Ik wil even mijn verhaal kwijt.
Het is nu bijna 3 maanden dat mijn ex mij heeft laten zitten voor een andere vrouw.
Ik geraak stilaan er wel over. Het moet wel, ik kan en wil niet meer treuren om iemand die mij zo rot heeft behandeld.

Ik heb met W een relatie gehad van 3 jaar. Van de ene dag op de andere, zonder enige aankondiging heeft hij mij laten zitten voor een andere vrouw. Ik wist van haar bestaan, maar hij gaf steeds aan dat zij, niet zijn type was. Blijkbaar wel, want nog geen week nadat hij dat had verteld, is hij een relatie begonnen met haar.

Ik heb hem sindsdien niet meer gehoord. Stilaan besef ik dat hij mij 3 jaar lang heeft gebruikt. Puur voor geld. Terwijl ik van het begin van de relatie steeds zei, belieg of bedrieg me niet. Wil je geld, ga er dan voor werken. Je moet geen mensen gebruiken voor geld. En ik hield zoveel van hem. Hij wist dit ook, maar hij heeft daar gebruik van gemaakt.

Woensdag 1/1/14 kreeg ik een bericht met zijn gsm, nadat ik hem even niet had gehoord, had ik laten weten via sms dat ik me zorgen maakte om hem. In het bericht stond het volgende: maak je geen zorgen om hem, ik zorg wel goed voor hem. Groetjes zijn vriendin. Ik belde hem op, maar ik kreeg een meisje aan de lijn. Ze vertelde dat ze sinds 1/1/14 samen was met W. Ik gaf aan dat ik zijn vriendin was, al 3 jaar. Ik ben direct naar zijn huis gegaan. Nadat ik verschillende malen heb aangebeld, heeft hij de deur niet opengedaan. Hij stuurde een bericht: ik moest hem met rust laten.
's Avonds heb ik nog eens gebeld, ik kreeg haar weer aan de lijn. W wou niet praten met mij. Ze vertelde mij dat ik dacht dat ik een relatie met hem had, want ik heb zijn familie (buiten zijn broer) niet ontmoet, en daarop heeft ze de telefoon ingehaakt.

De dag erna, kreeg ik nog berichten van hem. Hij schreef dat alles anders is gelopen, dat hij veel aan mij heeft gehad. Maar hij wou dat ik een jongen ontmoette dat wel bij mij zou passen en me wel een toekomst kon bieden.

Paar dagen later heb ik gesmst en gevraagd, wanneer hij mijn geld zou terugbetalen (hij is me nog geld schuldig en dit staat op papier). Hij ging dit bekijken, en vertelde erbij nog dat hij nooit had verwacht dat hij iemand zo graag kon zien (bedoelt hiermee zijn nieuwe vriendin), en wou mij nog bedanken voor alle moeite dat ik heb gedaan voor hem.
Pas vele uren later heb ik op zijn bericht gereageerd. En natuurlijk was het weer zijn vriendin dat antwoordde in zijn plaats. Ze schreef in het berichtje dat ik niet te lang erbij moest stilstaan, en dat het leven doorgaat. Ik zou wel mijn dekseltje vinden dat op mijn potje past, en zonder enige empathie voegde ze nog knipoogjes eraan toe.

Een week later heb ik hem een afbetalingsplan doorgestuurd, als reactie kreeg ik dat hij en zijn vriendin een kindje verwachtten, moest het kloppen via test.
Ik weet niet wat erger is, de ontkenning van de relatie, het bedrog of het feit dat hij met een andere een kind verwacht.
Hij had mij van alles en nog wat beloofd. We gingen samenwonen, samen op reis gaan,.... Blijkbaar was het allemaal een leugen.
Ik heb hem nog gebeld en 2 berichten gestuurd de afgelopen maand. Maar hij negeert mij. Dus ik doe ook geen moeite. Ik laat hem wel met rust, zoals hij het vroeg.
Gelukkig heb ik nog een contract opgemaakt, met daarin dat hij mij geld schuldig is. Ik ga terugeisen wat van mij is.
En ik mis hem enorm, ondanks wat hij mij heeft aangedaan, mis ik hem elke dag.
Zal hij ooit terugkomen? Ik denk het niet, hij is gelukkig met haar.....

Ben ik kwaad op hem of haar? Neen, eigenlijk niet. Ik ben degene die zo naïef is geweest en zich zo hard heeft laten gebruiken. Maar wat hij mij heeft aangedaan, heeft hij mijn kijk op mensen veranderd. Was het echt nodig, om iemand zo hard te kwetsen? Ik heb zo veel vragen, maar ik krijg er geen antwoord op.
En elke dag is een strijd om niet te bellen, niet te smsen naar hem. Ik probeer mijn leven terug op te pikken, het lukt wel, maar stapsgewijs. Ik wou dat ik een aantal stappen kon overslaan in het verwerkingsproces.
Voor ik hem had leren kennen, kon ik heel goed mijn emoties maskeren, hij heeft mijn façade doorbroken, en mij emoties doen ervaren. En nu heeft hij mij laten zitten.

hij heeft mij geen afscheid gegund. door te beweren dat ik dacht dat wij een relatie hadden, gunt hij mij zelfs niet om wat we hebben gehad te koesteren. Ik twijfel op den duur aan zijn bestaan, alsof ik 3 jaar lang in een waan heb geleefd. Maar mijn vrienden hebben hem gezien, we zijn samen naar een trouwfeest geweest. Dus het is echt, maar door zijn ontkenning, kan ik bepaalde zaken moeilijk plaatsen.

S.