Jij bent de enige die je kan helpen.....

Jouw dilemma is het kiezen tussen verstand en gevoel. Ik zou je aanraden je gevoel te volgen, maar... weet je wel wat je gevoel is? Verwar je verliefdheid niet met liefde? Hoe is het over 5 jaar (denk je), als je met "de ander" verdergaat? Hoe is het over 10 jaar, als je met je vrouw verder gaat?

Zo kan ik nog wel uren doorgaan. Dat zal je twijfel niet helpen... wat dan wel? Ik weet het niet. Maar zoals iedereen hier, kan ik alleen maar echt uit eigen ervaring spreken:
na jarenlang aanmodderen verbrak mijn vrouw vorig jaar aug. onze relatie. Ik was het daarmee eens, en we waren er beiden verdrietig om, want we gaven nog om elkaar. Na een korte tijd besefte ik echter, dat ik niet zonder haar door het leven kon! Dat zij uit mijn dagelijkse leven zou verdwijnen, was een ondraaglijke gedachte. Toen besefte ik, dat ik echt van haar hield. Dat zei ik haar natuurlijk, en zij vond het voornamelijk zielig voor mij, dus probeerde ze mij zo goed mogelijk voor te bereiden op wat het onvermijdelijke leek op termijn: een definitieve scheiding. Ook voor de kinderen zou het liefst bij mij blijven, maar door gebeurtenissen in het verleden, was zij een gevoel kwijtgeraakt, dat voor haar noodzakelijk was om een relatie te kunnen hebben. In het weekend waren we nog wel bij elkaar, en langzaam maar zeker groeide bij haar het besef, dat ze toch ook van mij hield. We zijn nu weer bij elkaar; hebben een nieuwe, mooie, gelukkige start gemaakt.

Zij had (bijna) een relatie met een ander, maar heeft dus eindelijk voor de "echte" liefde gekozen. Wat jij aan mijn verhaal hebt? Misschien helpt het je gevoelens te kunnen vergelijken voor je vrouw tegenover die voor je "minnares". En dan kan je dat misschien plaatsen in het verleden-heden-toekomst.

Maar als laatste: ik vind wel dat je je gevoel moet volgen; niet voor "het praktische" alleen bij elkaar blijven.

Sterkte!

Begrijp het eigenlijk nie goed hoor je vroeg geen raad om een affaire te beginnen maar als het op scheiden aankomt dan wil je het juiste doen ?? Volgens mij heeft jouw huwelijk noch je relatie enige slaagkans sorry hoor

mieke
Je zegt eigenlijk heel weinig over je relatie met je vrouw. Hoe was die tot je verliefd werd?

Waar gevoel en verstand samengaan, ligt de juiste beslissing.
Wanneer het of gevoel of verstand is, zou ik voor verstand gaan. Ons gevoel wordt al te vaak door emotie, instinct, voorbijgaande zaken, hormonen en lentekriebels beïnvloed.
Wie van ons is niet ooit eventjes verliefd geweest op de verkeerde? En zich achteraf de bedenking gemaakt: wat heb ik daar nu toch in gezien?
Ik zou voor verstand gaan. Je beslist uiteindelijk niet alleen over je eigen 'geluk', ook over dat van je vrouw en je 4 kinderen. Door te huwen en vooral door kinderen te krijgen heb je een engagement aangegaan. Als je het geluk van je gezin nu opzij zet, zal het je blijven achtervolgen. Kan je gelukkig zijn wanneer je weet welke schade aan je geliefden toebrengt? Weegt dit op tegen verliefdheid ? Je hebt al lang genoeg geleefd om te weten dat verliefdheid over gaat. Of was je ooit niet ook verliefd op je vrouw...?
Misschien kan je proberen de relatie met je vrouw terug nieuw leven in te blazen. Dan komen gevoel en verstand misschien terug samen ?
Veel succes.