Niet bevallen van vreugdig nieuw leven.
Soms lijkt het een eindeloze depressie, niets kan het bezweren. Ik doe, ik doe, ik doe, al het mogelijke. Maar dan toch ineens weer om zes uur 's ochtends wakker worden, zonder enige verdediging overgeleverd aan gedachtes aan wat was, wat nu met een ander gedeeld wordt. Mijn leven van wonden likken steekt zo mager af bij de volheid van liefde, vrolijkheid, samenzijn, ooit zo gekoesterd en uniek bevonden: verbannen nu en blijkbaar inwisselbaar.

Ik ben zo moe van zoveel verdriet, dat maar duurt en duurt en duurt en duurt. De langzaam maar zekere totale afbraak van het contact, omdat we het zo goed wilden doen, maar zij ook niet meer weet hoe ze geweten, schuld, mijn pijn en nieuwe geliefde bij elkaar moet houden.

Dames, heren, stuur troost! De herfst in volle vaart, ik kan al op de agenda zetten: de eerste feestdagen zonder haar, de eerste oud en nieuw zonder surinaams traditionele "wassi", straks een jaar zonder haar, ons jubileum jaar zonder haar, haar eerste verjaardag die ik niet zal vieren, en dan, als de lente alweer een feit is mijn tweede...

Give me hope jo'anna
Mails welkom
Mooie zwarte single lesbische vrouwen ook!

Sterkte aan jullie allen ook zo aan de vooravond van de donkere dagen!

Brasa,

Pipster