twee weken geleden kwamen mijn ex en ik op het idee om friends with benefits te worden, hier heb ik ook een blog over geschreven (http://www.ldvd.nl/blegh-weer-het-kutgevoel-terug). Uiteindelijk nam hij de beslissing dat we het niet moesten doen. Ik heb het uiteindelijk die week ook losgelaten en ingezien dat hij mij voor dat ook helemaal niet meer waard is. Hij heeft mij (zonder opzet welliswaar) gekwetst en enorm pijn gedaan, die daad heb ik losgelaten en "vergeef" ik hem, maar een sorry oid voor de laatste tijd heb ik niet gekregen. Ik ben meer waard dan een fuckbuddy voor mijn ex te zijn!
1,5 week nadat hij het idee afgebroken had, kreeg ik een appje dat hij alleen thuis was (het 'code woord'). Ik moest even heel hard lachen, daarna heb ik geantwoord: ik dacht dat jij er zo zeker van was om het niet te doen? (antwoord; haha ach ja fuck it.. waarom ook niet)
Ik wist niet zo goed wat ik er nu mee moest, ik wilde graag even peilen wat hij ervan wilde etc. Ik heb hem dus aan het lijntje gehouden (misschien niet heel fair van mij) en het mee gespeeld (niet afgesproken want ik kon niet). De volgende dag en de dag erna kreeg ik beide dagen wéér appjes: alleen thuis (wederom kon ik niet). De laatste dag (vrijdag) hebben we ook nog wat meer geappt. De zondag die ik in mijn vorige blog(zie link hierboven) beschrijf, dat we appcontact hadden, heeft hij mij wat verteld wat niemand anders mocht weten, als het uit kwam was het de enige mogelijkheid dat het van mij gekomen is. Dan zou ik en hij en degene van het 'geheim' een probleem hebben. de gebeurtenis: hij zou op een lamme zaterdagavond met zijn ex(diegene voor mij) geneukt hebben terwijl zij een vriend heeft.
Ik kwam er die vrijdag op terug dat ik dat niet kon begrijpen van haar kant, maar ook niet van zijn kant dat hij er aan mee speelt. Toen zei hij; geloofde je dat echt? je bent niet goed of te goed gelovig, wat denk je? dat ik met haar seks heb na alles wat er gebeurd is?
Kortom: hij had het hele verhaal verzonnen.

Nu waar ik mij ongerust om maak: dit is niet de jongen die ik ken. Ik heb het idee dat hij heel erg in de knoop zit met zichzelf. Nu is dit mijn zorg niet, en hier zou ik me ook echt geen zorgen om moeten maken; het is zijn probleem niet de mijne. maar toch word ik er onrustig van en op een of andere manier geef ik nog wel om hem (niet in die vorm als in een relatie, maar anders). Dat is ook een stuk karakter van mij: ik ben heel zorgzaam. Ik merk dat hij niet zichzelf is door bijvoorbeeld zon verhaal te verzinnen, zo 'kinderachtig' is hij niet, daarnaast: hoe verzin je zo'n verhaal? waarom wilt ie geen seks met zijn andere ex 'na alles wat er is gebeurd' maar wel met mij? Ook is hij een hele standvastige, mentaal sterke jongen, hij maakt zijn beslissing en daar blijft hij ook bij. Waarom krabbelt 'ie nu alsnog terug om toch wel voor het FWB idee te gaan..?
Al zou het zijn om een stom grapje met mij uit te halen of een spelletje met mij te spelen, ook dat is niet zijn ding. Hij is volwassener dan dat.
Ik maak me zorgen omdat hij na de zomervakantie stage gaat lopen binnen defensie en daarna het leger zelf in gaat. Als het echt zo is wat mijn gevoel zegt, dat hij in de knoop zit met zichzelf, zal hij dat niet gaan redden. Ik weet hoe graag hij het wilt, en het zou zo enorm zonde zijn als hij dit niet zou halen.. Hij is een binnenvetter en zal er daarom ook niet met zijn vrienden of iemand anders over praten.
Ik hoef zelf geen antwoorden van hem op mijn vragen, maar ik hoop dat hij hier over nadenkt en ik hoop zo dat hij er iets mee doet in plaats van het weg te wuiven.. Ik gun hem zijn droom. Ik wil het er graag met hem over hebben maar ik weet dat als ik hem erover app, het meteen verkeerd aan komt en hij weer aangebrand zal reageren. Ik dacht om er met een vriend van hem over te praten, of toch met hem afspreken en hem in de veronderstelling laten dat het een seksdate is, maar hem er dan toch mee te confronteren...
Ik maak me zorgen en ik weet niet wat ik er nu mee moet..