Er zijn momenteel 0 gebruikers en 9 gasten online.
40 jaar en single
zoals de titel al zegt.. 40 jaar en single.. ik geef toe dat ik me daar best druk over maak.. Alle vrienden zijn gelukkig met iemand en dat had ik ook.. Alles is weg en je moet weer opnieuw beginnen.. Vertrouwen is ook heeeeeeeeeeeel laag op dit moment, dus ik vroeg me af hoe jullie daar in staan.. Qua leeftijd, qua vertrouwen enz..
En dan denk ik ook vaak.. zou het niet beter voor me zijn om eens een jaartje niet op "zoek" te gaan?
Ben wel benieuwd wat jullie mening is, aangezien er altijd wel dingen tussen staan waar je iets aan hebt..
- Daan73's blog
- login of registreer om te reageren
Gebruikerslogin
Navigatie
Recente blogs
- No. 22 San Diego Place rallies very last Boise Country 27-16
- #Woof: Huskies Decide on Up Michigan LB Go
- How considerably does it selling price towards seize a rookie out of the portal?
- Activity THREAD: Miami Hurricanes at Temple Owls
- K-Nation Slate: 7. 3. 12
- Even more and further more, Dabo seems
- Spring Freshman Emphasize: ASU Soccer QB Jaden Rashada
- Nooit gedacht dat dit nu mijn leven zou zijn
- 2023 NFL Mock Draft: What would certainly a brewing Lamar Jackson move indicate for Round 1?
- Afgewezen door vrouw na maandenlang versierd te zijn geweest
Recente reacties
Syndicatie
Archief
- Februari 2003 (7)
- Maart 2003 (1)
- April 2003 (6)
- Mei 2003 (19)
- Juni 2003 (25)
- Juli 2003 (12)
- Augustus 2003 (24)
Daan73: relatie sabbatical
Was het eerste wat mijn therapeute tegen mij zei, toen ik haar vorig jaar "heart broken" bezocht. Met de aanvulling,..... kan je je herinneren dat ik je dat advies enkele jaren geleden ook al had gegeven.....toen je hier samen met je ex kwam om jullie relatie goed af te sluiten t.b.v jullie kind ? Neem eens een jaar voor jezelf, even niet investeren in een ander, maar in jezelf. En ga de bijzondere dingen eens ervaren die gaan gebeuren met je.
En ik dacht,..plus/minus een jaar,....alleen,....leven zonder vrouw/relatie,..leven als een monnik,...muren al op mij af zag vliegen......," no one in the back" als afleiding,..... not doing the wild thing,..... haar laten groeien op plaatsen waar dat "yuuuukkkk" is, maar het wegscheren nu niet nodig. En,........het was goed. Op jezelf terug geworpen worden, leren met jezelf te zijn is een verrijking.
Ok,ok, ik erken ik heb het geen vol jaar kunnen volhouden. Maar het was goed om tijd en ruimte voor mijzelf te leren nemen. Je leert jezelf er beter van kennen. Hoeft uiteraard niet voor iedereen de oplossing te zijn.
weet je..
Dank je Torn, ik denk ook dat het zo is wat je zegt, maar idd.. het idee alleen al.. Ik moet ook investeren in mezelf, dat weet ik, maar ik denk ook.. ik ben 40.. En een jaar is natuurlijk een richttijd.. Hoeveel maanden was het bij jou dan en ben je gaan zoeken of?
En de angst alleen te blijven is ook zoiets..
@Daan73: Vertragen
Ik ben ouder als jij. Ook al komt dat hier niet altijd zo over.
Ik heb dat jaar niet echt als uitgangspunt genomen. Meer het besef dat "vertragen", zoals mijn "peute" dat noemde, of een pas op de plaats te maken in mijn leven, voor mij wel eens heel goed zou kunnen zijn. En "2 be honest", het verlies en verdriet was er op dat moment zo diep ingeslagen dat ik gewoon niet anders kon. Niemand had het op dat moment kunnen weg nemen voor mij, en ieder ander had ik op dat moment te kort gedaan relationeel.
