Wat een lastige situatie... ik kan me heel erg goed voorstellen dat je daar mee worstelt... als ik me in jouw situatie probeer te verplaatsen... ik heb mn ex de laatste 6 maanden 2 keer gezien... beide keren met veel verdriet en huilen als gevolg... haar samen zien met haar nieuwe vriend... nee ik denk ook niet dat ik dat nu al zou trekken... toch is die kans voor mij een stuk groter geworden nu ze is gaan samen wonen met hem, terug in hetzelfde dorp... ik ben nu al doodsbenauwd voor de eerste keer dat ik ze hand in hand bij de AH tegenkom... dus ik snap heel erg goed wat voor duivels dilemma je in zit...
Als een wederzijdse vriend(in) van ons zou trouwen en ik zeker wist dat mn ex daar met haar nieuwe vriend zou zijn... ik denk eerlijk gezegd dat ik de bruiloft zou skippen (afhankelijk van hoe goede vriend(in) het is die gaat trouwen)
Die gedachtes parkeren... tja mijn gedachtes laten zich ook niet heel erg goed sturen... als ik ze al wegdruk met heel fanatiek sporten en mezelf moe maken... dan krijg ik ze in mn dromen voor mn kiezen, dus dat werkt (voor mij) ook niet... misschien voor nu beslissen dat je niet gaat en tegen de tijd dat je echt moet beslissen nog een keer over na denken?
Zou het helpen als je zelf met iemand gaat? Dan sta je er iig niet alleen voor, als je het dan niet trekt heb je iig iemand die je kan troosten en je naar huis kan brengen?

Een makkelijke oplossing is er niet voor Fro, ik snap heel goed dat je hier erg mee in je maag zit, dat is ook niets om je voor te schamen...

Heel veel sterkte Fro

Heeeeee Fro........ 4 Juli..... Het is nu 4 maart. Dat is dus nog 4 maanden weg. Dus als je 3 maanden wat anders gaat doen, dan heb je nog steeds een maand over om jezelf helemaal voor te bereiden op dit feestje. Dat lijkt toch genoeg? Een hele maand om je er op voor te bereiden?

Laat het los, laat het los, laat het los. Piekeren hierover helpt niks. Schiet je niks mee op. Je hoeft het nu nog niet te weten. Eigenlijk hoef je het pas 4 juli op de ochtend te weten. Of, misschien, voor alle zekerheid, op 3 juli in de avond. Maar op 4 maart hoef je dit nog niet te weten.

Het hele versje luidt:
De mens lijdt het meest
voor het lijden dat hij vreest
doch dat nooit op komt dagen
zo heeft hij meer te dragen
dan God te dragen geeft.

Er is ook een engelse variant van:
Too often we suffer most sorely
and thereby feel most poorly
from dreaded aches and pains.

Wat dit versje zegt is............. niet zo bang zijn, he...... het "bang zijn" zit je op een gegeven moment meer in de weg dan het feit zelf.

Wachten tot 3 juli in de avond. Kijken hoe je er dan voor staat. Tot die tijd zelf feesten en je eigen leven leiden. Je kan het!

Waterman

Ik snap het probleem niet Fro, als je het niet aankunt ga je toch niet? Het lijkt erop dat 4 juli voor jou meer t eigenlijke probleem is dan het weerzien, of vergis ik me.

Nee Fro natuurlijk hoef je je niet te verontschuldigen, mijn welgemeende excuses voor mijn achteraf gezien domme reactie, oliedom. Bedankt voor je uitleg. Vergeef me want ik schijn alweer vergeten te zijn hoe dat voelt, om een ex te weerzien met iemand anders en zeker als je tegelijkertijd juist veel mensen treft die je heel graag mag. Ik moet me even weer voor de geest halen hoe dat voelt........ja nu weet ik het weer. Het is alsof alles alleen nog daarom draait, ik kon me niet meer concentreren op anderen, ik voelde alleen nog maar hij met een ander, en hij had ook nog een arm om haar heen, ik geloof dat het juist dat gebaar was waar ik mij misselijk om voelde.
Maar het slijt uiteindelijk wel, de pijn gaat niet helemaal weg, bij mij tenminste niet, ik kan er alleen beter mee omgaan. (Dat ik het uberhaupt weer voor de geest moet halen is op zich een goed teken, hoop ik.)
En het klinkt heel erg cliche maar een van de beste oplossingen hiervoor is iemand anders, dat je de mogelijkheid hebt om je op een nieuwe vriend te concentreren, wat niet meteen op een nieuwe liefde of zo hoeft uit te lopen. Bij mij werkt het tenminste wel zo. Ik stop maar voordat ik nog meer dommigheden eruitsla per ongeluk