Arme vlinder toch...

Maar ik ben het wel met @nevergiveup eens! Misschien moet je het langzaam allemaal even los proberen te laten? Niet dat ik het beter doe! Maar ik heb met mijzelf de afspraak gemaakt de aankomende tijd nergens naar te gaan kijken FB en al die dingen zijn eerder zelfkwelling dan dat het je goed doet! Ik zag vandaag BV weer even dat mijn ex lekker vakantie aan het vieren is bij haar moeder (ik vind dat verder prima) Maar het deed pijn om al die lachende foto's te zien! Ik word nu overgeslagen met alle kerst groetjes ook door haar moeder en zusje en de rest van haar familie want iedereen staat er bij mij op! Ja dat doet echt diepe pijn en werd er ook boos om! Want ik snap dat niet.... ben ik ineens uitschot ofzo? Nee ze kiezen een kant en dat mogen ze het is alleen wel behoorlijk zwak als ik eerlijk ben maar ja dat is mijn mening... ik heb verder weinig mensen om mij heen en voel mij nu ook erg leeg! En kan af en toe echt wel even boos worden en dan denk je ach f*ck hun ik flikker ze er allemaal vanaf! En op dat moment ben ik even weer gaan lopen... en gaan rationaliseren en dacht weetje ik ben nu te impulsief ik kan ook gewoon niet inloggen want eigenlijk doe ik mijzelf wederom pijn! keer op keer op keer op keer op keer.... en ga zo maar door! Ik ga nu de aankomende twee dagen niks meer bekijken en misschien laat ik het zo los! En als ik mij na die 2 dagen beter voel blijf ik dat gewoon volhouden want ik weet wat beter is al volg ik steeds die negatieve lijn en juist die moet je doorbreken!

Morgen heb ik een kleine dagschema gemaakt en ga proberen die te volgen! Kijk het is maar een handvat en je kan hem invullen zoals je zelf wilt, maar toch.... Hij zit vol met dingen die niks met mijn ex te maken hebben. En dat is die eerste stap van loslaten en kalmte.

Je word niet gek, je hebt gewoon veel te verwerken en dat kost wat tijd lieve schat, je ex maar een persoon en daar zijn er zoveel van! Hij is het blijkbaar niet waard. En je weet het wel. Kijk ik ga hier niet lopen roepen: het komt wel goed, want die woorden kan ik zelf wel uitkotsen..... maar je moet jezelf wel tijd gunnen. Stel jezelf de vraag eens: Hoe komt het dat ik het allemaal zo lang volhoudt? Hoe krijg ik het na zoveel ellende te hebben meegemaakt voor elkaar dat ik nog steeds rechtop sta? Dat is jouw uithoudingsvermogen en je diepe liefde voor je dochter en daar mag jij zo ontzettend trots op zijn! Weet je dat wel? Besef je dat wel? Je doet het echt wel goed, maar geef jezelf even rust en tijd. Dan gaat alles vanzelf weer leuker worden, alleen het duurt even..... geduld meid en dan kom je er wel! Je doet het wel goed en het gaat alleen maar beter worden!

Lieve kerstgroet

Spons