De angst voor alleen zijn herken ik echt. Tijdens mijn sabbatical periode drong het besef bij mij door dat ik eigenlijk nooit echt lang alleen ben geweest sinds mijn 20'er jaren. Er was altijd wel "iemand" in mijn leven. Altijd wel "iemand" waarmee ik in relationele zin mee "bezig" ben geweest. Kind, vriendinnen,ex-en er was altijd wel iets.
Had ik de helderheid over mijzelf gekregen als ik niet, noodgedwongen, tijd en ruimte voor mezelf had genomen,..denk het niet. Had ik mijn eigen mooie, en mindere mooi eigenschappen zo helder kunnen krijgen als ik nu heb,,,,,,seriously doubt that. Had ik over mijn jarenlange angst om te durven schrijven in het openbaar heen kunnen stappen als ik deze 'break down" niet had gehad" ,....naah. Had ik er achter gekomen dat mijn hersens anders functioneren dan bij de gemiddelde persoon,....absoluut niet. Had ik mijzelf opnieuw kunnen ontdekken zoals ik het afgelopen jaar heb kunnen ervaren, ..... zeer zeker niet. Enz, enz.
Maar dat is hoe ik het ervaren heb. Waarmee ik niet kan, en wil zeggen dat het voor iedereen dezelfde remedie is. Waarbij ik wel erken dat iemand weer toelaten in je leven andere dimensies/dynamieken in je naar boven haalt. En dat wegkwijnen vanuit een slachtofferrol ook geen zoden aan de dijk zet. "Choose life", met of zonder iemand in je leven, en op de manier zoals die goed voelt voor jou.
Ik geloof niet zo in "zoeken". Meer in tegen komen en ontmoeten. Dingen komen zoals ze moeten komen in je leven. Wederom is dat mijn filosofie, die niet voor een ieder passend hoeven te zijn. Uiteraard speelt daar wel in mee hoe actief/passief die behoefte is.
@torn
dank je voor je verhaal..
ik heb meerdere mensen al een tijd terug verteld dat als deze relatie niet ging lukken, ik tijd voor mezelf ging nemen.
Alleen zijn kende ik 3 jaar geleden niet.. Toen verloor ik mijn ouders en maakte mijn vriendin het uit een jaar later.. Ben toen vrij snel gaan daten en 4 maanden later iemand leren kennen waar ik een half jaar iets mee heb gehad. Maar ik was niet verliefd en wilde haar geen valse hoop geven. Punt erachter gezet. Weer 3 maanden later leerde ik B kennen. Ik heb nog nooit zo'n klik met iemand gehad.. Echt op alle fronten. Enig puntje was dat haar scheiding nog niet rond was. Dit begon 7 maanden terug, maar het waren 7 hele mooie maanden.. Alleen is haar scheiding nog niet rond en haar ex zorgde met smoesjes ervoor dat ze geen geld kreeg. Vrijdag hadden we voor het eerst een meningsverschil en toen 3 dagen elkaar niet gesproken.. Dinsdag hoorde ik dat ze een "goed" gesprek heeft gehad met haar ex. Ik vroeg haar of ze hem terug wilde en kreeg als antwoord; al zou ik dat willen, daarvoor is er teveel gebeurd..
Dit zegt mij eigenlijk veel. Haar ex, waar ze 10 jaar samen mee was kon geen goed meer doen.. en nu ineens???
Een week geleden dacht ik echt de ware te hebben gevonden en nu hebben we geen contact meer..
Raar hoe het leven kan lopen, maar ik denk echt dat ik eerst heel hard aan mezelf moet werken. En hoe lang dat is zullen we zien, maar wat ik toen deed, binnen een maand weer inschrijven op datingsites is een slecht plan..
Hopelijk voel ik me snel beter..
ps. heb jij nu iemand, of?
pauze
Je geeft het antwoord al zelf in je blog nl een jaartje pauze nemen.
