Aan allen

afbeelding van vraagoverliefde

Als je uit elkaar gaat is het verdriet maar na lange tijd iemand nog missen of terug willen is een psychologische kwestie. "You want what you can't have" Het valt me ook extreem op dat er op deze site bijna geen mensen zitten die zelf de relatie beëindigt hebben. Ik ben zelf ook een paar keer de pineut geweest en waarom mis ik deze meiden, waarom wil ik ze terug bij mij. Omdat ze mij hebben afgestote. Ik heb geleerd om tegen mijzelf te zeggen "ze vond me gewoon niet leuk genoeg" op deze manier beantwoord je voor jezelf een boel vraagstukken. Ik heb ook geleerd om te begrijpen dat dit niet met je persoonlijkheid te maken heeft maar puur met "potjes en deksels" Leer te accepteren, waardeer jezelf, zie in wat je waard bent. En als je die nieuwe Jacob tegen komt, nieuwe kansen en nieuwe ronde! Laten we het liefdesverdriet staken! Is dit het ons dan echt wel waard? Ik heb mijn ex van 2008 jaren gemist, verdrietig geweest. Jaren in een stuk! Het is me niet waard geweest en heeft me een boel tijd gekost. Zonde!

Vind dat jij het beste verdient en iemand die ook maar één seconde over je twijfelt is je niet waard! Op dat moment verdien je beter en ze zijn er voor ons allemaal! Leef in overvloed!

Als afsluiter:

Geluk.

Geluk is weggelegd voor iedereen.
Maar het is ongrijpbaar als een vlinder.
Geluk is stralend als een bloem.
Het kan niet worden uitgedrukt in poëzie.
Het duurt soms maar een fractie van een uur.
Maar in het hart blijft het bestaan tot in eeuwigheid.

afbeelding van tijdelijk wrak

@vraagoverliefde

Liefdesverdriet staken is natuurlijk geen optie. Wanneer je toekomstbeeld van het ene op het andere moment in duigen valt zul je door alle gevoelens van verdriet, frustratie, boosheid en ellende heen moeten gaan. Je hebt zelf jaren gerouwd om een verloren liefde dus je kent het gevoel...Waar ik je gelijk in geef is dat iedereen absoluut de moeite waard is en je jezelf moet waarderen. Dit is iets wat ik ook zeker doe. Toch rouw ik om mijn verloren liefde en het toekomstbeeld wat ik voor ons samen had...

afbeelding van vraagoverliefde

mee eens

mee eens en rouwen is gezond. Dat zeg ik ook niet.

Ik heb mezelf er echter regelmatig op betrapt dat op het moment dat je geluk voelt. Je weer verdrietig word. Puur omdat je niet wilt. Puur omdat je achteruit blijft kijken. Maar wat valt er achteruit nog te halen? (op enkele uitzonderingen na) en we willen allen die uitzondering zijn. Echter zijn die uitzonderingen vaak ook niet van lange duur.

Je verdient beter man! Ik weet niet hoe lang het geleden is voor je! Hoop dat je snel gelukkig word.

afbeelding van Melanie..

gewenning

Ik ben het er mee eens, je leven staat op z'n kop. Alle dromen die je had vallen weg en daar sta je dan ALLEEN ( eigenlijk ben je niet alleen want er zijn genoeg mensen om je heen, maar zo voelt het wel). Mijn moeder heeft een keer tegen me gezegd, dat ik gewend ben geraakt verdrietig te zijn. Dat ik stappen moet ondernemen om dat te doorbreken. Ik heb mezelf aangeleerd dat het altijd slecht gaat( terwijl het helemaal niet slecht gaat, alleen het verdriet om mijn ex). Ze zeggen; Don't look back, you're not going that way..
groetjes,

Mel