Ik herken het Peter. Ik heb na zoveel maanden ook opeens hetzelfde gevoel. Alsof ik weer terug ben bij een paar maanden geleden. Ik weet dat het de pieken en de dalen zijn, je maakt nog even een flinke dip door voor je weer verder bent in het verwerken. Het lijkt dan net of je een paar maanden terug bent in de tijd. Ik had het eergister erg, nu gaat het gelukkig weer beter.

Het hoort er allemaal bij, ik voel namelijk precies hetzelfde. Om op je vragen terug te komen, het is mijns inziens zeker niet verstandig om een gesprek met haar aan te gaan. Ten tweede over hoe je ermee moet omgaan; laat het gewoon over je heen komen, ook deze (diepere) dip trekt weg. Zoek wat vrienden op, praat er desnoods even over en vervang zogenaamde gedachtes aan leuke momenten die je had met haar door minder leuke momenten die je zeker met haar hebt meegemaakt. Denk aan die momenten als die gedachtes bij je opkomen. Bij mij helpt het zeker.

groetjes roel

Ik ben 'blij' om te lezen dat het normaal is om af en toe terug te vallen in een dip. Het moeilijke is en blijft dat je gevoel erg sterk is. Rationeel is alles wel verwerkt maar dat verdomde gevoel komt steeds weer terug. Ik stel misschien ook wel hoge eisen. Je bent alleen en je mist iemand. Sterke gevoelens van vroeger komen dan snel terug en overmannen je meteen. Ik sprak laatst toevallig nog mijn ex schoonvader (wat overigens een goede man is). Ik vertelde hem over mijn gevoelens en hij begreep mij. Hij vertelde mij dat ik door moets gaan waar mee ik bezig ben. Leuke dingen doen, werken en nieuwe mensen ontmoeten. Accepteren dat je verdriet hebt, af en toe terug kijken naar de mooie momenten maar vooral vooruit kiken. Hij verzekerde mij dat er moment komt dat je iemand ontmoet waar je nieuwe gevoelens voor ontwikkelt. Pas op dat moment sluit je het verleden af en ben je pas echt bezig met de toekomst. Ik haalde wel wat kracht uit zijn woorden. Maar voorlopig gaat het met pieken en dalen. En nu ik weer hoor dat mijn ex verhuisd is en samen is gaan wonen met haar nieuwe vriend doet het toch allemaal weer pijn en voel ik me soms heel klein en ongelukkig worden. Ik probeer maar zo veel mogelijk vooruit kijken. Hoe lang duurt dit nog?

Misschien ontmoet je voorlopig nog niet iemand maar zij hij er komt een moment dat je plotseling iemand ontmoet waar je gevoelens voor krijgt. En dan zit je er opeens midden in.

Ik herken het ook, was 7.5 jaar samen, trouwdag stond vast(alles was geregeld) en toen verliet hij me voor een ander en kon alles worden afgeblazen.En ik had het niet zien aankomen, we hadden het echt goed samen.
Dit is nu 9 maand geleden, maar wat voel ik me vaak eenzaam en ik mis mijn ex nog iedere dag.Het doet zo'n pijn te weten dat hij met haar samenwoont, samenleeft.Wat jou exschoonvader zegt is mooi, hij heeft vast gelijk, ik wou dat het al een jaar verder was,zo zwaar om steeds weer die dipjes te hebben, maar laat het maar toe.
Gister was ik jarig, mijn eerste verjaardag zonder hem, fijn met alle mensen om me heen die om me geven, maar wat was het kaal en anders.Ben blij dat de dag voorbij is, nu even geen bijzondere dagen in het vooruitzicht.

Maily:)