt, maar toch ... waarom heeft hij niet gevochten voor mij?

Ik kan er gewoon niet bij hoe sommige mensen denken over de liefde en relaties. Ze blijven erin hangen, maar anderzijds doen ze compleet geen efforts voor hun partner.

IK BEGRIJP HET GEWOON NIET, en dat doet pijn.

En ik ben zo bang dat er veel van dat soort rondlopen. Ik hoor niet veel anders meer tegenwoordig.

MANNEN, reageer eens, en laat ons vrouwen eens weten dat er nog goeie mannen zijn ook!!!!
En dat dit allemaal niet normaal is en als de norm wordt gezien tegenwoordig.

Dat we niet met minder moeten doen ... Kom laat het ons eens weten, het zal ons deugd doen!