Een termijn kan je daar volgens mij niet opzetten maar gebruik de tijd die je voor jezelf nodig hebt.
Ikzelf duikelde van de ene in de andere relatie tot ik het grondig beu werd. Het maakte me telkens slechts tijdelijk gelukkig. Sinds 2 maand ben ik opnieuw singel en vul mijn tijd met medidatie, ik lees heel wat boeken over relatie etc
Een interessante bedenking die ik heb gelezen was" waarom linken we het grootste geluk altijd aan een relatie"?
Ik denk na over dingen die ik nog wil verwezelijken. En terwijl merk ik op dat ik daar geen partner voor nodig heb en mijn angst wegvalt om alleen te zijn.
Want waarom zijn wij soms zo angstig om alleen te blijven?
Wat ik je graag wil zeggen is dat je door even pauze te nemen, je dichter bij jezelf komt en opnieuw meer vertrouwen krijgt in jezelf en het leven. Automatisch valt die angst rond je leeftijd ook weg.
Zoek uit waarom je relatie niet echt lukte. Stel jezelf vragen en zoek antwoorden bij jezelf en die niet bij je expartners.
Laat alles gewoon gebeuren zoals het komt.
Veel succes
@allegria
allereerst bedankt voor je reactie..
Als ik terugdenk aan alles, ben ik na mijn relaties bezig geweest met puin ruimen en gelijk op zoek naar een nieuwe relatie.. Meestal binnen een maand.. Ik kreeg toen al te horen om eens ff rustig aan te doen. Alleen zijn..
Ik geef eerlijk toe dat het ook angst is. Ik heb vrienden genoeg, maar die hebben hun eigen leven.
Het wegvallen van mijn ouders is wel de reden geweest waarom ik niet kon wachten. Daar kon ik elke dag binnenlopen.
Twee weken geleden vond ik het fijn een dag niets te hebben, lekker voor mezelf.. Nu is een vrije dag een gevecht om die voorbij te laten gaan. Ik snap best dat dit aan jezelf ligt, maar voelt nou éénmaal zo..
Ik vind het goed van je dat je dingen hebt gevonden die je nog wilt verwezelijken en daar ook je tijd voor neemt.
Ergens weet ik ook wel dat ik het alleen kan, maar het idee om alleen te zijn, niet in de auto kunnen springen en ergens naar toe gaan is het probleem..
we gaan het in ieder geval proberen
gr. Daan
Tsja ik ben ook in de 40. En
Tsja ik ben ook in de 40. En gescheiden. Momenteel heb ik al enige jaren een lat relatie om mijn verveelde uurtjes wat op te vullen voor als ik echt niets meer te doen heb.
Verder vindt ik het niet erg om alleen te zijn, dat gedeelte heb ik toch ruimschoots overwonnen.
Hert hangt er ook vanaf of je echt behoefte hebt aan een relatie, in een relatie moet je elkaar aanvullen en niet opvullen. Momenteel heb ik op dit moment een opvullende relatie en dat weet ik van mezelf.
Mocht ik iemand anders tegenkomen die meer in mijn straatje ligt dan is de lat relatie ex-it.
Echt op zoek ben ik nog niet echt omdat ik ook nog niet weet of ik nog wel echt behoefte heb aan een relatie. soms heb ik dat wel en soms ook weer niet. dus dat kan nog even duren als ik er nog uit kom.
Ik moet ook zeggen dat het vrijgezelle bestaan ook niet verkeerd is, kan nu eindelijk de dingen doen die ik normaal nooit had gekunt als ik nog getrouwd geweest was.
Aan de andere kant als ik weer een relatie zou beginnen krijg ik weer die verantwoording die ik moet afleggen aan mijn nieuwe partner en heb ik daar eigenlijk nog wel zin in ?. Zelfs van mijn lat relatie krijg ik soms al de kriebels en ik hou het ook niet langer dan 2 dagen bij haar uit.
Ik weet nog niet of ik wel echt iemand continue om mee heen wil hebben. maar dat verschilt natuurlijk per persoon.
Tomaat
...
...