Eind augustus 2014 leerde ik je kennen...and you already had me at hello.
We leerde elkaar steeds beter kennen spraken elkaar elke dag het was top. Het geluk lachte me eindelijk weer eens toe wat hadden wij veel gemeen het was net of als ik in een spiegel keek. Gesprekken over huisdieren of exen alles kon ik met jou bespreken en jij met mij. Ook wist je dingen van mij waar ik al lang mee rondliep en je luisterde en begreep alles en je was er voor me wat er ook zou gebeuren.
Altijd als ik met je sprak was ik direct blij ik begon steeds meer om je te geven en jij ook om mij zei je.
Je gooide allemaal lieve woordjes mijn kant op en beloofde me gouden bergen ik probeerde er niet teveel waarde aan te hechten maar uiteindelijk kwam het onvermijdelijke en werd ik verliefd op je. Ik deed er eerst niks mee totdat jij er zelf mee kwam: Ik ben verliefd op jou. Het gevoel was dus wederzijds! Ik kon mn geluk niet op wat een heerlijk gevoel dat we 100% voor elkaar zouden gaan.
Tot dat bij mij de onzekerheid toesloeg hield je wel echt van mij? Ik had namelijk nog nooit meegemaakt dat iemand zo lief voor me was. Ja was het antwoord en je was zo lief voor me toen ik mn gevoelens vertelde.
Ik maakte me niet meer druk en ik genoot volop van de verliefdheid en van jou.

Tot deze week ineens heb je me overal geblokkeerd en laat je niks meer van je horen als een gek begin ik gefrustreerde berichten naar je te sturen met het hoe en waarom? Maar ik weet dat het geen zin heeft want ze komen toch niet aan...
Ik heb altijd tegen je gezegd dat als je iets dwars zat dat je het eerlijk tegen me moest zeggen.
Nu ik dit typ rollen de tranen weer over mn wangen ik snap niet waarom je me dit hebt aangedaan! Heb je ooit wel van me gehouden? waren al die maanden samen dan een leugen ik zou zo graag een verklaring willen maar ik weet dat je die mij niet gaat geven.
Ik snap niet dat je zo met me om bent gegaan mijn gevoel voor jou zat heel diep en dat wist je. Je hebt mijn vertrouwen misbruikt en mijn hart vertrapt.
Heel naïef hoop ik dat je weer contact met me zoekt ik probeer je te vergeten maar dit zal voorlopig niet lukken.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Bovenstaande tekst komt van mijn blog van 11 januari.
Nu bijna 3 weken verder is mijn gevoel wel het zelfde maar ik heb inmiddels wel een antwoord gekregen ''het gaat niet goed ik ben een beetje overspannen en weet niet goed wat ik doe''
Daarna heb ik talloze berichtjes gestuurd om mij aub niet buiten te sluiten en mijn hulp te accepteren ook daar kreeg ik uiteindelijk geen antwoord meer op.
Wat moet ik nu in godsnaam doen?